Τα ποσοστά των μεσημεριανών εκπομπών της περασμένης Δευτέρας είναι εντυπωσιακά. Ειδικά αν τα αθροίσει κάποιος ξεπερνούν το 50% του τηλεοπτικού κοινού. Το ίδιο ισχύει και για τις καθημερινές σειρές, ελληνικές και τούρκικες, που προβάλλονται πριν από τα δελτία ειδήσεων, όπως και για τα νέας γενιάς ριάλιτι.
Εκεί οι αριθμοί είναι ακόμη πιο μεγάλοι. Τρεις εκπομπές στο Star («Μελέτησέ το», «Φ+Μ live», «Μίλα»), δύο στον Alpha («Ελένη», «Δέστε τους»), τρεις σειρές («Φατμαγκιούλ», «Μπρούσκο», «Προδοσία»), δύο ριάλιτι («Οικογενειακές ιστορίες», «Κάτι ψήνεται») δεν έπεσαν κάτω από το 11% μέσο όρο στη χειρότερη περίπτωση ενώ έφτασαν και το 22,1%. Πολύ υψηλότερα είναι τα ποσοστά που καταγράφονται στα νεανικά κοινά τα οποία σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνούν ακόμη και το 26%. Αυτό σημαίνει πολλά.
Σημαίνει κατ’ αρχάς ότι όσο και αν το είδος τού «λίγο lifestyle, λίγο κουτσομπολιό και την παρουσιάστριά μου» συνιστά ευτελές προϊόν, ζει και βασιλεύει. Είναι φανερό λοιπόν ότι ο κόσμος με εμφανή τα σημάδια κόπωσης από τη ροή δυσάρεστων ειδήσεων, τις αποκαλύψεις της βίας και της αγριότητας της Χρυσής Αυγής, τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση και το γεγονός ότι το success story σε κάποιες περιπτώσεις θυμίζει ανέκδοτο, αναζητεί κάτι διαφορετικό. Αναζητεί κάτι που δεν θα τον προβληματίσει, δεν θα χρειαστεί να το επεξεργαστεί ιδιαίτερα και μπορεί εύκολα να υποκαταστήσει την όψη του ταβανιού όπου βυθίζεται συχνά-πυκνά το βλέμμα.
Ιδανικά ο έλληνας τηλεθεατής θα μπορούσε αυτό να το καταφέρει συνδυάζοντας την ψυχαγωγία με την ευφυΐα, την πρωτοτυπία, την ποιότητα. Φαίνεται όμως πως εφόσον τα κανάλια-παραγωγοί «βολεύονται» με κάτι αρκετά πιο εύκολο, βολεύεται και ο τηλεθεατής-καταναλωτής. Κρίμα.
HeliosPlus
