Την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Πέτρος Τατσόπουλος μιλησε στον Βασίλη Χιώτη και στο Νότη Παπαδόπουλο για τις δηλώσεις του, μετά την ανακοίνωση της Ν.Δ. κατά του ΣΥΡΙΖΑ για την τρομοκρατία για τη φυγή Ξηρού για την απουσία Τσίπρα από την τελετή έναρξης της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε., τον Ευ. Διαμαντόπουλο (παπα-Σούρα) και τη διαμάχη για ευρώ ή δραχμή.{{{ audio1 }}}
Για τις δηλώσεις του, μετά την ανακοίνωση της Ν.Δ. κατά του ΣΥΡΙΖΑ για την τρομοκρατία και τη φυγή Ξηρού
«Ο Πέτρος (σ.σ.: εννοεί τον εαυτό του), απ’ ό,τι τον άκουσα κι εγώ, είπε ότι υπάρχουν περιθωριακές απόψεις ανθρώπων που μπορεί να συμφωνούν με τις ιδέες και όχι με τις πράξεις των κρατουμένων. Τώρα, πώς ακριβώς τους ορίζουμε, έχει μεγάλη διαφορά. Και αντίστοιχα είπα ότι υπάρχουν αντίστοιχες περιθωριακές απόψεις στη Ν.Δ. που δεν ξέρω πόσο περιθωριακές είναι. Όπως είπα ονομαστικά το «Δίκτυο 21» που είχε μεγάλη διείσδυση στη Ν.Δ. και προέρχονται από εκεί ο Λαζαρίδης και ο Κρανιδιώτης. Πρεσβεύουν απόψεις αλυτρωτικές, προκαλυμμένα ή απροκάλυπτα. Ακροδεξιές. Κάνει γαργάρα όμως η Ν.Δ. (στην ανακοίνωση) στο ακροδεξιό «τμήμα»… Και για να δεις σε τι ωραίο δημοσιογραφικό επίπεδο ζούμε, τα μισά σάιτ λένε ότι η Ν.Δ. ζητάει να διαγράψει (ο ΣΥΡΙΖΑ) τους συμπαθούντες την τρομοκρατία και τα άλλα μισά ότι ζητάει να διαγράψει εμένα. Καταλαβαίνεις, δηλαδή, τι αχταρμάς έγινε.
Είπα τη μισή φράση ανάμεσα σε πολλές άλλες φράσεις. Να δούμε λοιπόν τι ακριβώς είναι αλήθεια. Τι προσπάθησε να περάσει η Ν.Δ. ως αλήθεια και τι είναι αλήθεια. Δεν έχω καμία διάθεση απολογίας, απλώς, επειδή σε λίγες εκπομπές έχω την ευκαιρία να έχω τόσο χρόνο μπροστά, να βάλουμε κάποια πράγματα στη σειρά. Πρώτα απ’ όλα, η Ν.Δ. τον τελευταίο χρόνο, από τότε που βλέπει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από αξιωματική αντιπολίτευση, μπορεί να είναι κυβέρνηση αύριο ή κορμός σε μια αυριανή κυβέρνηση, προσπαθεί να συνδέσει τον ΣΥΡΙΖΑ με την τρομοκρατία. Και να ξεκαθαρίσουμε κάτι, διότι ο κόσμος μπορεί να τα έχει μπερδεμένα στο κεφάλι του. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία σχέση με την τρομοκρατία. Όχι επειδή το λέω εγώ, δεν είναι μία δική μου εκτίμηση ότι δεν έχει την παραμικρή σχέση. Προκύπτει από τα γεγονότα. Μπορούμε να πούμε ότι σχέση με την τρομοκρατία είχε ή έχει ο IRA στην Ιρλανδία, ο οποίος έχει ένα πολιτικό και ένα στρατιωτικό τμήμα ή η ΕΤΑ στη χώρα των Βάσκων. Ακόμη και οι Ερυθρές Ταξιαρχίες προσπάθησαν να φτιάξουν ένα πολιτικό τμήμα, εκτός από το στρατιωτικό που είχαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, δεν έχει στρατιωτικό τμήμα. Όχι απλώς δεν έχει, αλλά δεν έχει και την παραμικρή διάθεση να φτιάξει.
Η Ν.Δ., πρώτα απ’ όλα, ξεκινά την κριτική κατά του ΣΥΡΙΖΑ για την τρομοκρατία από τη στάση κάποιων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, συμπαθούντων, την περίοδο 2003 που δεν υπήρχε ΣΥΡΙΖΑ τότε που έγινε η δίκη. Και όλοι αυτοί οι φίλα προσκείμενοι που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ΣΥΡΙΖΑίοι ή άλλοι που δεν είναι, όπως ο καθηγητής Ζουράρις, είχαν προσέλθει ως μάρτυρες υπεράσπισης στη δίκη (της 17Ν) με συμπληρωματικές μαρτυρίες. Ενώ δηλαδή δεν ήξεραν και δεν κατέθεσαν τίποτα για το βασικό κατηγορητήριο. Ήρθαν για να πουν μια έξωθεν καλή μαρτυρία, γιατί οι άνθρωποι αυτοί, ούτως ή άλλως, με το βαρύ κατηγορητήριο, θα έτρωγαν πεντάκις ή εξάκις ισόβια, και ήθελαν να δώσουν ένα παράθυρο ότι δεν ήταν κτήνη από μωρά. Αυτό το επιβάλλει ο δικαιικός πολιτισμός και σήμερα εξακολουθεί να υπάρχει μια μερίδα της κοινής γνώμης που τρέφει συμπάθεια, αν όχι καθ’ αυτή προς τη 17Ν, προς την αυτοδικία. Και μια άλλη συμπάθεια, πιο εκλεπτυσμένη, που αν θες υπάρχει και στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ: να τους χαρακτηρίζουν πολιτικούς κρατουμένους. Θέλω εδώ να δώσω μια σαφέστατη διευκρίνιση για το τι είναι πολιτικός κρατούμενος και τι δεν είναι, για να μην έχουμε στο μυαλό μας αυταπάτες. Οι άνθρωποι αυτοί, λοιπόν, έγραφαν πολυσέλιδες προκηρύξεις. Ο «Κάκτος», αν θυμάμαι καλά, του Οδυσσέα Χατζόπουλου, τις είχε εκδώσει σε ένα βιβλίο που ήταν πάνω από 1.000 σελίδες όλες οι προκηρύξεις μαζί. Ρωτώ: αυτές, τις διάβασε ένας εισαγγελέας και είπε «πωπω, αυτά είναι φρικτά πράγματα για τη δημοκρατία μας, βάλτε τους φυλακή». Για τις ιδέες τους μπήκαν φυλακή; Εγώ ξέρω ότι πολιτικός κρατούμενος είναι αυτός που μπαίνει φυλακή για τις ιδέες του ή για τη συγκεκριμένη δράση του. Είναι ο Νέλσον Μαντέλα – ήταν, ο μακαρίτης, ο οποίος έζησε 27 χρόνια στη φυλακή για τις ιδέες του, επειδή ζούσε σε μια κοινωνία ρατσιστική.
Εδώ, δεν μπήκαν φυλακή για τις ιδέες τους. Μπήκαν φυλακή για τα εγκλήματά τους και τις δολοφονίες τους. Απαντάω σε όποιον μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ θέλει να τους ονομάζει πολιτικούς κρατουμένους, ότι αυτοί οι άνθρωποι διώκονται και είναι φυλακή για τις ιδέες τους και τη δράση που τους επέβαλαν αυτές. Δεν βρίσκω τίποτα ιδεολογικό και επαναστατικό και θεωρώ απίστευτη πρόκληση ότι ο κ. Ραγκούσης, ο συνήγορος του Ξηρού, βγήκε και μίλησε για επαναστατική δράση και πολιτική απόφαση. Ό,τι κουραφέξαλα, ό,τι μπούρδα θέλει κανείς μπορεί να τη λέει. Αλλά ότι οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται στη φυλακή επειδή δολοφόνησαν, δεν μπορούμε να το αμφισβητήσουμε.
Απ’ όσο ξέρω, ο κ. Γιαννόπουλος δεν είναι στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ. Η κυρία Μπαρσέφσκι είναι. Είναι δύο άνθρωποι που ήταν στο Δίκτυο Κοινωνικών Δικαιωμάτων που τους θεωρεί πολιτικούς κρατουμένους. Για να επανέλθουμε στη Ν.Δ. και το μοντάζ της, αυτοί οι άνθρωποι δεν παίζουν ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια περιθωριακή φωνή. Δεν είναι η κεντρική, επίσημη φωνή και δεν έχει καμία σχέση. Ένα μεγάλο και πολυσυλλεκτικό κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντίστοιχα στη Ν.Δ. υπάρχουν τέτοιες ακραίες φωνές που όχι μόνο δεν διαγράφηκαν ή δεν αποδοκιμάστηκαν, αλλά επιβραβεύτηκαν. Ο Λαζαρίδης είναι το δεξί χέρι του Σαμαρά! Να σου φέρω το «Δίκτυο 21» να δεις;
Ναι, η «Ρόζα» είναι μια συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν έχει σημασία. Δεν υπάρχει καμία συνιστώσα, πρώτα απ’ όλα, αυτή τη στιγμή και η «Ρόζα» ήταν από τις πρώτες που αυτοδιαλύθηκαν, με την απόφαση του συνεδρίου. Το να υπάρχουν ένας-δύο άνθρωποι, όπως σε όλα τα κόμματα, που εκφράζουν κάποιες απόψεις…»
Για την αντιπαράθεσή του με την Ραχήλ Μακρή{{{ audio2 }}}
«Τις προάλλες, ονόμασα ΒΛΑΒΗ το κόμμα του οποίου πρέπει να ηγηθεί η Ραχήλ Μακρή ή ο Παναγιώτης Ψωμιάδης. Είναι ένα ακρωνύμιο από το βολική λαϊκή απογοήτευση βλαμμένων ηλιθίων… Τι σημαίνει αυτό; Ότι υπάρχει μια μεγάλη μερίδα του λαού και του εκλογικού σώματος που θέλει απλές ερωτήσεις και απλές απαντήσεις. Όσο το δυνατόν πιο συνωμοτολάγνες… Αστείο είναι. Και δεν τη διάλεξα τυχαία, διότι η βουλευτής αυτή αναρωτιόταν γιατί έβαψαν τη Βουλή μας γαλάζια την παγκόσμια ημέρα κατά του διαβήτη! Βλέπει χούντα από το πρωί ως το βράδυ και μιλάει για άνομα συμφέροντα που την έχουν στοχοποιήσει προσωπικά. Είναι το λουλούδι της συνωμοσιολαγνείας.»
Για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και το λαϊκισμό
«Εγώ λέω ότι τα δύο μεγάλα κόμματα που είναι αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ και θα φτιάξουν κυβέρνηση – όχι μαζί, το ένα από τα δύο – και θα είναι συμπληρώματά τους τα άλλα, δεν μπορούν να παίζουν κρυφτούλι με το λαϊκισμό. Ο λαϊκισμός θα τα δαγκώσει, όταν θα πάρει την εξουσία.»
Για τον Ευ. Διαμαντόπουλο
«Ο φίλος μου ο Βαγγέλης ο Διαμαντόπουλος, που μου έγραψε και διάφορα καλολογικά στοιχεία χθες… με είπε προβοκάτορα! Αλλά δεν μπορεί να μου εξηγήσει πώς ένας ξεφωνημένος προβοκάτορας βγαίνει και μιλάει και λέει συνεχώς τη γνώμη του. Εγώ ξέρω ότι προβοκάτορας είναι ένας μουλωχτός, σκοτεινός, σιωπηλός τύπος που παίρνει θέση εξουσίας σιγά-σιγά και μετά κάνει την προβοκάτσια. Ένας που μιλάει συνέχεια και λέει τη γνώμη του και είναι έτοιμος να τον διαγράψει το κόμμα του ανά πάσα στιγμή ή να φύγει από αυτό όταν απομακρύνεται από τις δικές του αρχές, δεν καταλαβαίνω τι προβοκάτορας είναι. Ας μας το εξηγήσει ο Διαμαντόπουλος αυτό. Είναι κακόγουστος. Τρομερά κακόγουστος. Αλλά, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Δεν διασκεδάζω με τον τρόπο του, διότι ήταν ένα κακόγουστο καρναβάλι. Δεν ήταν απλώς ένα κακόγουστο νούμερο σε ένα καλόγουστο καρναβάλι. Όλο το καρναβάλι ήταν κακόγουστο. Έκανε ένα απλοϊκό σόου, ένα νούμερο και το πήραν τώρα και από εκεί ξεκινά η χρήση του λαϊκισμού. Ξεκίνησαν επειδή είναι βουλευτής, αλλά αυτός ένιωθε καρναβαλιστής. Αν ήμασταν μια αντικομπλεξική κοινωνία, δεν θα είχαμε πρόβλημα. Θα ήταν καρναβαλιστής. Αλλά πρώτον, ασχολούμαστε με αυτό το περιστατικό επειδή είναι βουλευτής. Και δεύτερον, επειδή είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και τίποτε άλλο. Εκεί είναι η υποκρισία της Ν.Δ. Η συνάδελφός του από την ίδια περιοχή από τη Ν.Δ. καταδιασκεδάζει με τον παπα-Σούρα όταν τον βλέπει και του λέει «μπράβο, να τηρούμε και τα έθιμα» και την άλλη μέρα γίνεται και αυτή εισαγγελέας και του λέει για το επίπεδο και τα χάλια του ΣΥΡΙΖΑ, ότι είναι κατά της θρησκείας μας κτλ. Αν δεν είναι αυτό υποκρισία και λαϊκισμός, δεν είναι εκμετάλλευση του λαϊκού και θρησκευτικού αισθήματος, δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι. Για μένα είναι η επιτομή του λαϊκισμού και της υποκρισίας.»
Για την απουσία Τσίπρα από την τελετή έναρξης της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε.
«Καμία διάθεση δικαιολόγησης. Να ξεκινήσουμε όμως από τα βασικά. Ότι όλα τα κόμματα πρέπει να σέβονται το θεσμικό τους ρόλο και να συμπεριφέρονται με βάση αυτόν. Αλλά, υπάρχει ένα «αλλά». Τεράστιο. Ότι πρέπει να τον σέβονται όλοι. Η ίδια η Ε.Ε., από την αρχή που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, ο κ. Ρομπάι, ο οποίος έλεγε ότι θα μας βοηθήσει και θα είναι δίπλα μας, είπε το Σεπτέμβριο του 2012 με τον τσαμπουκά του – πρώην πρωθυπουργός, φλαμανδός – ότι δεν θα συναντηθεί με τον κ. Τσίπρα, διότι δεν του αρέσουν οι ιδέες του. Το πρώτο που είπε όταν ήλθε. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το οποίο συντίθεται από νυν και πρώην πρωθυπουργούς, είναι ανώτερο θεσμικό όργανο στην Ε.Ε.. Θέλω να πω ότι εγώ συμφωνώ ότι το θεσμικό ρόλο πρέπει να τον βάζουμε στην άκρη, ανεξάρτητα από τις ιδέες σου και τις ιδέες μου. Είτε είμαι είτε όχι αξιωματική αντιπολίτευση ή κυβέρνηση. Αλλά θέλω να σου πω ότι σ’ αυτό το παιχνίδι πρώτοι το ξεκίνησαν στην Ε.Ε…
Πιστεύω ότι πρέπει να βγούμε από το φαύλο κύκλο «μου το έκανες, θα σου το κάνω». Είναι μικροπολιτική αυτό. Δεν είναι πολιτική. Πήρε χθες ο ΣΥΡΙΖΑ μια πολιτική απόφαση. Τη θεώρησε φιέστα και είδε μια άδεια πόλη, μια καρτ-ποστάλ, ένα χωριό Ποτέμκιν. Δεν ξέρω τι θα αποφάσιζα εγώ και δεν ρωτήθηκα… Απαντώ όμως απλά: είδε ότι τον θέλουν για μια αναμνηστική καρτ-ποστάλ, για μια selfie φωτογραφία, στην οποία ανάμεσα θα ήταν και ο Τσίπρας. Στο Μέγαρο Μουσικής θα πήγαιναν, δεν θα αντάλλαζαν επιχειρήματα. Στις συζητήσεις με την Ε.Ε., ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι παρών. Δεν σημαίνει ότι τους έξι αυτούς μήνες δεν θα συζητάμε με την Ε.Ε. Στη φιέστα δεν πήγε. Και δεν ήταν ο μόνος. Τέσσερα κόμματα δεν πήγαν. Ο Καμμένος, το ΚΚΕ και ο Κουβέλης. Δεν έχουμε χρόνο να συζητήσουμε γι’ αυτούς; Έκριναν τέσσερα κόμματα και όχι ένα έτσι… Εσείς λέτε ότι είναι λάθος του Τσίπρα. Μη μου βγάζετε λόγια από το στόμα μου καθ’ υπαγόρευση. Λέω ότι δεν ξέρω αν θα έπαιρνα την ίδια απόφαση, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Έκριναν ότι ήταν μια φιέστα άνευ ουσίας στα μέτρα της κυβέρνησης. Πιθανότατα ήταν και πολύ τσαντισμένοι από την απόφαση να μην έρθει η επιτροπή ελέγχου πεπραγμένων της τρόικα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και για την Κύπρο και την Πορτογαλία, να μην τους χαλάσει τη γιορτή, το πάρτι.
Ήταν μια πολιτική απόφαση, εν πάση περιπτώσει. Και δεν έχει τόση σημασία όση νομίζετε, διότι δεν την ακολουθεί ένα εμπάργκο στις συναντήσεις με την Ε.Ε. και τους αξιωματούχους της, που αυτό θα είχε κάποια σημασία. Συμφωνώ ότι οι συμβολισμοί στην πολιτική παίζουν κάποιο ρόλο, αλλά μεγαλύτερο παίζει η ουσία της πολιτικής. Οι συζητήσεις που θα γίνουν. Οι πραγματικές διαπραγματεύσεις που θα γίνουν με τους Ευρωπαίους. Αυτά που θα γίνουν αυτό το εξάμηνο έχουν μεγαλύτερη σημασία από το να πάει να ακούσει μουσική στο Μέγαρο.»
Για τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με το ευρώ και τη δραχμή
«Δεν έχει γίνει τώρα χαμός. Και πριν και μετά το συνέδριο υπήρξαν αντιδράσεις. Πρέπει να το λύσει αυτό το πρόβλημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ναι, βεβαίως. Πρέπει να το λύσει. Κάποιος από τους δύο θα πρέπει, φαντάζομαι, να κάνει πίσω, διότι όταν θα έλθει η ώρα να είμαστε στην εξουσία, δεν μπορούν να υπάρχουν και οι δύο απόψεις. Εγώ πιστεύω ότι είμαστε φιλοευρωπαϊκό κόμμα. Διότι αν δεν ήμασταν, θα ήμουν τώρα ανεξάρτητος βουλευτής (και δεν θα ήμουν συνεργαζόμενος με τον ΣΥΡΙΖΑ).»