Η κρίση του στίβου

Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΙΒΟΣ περνά δύσκολες ημέρες. Δοκιμάζεται σε όλα τα επίπεδα και θα ήταν αφέλεια και προσχηματικός ελιγμός να επιχειρηθεί ως αντιστάθμισμα η προβολή της πολυάνθρωπης συμμετοχής στον Μαραθώνιο της Ειρήνης «Γρηγόρης Λαμπράκης». Είναι μεν κοινωνικοποίηση της άθλησης υπό το εμβληματικό «Τρέχετε, τρέχετε» από τα 5.000 μ. ως τα 42 χιλιόμετρα, αλλά στο πλαίσιο του αγωνιστικού αθλητισμού υποθερμία προς θλίψη των εναπομεινάντων πιστών. Φαίνεται ότι η «τράμπα» στις υπεύθυνες θέσεις προέδρου – γενικού γραμματέα δεν απέδωσε.

ΤΡΙΠΤΥΧΟ και αμείλικτο το πρόβλημα. Σωματειακή λειτουργία και επιβίωση. Εξέλιξη και ωρίμανση της νέας γενιάς. Παρουσία και εκτός συνόρων. Πόσο απογοητευτικά είναι τα πράγματα φαίνεται από το γεγονός ότι στην πρόταση του ΣΕΓΑΣ προς τον ΠΣΑΤ για διακριθέντες αθλητές και αθλήτριες ο συνολικός αριθμός δεν υπερβαίνει τα δάχτυλα του ενός χεριού… Τρεις αθλητές (Κ. Φιλιππίδης, Α. Τσάτουμας και ο φέρελπις άλτης του ύψους Αντ. Μάστορας) και δύο αθλήτριες. Αμφότερες της νέας γενιάς (Α. Καρακατσάνη στα 10.000 μ. και η κορασίδα Δ. Ζώτου, σφύρα). Ενδεια. Ηρθε πισώπλατα και η νέα μαχαιριά του άλτη Μπανιώτη (ντόπινγκ).

Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ με βάση τις διοργανώσεις εσωτερικού των σωματείων (κάπου 300) προσφέρει υλικό για ερευνητικά συμπεράσματα. Τα ερασιτεχνικά σωματεία δίνουν αγώνα ζωής. Για όλους αυτούς που μάχονται ταιριάζει το «οι ήρωες δεν κουράστηκαν»… Πολλά εξάγονται από τους πίνακες αυτούς. Π.χ. είναι εξόχως ενθαρρυντική η πρωτοπορία του ιστορικού Πανελληνίου Γ.Σ. (παρελθόν πια η γνωστή άγρα πρωταθλητών). Ενας νέος δρόμος ανοίγει. Στα Χανιά ο δεύτερος τη τάξει σύλλογος τιμά με τόσες αντιξοότητες το όνομά του «Ελευθέριος Βενιζέλος» –και ο Γ.Σ. Κηφισιάς. Είναι αξιοθαύμαστο στοιχείο της αθλητικής δράσης της Κηφισιάς και σε ομαδικά αθλήματα βόλεϊ, μπάσκετ κ.λπ. υψηλού επιπέδου. Η ανάκαμψη της ΑΕΚ σημαίνει πολλά. Στις Σέρρες και στα Γιάννενα συμβαίνουν πράγματα αξιοσύστατα. Ο Ιλισός της Αθήνας είναι παράδειγμα προς μίμηση. Ακολουθούν σύλλογοι της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της περιφέρειας που κρατούν όρθιο το λάβαρο της πίστης στον στίβο με νύχια και με δόντια.