Να αποποιηθούν τις ιδεολογικές ρίζες και διακηρυγμένες αρχές τους επιχείρησαν ενώπιον των ανακριτικών αρχών οι συλληφθέντες πρωταγωνιστές της Χρυσής Αυγής. «Δεν είμαστε ναζιστές, ούτε εθνικοσοσιαλιστές. Είμαστε έλληνες εθνικιστές» φέρονται να υποστήριξαν κάποιοι εξ αυτών στις απολογίες τους. Σύμφωνα μάλιστα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, ακόμη και ο αρχηγός της οργάνωσης κ. Ν. Μιχαλολιάκος δήλωσε ενώπιον ανακριτή και εισαγγελέα ότι «δεν είναι ναζιστής». Λόγοι πολιτικής τακτικής και υπερασπιστικής γραμμής ή άρνηση των ιδεολογικών καταβολών της οργάνωσης; Οποια και αν είναι η απάντηση, η απόσταση που χωρίζει τους ισχυρισμούς τους από τις δηλώσεις πίστης και αφοσίωσης του κ. Μιχαλολιάκου στον «Μεγάλο Αρχηγό», Αδόλφο Χίτλερ, όπως και του «υπαρχηγού» του, κατά το πόρισμα Βουρλιώτη, κ. Χρ. Παππά, στο σπίτι του οποίου βρέθηκε πλειάδα ναζιστικών «σουβενίρ» και συμβόλων, είναι χαώδης.

«Υπάρχουμε, άγνωστοι σε εκείνη την εποχή, αγέννητοι εκείνες τις μεγάλες ημέρες, υπάρχουμε, η γοητεία του Αγκυλωτού Σταυρού, το Μεγαλείο της Μαυροκόκκινης Σημαίας είναι ζωντανό, υπάρχουμε και συνεχίζουμε τη Μάχη για την τελική νίκη της Ράτσας μας» έγραφε σε ενυπόγραφο διθυραμβικό άρθρο του τη δεκαετία του ’80 (δημοσιευμένο στο 13ο τεύχος του περιοδικού «Χρυσή Αυγή» τον Μάιο του 1987 με εξώφυλλο τον Χίτλερ) ο κ. Μιχαλολιάκος, διερωτώμενος ρητορικά: «Τι εμπόδιο μπορεί να σταθεί στον δρόμο μας, αφού έχουμε τη δύναμη να συνεχίζουμε τον αγώνα χωρίς να μας εμψυχώνει πια Εκείνος με τη ζωντανή παρουσία Του, αλλά μονάχα με τη μνήμη Του, τι εμπόδιο μπορεί να σταθεί στον δρόμο μας αφού μετά την πίκρα ενός χαμένου πολέμου νιώθουμε τη θέλησή μας ακέραιη να συνεχίσουμε τον αγώνα, Πιστοί στα λόγια του Μεγάλου μας Αρχηγού». «Υψώνουμε το δεξί χέρι ψηλά, χαιρετούμε τον Ηλιο και με το θάρρος που μας επιβάλλει η Στρατιωτική μας Τιμή και το Εθνικοσοσιαλιστικό μας καθήκον κραυγάζουμε γεμάτοι πάθος, πίστη στο μέλλον και στα οράματά μας: HEIL, HITLER!» δήλωνε ο ιδρυτής της ΧΑ, της οργάνωσης που σύμφωνα με τον εισαγγελέα λειτουργούσε με την αρχή της Führerprinzip, δηλαδή της αρχής (εξουσίας) του ενός ανδρός.

«Βαλπούργεια νύχτα»


Στο κείμενο εκείνο, που γράφτηκε με αφορμή τη συμπλήρωση 42 χρόνων από «τη Βαλπούργεια Γερμανική νύχτα της 30ής Απριλίου 1945, κατά την οποία ο Αρχηγός του Γερμανικού Ράιχ και οραματιστής της Νέας Ευρώπης Αδόλφος Χίτλερ έθεσε μόνος Του τέλος εις την γήινη παρουσία Του», ο αρχηγός της ΧΑ δεν έκρυβε τη θλίψη του καθώς εκείνη την ημέρα «μια λαμπερή σελίδα της σύγχρονης ιστορίας έκλεινε» και «ο Μεγάλος Ανδρας του Εικοστού Αιώνα, ο εμψυχωτής και απόστολος της Επαναστάσεως του Αγκυλωτού Σταυρού ήταν νεκρός». Ενώ σε όσους θα διερωτώντο έκπληκτοι ποια τέλος πάντων πολιτική απήχηση μπορούν να έχουν όλα αυτά ύστερα από τόσα χρόνια, ο ίδιος απαντούσε: «Περιφρονούμε τον πολιτικαντισμό σας, περιφρονούμε τη συμβιβασμένη σας συνείδηση, περιφρονούμε τον νόμο του εφικτού, περιφρονούμε τον φτηνό ρεαλισμό σας και βαδίζουμε, προχωρούμε προς τα εκεί που το καθήκον και η τιμή μας επιβάλλουν». Και δήλωνε: «Είμαστε οι Πιστοί Στρατιώτες της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας και τίποτε άλλο», διευκρινίζοντας μάλιστα ότι «δεν έχουμε σκοπούς πολιτικάντικους, ούτε και υποφέρουμε από το άγχος μιας κοινοβουλευτικής παρουσίας, δεν αναζητούμε μια θέση κάτω από τον ήλιο της δημοκρατίας, αρνούμεθα τη δημοκρατία, αρνούμεθα την αρχή της πλειοψηφίας, αρνούμεθα την πολιτική του μάρκετινγκ και παραμένουμε πιστοί, σήμερα που όλοι γίνανε άπιστοι, παραμένουμε πιστοί στα οράματα της Εθνικοσοσιαλιστικής Ιδέας».
«Η χαμένη ευκαιρία»


Ο αρχηγός της ΧΑ δεν έκρυβε τα φιλοναζιστικά ιδεώδη του. Ετσι, δεν έχει διστάσει να γράψει –πάντα ενυπόγραφα –πως «όταν το 1933 ο Δόκτωρ Γκαίμπελς παρέδιδε στην πυρά τα συγγράμματα του Μαρξ και του Φρόυντ, η ανθρωπότης είχε μια λαμπρή ευκαιρία», την οποία όμως, όπως αποφαινόταν ο ίδιος, «δεν την εκτίμησε και δυστυχώς είτε το θέλουμε είτε όχι θα πληρώση πολύ ακριβά τις συνέπειες του μεγάλου της λάθους» (δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Χρυσή Αυγή» στο 8ο τεύχος του Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου 1983). Ηταν η περίοδος που η χώρα διήνυε τη «σοσιαλιστική» φάση της Μεταπολίτευσης με το ΠαΣοΚ στην εξουσία, έχοντας πυροδοτήσει το μένος όσων έβλεπαν το «φάντασμα του κομμουνισμού», κατά τη γνωστή ρήση, να… πλανιέται πάνω από την Ελλάδα. Και ήταν τότε που ο κ. Μιχαλολιάκος καλούσε τους ομοϊδεάτες του να αγωνισθούν «για την οριστική συντριβή του μπολσεβικισμού και των συνοδοιπόρων του», αλλά και «για την οριστική συντριβή της κεφαλαιοκρατίας και των εβραίων πατρώνων της σημερινής διαφθοράς». «Ας αγωνισθούμε για μια Νέα Μεγάλη Ελλάδα, για την Εθνικοσοσιαλιστική Ελλάδα των Νέων Καιρών!» διακήρυσσε (δημοσιεύθηκε στο περιοδικό της Χρυσής Αυγής στο 11ο τεύχος του Νοεμβρίου 1983).
Πίστη στον Φύρερ


Ο «υπαρχηγός» της ΧΑ κ. Χρ. Παππάς, την ίδια περίοδο (περιοδικό «Χρυσή Αυγή», 10ο τεύχος Μαΐου – Ιουνίου 1983) μνημονεύει την «ηρωίδα μητέρα και εθνικοσοσιαλίστρια Μάγδα Γκαίμπελς, τη σύζυγο του υπουργού Προπαγάνδας και Γκαουλάιτερ του Βερολίνου Δρος Γκαίμπελς», για την οποία γράφει: «Λίγες στιγμές πριν το τέλος ο Φύρερ με μάτια βουρκωμένα θα της εκφράσει τον θαυμασμό του για την απόφασή της να παραμείνει μέχρι τέλους στο Βερολίνο και να θέσει κι αυτή τέρμα στη ζωή της και στη ζωή των έξι αγαπημένων της παιδιών, μη θέλοντας να πέσουν στα χέρια των μπολσεβίκων υπανθρώπων»! Και μάλιστα επισημαίνει: «Ο Χίτλερ σαν ελάχιστη προσφορά γι’ αυτή τη μεγάλη θυσία θα ξεκρεμάσει από το στήθος του το χρυσό έμβλημα του κόμματος και με έναν ασπασμό θα το καρφιτσώσει στο φόρεμά της. Είναι η πιο συγκινητική στιγμή». Ενώ στο ίδιο κείμενο θα διατυπώσει την πεποίθηση: «Στις καρδιές μας φουντώνει η πίστη στα λόγια του Φύρερ «σε μια-δυο γενεές θα μου αποδοθεί δικαιοσύνη»»!
Εθνικοσοσιαλιστικό ιδεώδες
Ο θαυμασμός του Χρ. Παππά για τη Μάγδα Γκέμπελς
Τα εθνικοσοσιαλιστικά ιδεώδη διαπνέουν και τα πιστεύω του «υπαρχηγού» της ΧΑ κ. Χρ. Παππά, ο οποίος στο περιοδικό «Χρυσή Αυγή», (10ο τεύχος Μαΐου – Ιουνίου 1983) εκθείαζε την ανδρεία του Αδόλφου Χίτλερ ο οποίος επέλεγε από το καταφύγιο της Καγκελαρίας να κατευθύνει τον μέχρις εσχάτων αγώνα, παρ’ ότι είχε κριθεί.
«Ο Εθνικοσοσιαλισμός έχει χάσει προσωρινά τη μάχη (…), ο Φύρερ ούτε καν θέλει ν’ ακούσει τις προτάσεις των στενών συνεργατών του να εγκαταλείψει το Βερολίνο, (…) έχει πάρει την οριστική απόφασή του να πεθάνει στον τόπο όπου επί 12 συνεχή έτη αγωνίσθηκε για την πατρίδα του και την Ευρώπη» έγραφε ο κ. Παππάς, περιγράφοντας με λόγια διθυραμβικά τη στάση της Εύας Μπράουν (σ.σ.: επί 13 χρόνια ερωμένης του Χίτλερ και επίσημης συζύγου του για ένα 24ωρο πριν το τέλος τους στο καταφύγιο της Καγκελαρίας), όπως και τη στάση μιας άλλης γυναίκας: της Μάγδας Γκέμπελς, συζύγου του διαβόητου υπουργού Προπαγάνδας του Χίτλερ, Γιόζεφ Γκέμπελς, που σκότωσε τα έξι παιδιά τους, προτού πεθάνει και η ίδια στο πλάι του.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ