Η τρομοκρατία είναι παλιό φαινόμενο. Οι πληρωμένοι δολοφόνοι που εκτελούσαν συμβόλαια θανάτου για εξαφάνιση εμπορικών ανταγωνιστών επινοήθηκαν πριν πολλά –πολλά χρόνια. Στις μέρες μας το φαινόμενο αυτό βρίσκεται σε έξαρση, με τόνωση της επικινδυνότητας και μετάλλαξη.
Η μετάλλαξη συνίσταται, κυρίως, στην τυφλή επίθεση εναντίον πολιτών, αποσκοπώντας σε εκφοβισμό ολόκληρου πληθυσμού με πρόσχημα (;) την επιβολή αλλαγών ή αποτροπή αλλαγών στην πολιτική, οικονομική, θρησκευτική ή κοινωνική κατάσταση μιας χώρας.
Η τρομοκρατία δεν είναι ιδεολογία, αλλά μέθοδος βίαιης επιβολής ή τιμωρίας της κοινωνίας και τίθεται στην υπηρεσία δεξιών, αριστερών, θρησκευτικών και λαϊκών αιτιάσεων. Η τρομοκρατία δεν συνιστά τρόπο σκέψης, αλλά τρόπο δράσης για εκβιασμό της κοινωνίας.
Τα αιτήματα των τρομοκρατών είναι συνήθως παράλογα και μη πραγματοποιήσιμα. Το γεγονός αυτό προκαλεί μεγαλύτερη αναστάτωση στην κοινωνία και ενισχύει την αβεβαιότητα, αφού τα χτυπήματα είναι απρόβλεπτα και μάλιστα τις πιο πολλές φορές με θύματα ανυποψίαστους πολίτες. Έτσι ενισχύεται σε μεγάλο βαθμό η αβεβαιότητα σε όλο το κοινωνικό σώμα.
Πώς όμως οι τρομοκράτες διαφεύγουν τη σύλληψη; Το τέχνασμα των τρομοκρατών είναι να κρύβονται ανάμεσα στους πολίτες, τα μελλοντικά θύματά τους. Οι παραπλανητικές δηλώσεις τους, η προσεκτική προετοιμασία των χτυπημάτων, το απρόβλεπτο των θυμάτων και ο φόβος των αυτοπτών μαρτύρων των εγκλημάτων τους συμβάλλουν στη κάλυψή τους.
Μετά από κάθε χτύπημα ακολουθεί η γενική κατακραυγή της κοινωνίας και η γενική απαίτηση για τη σύλληψή τους και την παραδειγματική τους τιμωρία. Στο επόμενο χτύπημα ακολουθεί η έντονη κριτική για την πολιτική ηγεσία, για την ανικανότητά της να ανταποκριθεί στη λαϊκή απαίτηση για τη μη επανεμφάνιση του φαινομένου.
Το ζητούμενο των τρομοκρατών είναι η γενική σύγχυση και φυσικά η αμφισβήτηση των κυβερνώντων από τους πολίτες. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί ότι η πιθανότητα να ενισχύουν τέτοιες παράλογες ενέργειες και οικονομικοί παράγοντες δεν είναι απίθανο. Άλλωστε, η επιστροφή στις ρίζες του φαινομένου είναι κάτι αναμενόμενο…
Οι οργανωμένες κοινωνίες για να αντιμετωπίσουν τέτοια φαινόμενα ενισχύουν το νομικό οπλοστάσιο και τις δικαιοδοσίες των κρατικών αρχών. Το γεγονός αυτό συνιστά περιορισμό των ελευθεριών των πολιτών, δηλαδή το θρίαμβο των τρομοκρατών!
Η αντιμετώπιση της έξαρσης αυτού του φαινομένου απαιτεί αξιόπιστη λειτουργία της δημοκρατίας με προτεραιότητα τη διαπαιδαγώγηση και την ενότητα των ενεργών πολιτών απέναντι σε εκφυλιστικά φαινόμενα που στρέφονται κατά της ζωής. Ο περιορισμός των ελευθεριών δεν αποτελεί λύση, αλλά αιτία εμφάνισης τέτοιων φαινομένων.
Η ασφάλεια του πολίτη είναι το μείζον και μόνο οι δημοκρατικές ελευθερίες, οι ενεργοί πολίτες και η οργάνωση των κατασταλτικών μηχανισμών προς αντιμετώπιση των πάσης φύσεως παθογενειών μπορεί να είναι η απάντηση μιας ευνομούμενης πολιτείας.
Ο.κ. Χρήστος Β. Μασσαλάς διετέλεσε πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
