Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση Ομπάμα είναι η πιο επιθετική κυβέρνηση όσον αφορά τις διώξεις ανθρώπων που διαρρέουν απόρρητες πληροφορίες στον Τύπο. Αρκεί να αναφέρει κανείς ότι έχει ασκήσει διπλάσιες διώξεις για ανάλογα περιστατικά απ όσες όλες μαζί οι προηγούμενες κυβερνήσεις των ΗΠΑ.
Πριν λίγο καιρό ο Τζέιμς Γκουντέιλ, πρώην σύμβουλος των New York Times, που ήταν επικεφαλής της ομάδας νομικών που συμβούλευαν την εφημερίδα κατά τη διάρκεια των αψιμαχιών της με την κυβέρνηση Νίξον δήλωσε: «Ο πρόεδρος Ομπάμα θα ξεπεράσει σίγουρα τον Νίξον ως ο χειρότερος πρόεδρος όσον αφορά σε ζητήματα της εθνικής ασφάλειας και της ελευθερίας του Τύπου».
Μια πρόσφατη έκθεση της αμερικανικής Επιτροπής για την Προστασία των Δημοσιογράφων αποκαλύπτει πόσο απειλητικές είναι για την ελευθερία του Τύπου οι διώξεις της κυβέρνησης Ομπάμα.
«Η έκθεση παρουσιάζει μια αναλυτική μελέτη για τις μεθόδους που έχει χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση Ομπάμα ώστε να δημιουργήσει ένα κλίμα τρόμου και παράλυσης στους δημοσιογράφους και τις πηγές τους, μέθοδοι που απειλούν άμεσα τη διαδικασία της έρευνας στη δημοσιογραφία» γράφει ο Γκλεν Γκρίνγουολντ στον βρετανικό Guardian.
Η έκθεση ξεκινάει με τη χαρακτηριστική φράση: «Στην Ουάσινγκτον της κυβέρνησης Ομπάμα, κυβερνητικοί αξιωματούχοι φοβούνται να μιλήσουν στον Τύπο».
«Έξι κυβερνητικοί υπάλληλοι και δύο εξωτερικοί συνεργάτες ανάμεσα στους οποίους και ο Έντουαρντ Σνόουντεν, έχουν διωχθεί ποινικά με την κατηγορία ότι διέρρευσαν απόρρητες πληροφορίες στον Τύπο. Επίσης προετοιμάζονται νέες διώξεις. Τα αρχεία των τηλεφωνικών κλήσεων και το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο αρκετών δημοσιογράφων έχουν περιέλθει στην κατοχή του υπουργείου Δικαιοσύνης με μυστικά εντάλματα» τονίζεται στην έκθεση.
Ο Ομπάμα έχει μέχρι στιγμής αποφύγει να τοποθετηθεί επισήμως σχετικά με το ζήτημα. Είναι αλήθεια ότι η ψηφιακή εποχή έχει κάνει πολύ ευκολότερη τη διαρροή μεγαλύτερου όγκου απορρήτων πληροφοριών. Για παράδειγμα θα χρειαζόταν πολλές βαλίτσες για να μεταφέρει ο Σνόουντεν σε μορφή χάρτινων αντιγράφων τα απόρρητα έγγραφα σχετικά με τις παράνομες παρακολουθήσεις της NSA, τα οποία χώρεσαν σε ένα στικάκι μνήμης.
Όμως αυτό δεν αιτιολογεί την εμμονή της κυβέρνησης Ομπάμα να διώκει τα «βαθιά λαρύγγια» με τον νόμο περί κατασκοπίας που επισύρει βαρύτατες πηγές. Το ζήτημα είναι ότι στην εποχή που διάφορες κυβερνήσεις ορκίζονται στο όνομα της διαφάνειας, την ίδια στιγμή εφαρμόζουν τις πιο σκληρές πρακτικές για να επιβάλλουν την απόλυτη αδιαφάνεια.
Στο τέλος ο μεγάλος χαμένος είναι οι πολίτες που παραμένουν απληροφόρητοι για τις πιο σκοτεινές δραστηριότητες δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων.
