8 χρόνια, από το 1955 ως το 1963, διήρκεσαν οι πυρηνικές δοκιμές που απελευθέρωσαν ραδιενέργεια στην ατμόσφαιρα.
14 ηλεκτρόνια έχει το ισότοπο του άνθρακα που απελευθερώθηκε τότε και το οποίο μπορεί ακόμη να ανιχνευθεί στο DNA μας.
1.400 νευρικά κύτταρα ανανεώνονται κάθε μέρα στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου μας, όπως προέκυψε από τη χρονολόγηση του ραδιενεργού άνθρακα.
Βικτωριανή επίθεση στις Αλπεις
Οι παγετώνες των Αλπεων άρχισαν να λιώνουν το 1865 και δεν έχουν σταματήσει από τότε. Γιατί όμως άρχισαν να λιώνουν, με δεδομένο ότι οι τοπικές θερμοκρασίες δεν παρουσίασαν αύξηση σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες; Τη λύση του αινίγματος έδωσαν πρόσφατα αμερικανοί ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν οι οποίοι συσχέτισαν το γεγονός με τη βιομηχανική επανάσταση. Οπως επισημαίνουν οι ερευνητές με άρθρο τους στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» (PNAS), η ανάπτυξη των σιδηροδρόμων είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των χειμερινών επισκεπτών στις Αλπεις για να κάνουν σκι. Τα σωματίδια αιθάλης, τα οποία προέκυπταν από την ατελή καύση του κάρβουνου των τρένων, επικάθονταν πάνω στους πάγους με αποτέλεσμα να μειώνουν την ικανότητά τους να αντανακλούν το φως του Ηλίου, να απορροφούν έτσι πολύ περισσότερη ενέργεια και να λιώνουν.
Οι παγετώνες των Αλπεων άρχισαν να λιώνουν το 1865 και δεν έχουν σταματήσει από τότε. Γιατί όμως άρχισαν να λιώνουν, με δεδομένο ότι οι τοπικές θερμοκρασίες δεν παρουσίασαν αύξηση σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες; Τη λύση του αινίγματος έδωσαν πρόσφατα αμερικανοί ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν οι οποίοι συσχέτισαν το γεγονός με τη βιομηχανική επανάσταση. Οπως επισημαίνουν οι ερευνητές με άρθρο τους στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» (PNAS), η ανάπτυξη των σιδηροδρόμων είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των χειμερινών επισκεπτών στις Αλπεις για να κάνουν σκι. Τα σωματίδια αιθάλης, τα οποία προέκυπταν από την ατελή καύση του κάρβουνου των τρένων, επικάθονταν πάνω στους πάγους με αποτέλεσμα να μειώνουν την ικανότητά τους να αντανακλούν το φως του Ηλίου, να απορροφούν έτσι πολύ περισσότερη ενέργεια και να λιώνουν.
ΧΑΖΗ ΕΡΩΤΗΣΗ
Πόση δύναμη έχει ένα φτάρνισμα;
Καθόλου χαζό το ερώτημα, αν σκεφτεί κανείς ότι έχει απασχολήσει τους επιστήμονες σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Στα μέσα του περασμένου αιώνα ένας αμερικανός ερευνητής είχε υπολογίσει ότι η ταχύτητα του αέρα που φεύγει με δύναμη από το στόμα μας όταν φταρνιζόμαστε αγγίζει τα εκατό μέτρα το δευτερόλεπτο! Αυτό το αποτέλεσμα έγινε ευρέως αποδεκτό χωρίς κανείς να προσπαθήσει για δεκαετίες να επαναλάβει τους αρχικούς υπολογισμούς. Πέρυσι όμως ένας καναδός ερευνητής αποφάσισε ότι είχε έλθει η ώρα να αποσαφηνιστεί η δύναμη του φταρνίσματος. Με τη βοήθεια φοιτητών του που δέχθηκαν να υποβληθούν στη δοκιμασία «μυρίζω το πιπέρι και φταρνίζομαι» και χρησιμοποιώντας κάμερες που κατέγραφαν την κίνηση του αέρα του φταρνίσματος μέσα σε μια ειδική διάταξη, ο ερευνητής πήρε την απάντησή του: μόλις 4,5 μέτρα ανά δευτερόλεπτο διανύει ο αέρας του φταρνίσματος, αν και πιθανότατα ένας μεγαλόσωμος άνθρωπος θα μπορούσε να επιτύχει καλύτερες επιδόσεις. Σίγουρα όμως δεν θα έφθανε κανείς τα 100 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, πράγμα πολύ καλό αν σκεφτεί κανείς ότι με το φτάρνισμα μεταδίδονται πολλές ασθένειες.
Πόση δύναμη έχει ένα φτάρνισμα;
Καθόλου χαζό το ερώτημα, αν σκεφτεί κανείς ότι έχει απασχολήσει τους επιστήμονες σε πάρα πολλές περιπτώσεις. Στα μέσα του περασμένου αιώνα ένας αμερικανός ερευνητής είχε υπολογίσει ότι η ταχύτητα του αέρα που φεύγει με δύναμη από το στόμα μας όταν φταρνιζόμαστε αγγίζει τα εκατό μέτρα το δευτερόλεπτο! Αυτό το αποτέλεσμα έγινε ευρέως αποδεκτό χωρίς κανείς να προσπαθήσει για δεκαετίες να επαναλάβει τους αρχικούς υπολογισμούς. Πέρυσι όμως ένας καναδός ερευνητής αποφάσισε ότι είχε έλθει η ώρα να αποσαφηνιστεί η δύναμη του φταρνίσματος. Με τη βοήθεια φοιτητών του που δέχθηκαν να υποβληθούν στη δοκιμασία «μυρίζω το πιπέρι και φταρνίζομαι» και χρησιμοποιώντας κάμερες που κατέγραφαν την κίνηση του αέρα του φταρνίσματος μέσα σε μια ειδική διάταξη, ο ερευνητής πήρε την απάντησή του: μόλις 4,5 μέτρα ανά δευτερόλεπτο διανύει ο αέρας του φταρνίσματος, αν και πιθανότατα ένας μεγαλόσωμος άνθρωπος θα μπορούσε να επιτύχει καλύτερες επιδόσεις. Σίγουρα όμως δεν θα έφθανε κανείς τα 100 μέτρα ανά δευτερόλεπτο, πράγμα πολύ καλό αν σκεφτεί κανείς ότι με το φτάρνισμα μεταδίδονται πολλές ασθένειες.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
