Ζηλεύουμε!

Η χώρα μας δεν έχει κατορθώσει ως τώρα να δημιουργήσει ειδικά φεστιβάλ που να την τοποθετούν στον παγκόσμιο πολιτιστικό και τουριστικό χάρτη. Το Φεστιβάλ της Επιδαύρου, που θα είχε αυτή τη δυνατότητα, χρόνια τώρα αναζητεί την ταυτότητά του. Εννοώ ότι χρειαζόμαστε ένα φεστιβάλ με ισχυρή προσωπικότητα όπως αυτό του Εδιμβούργου ή της Αβινιόν. Ή το σχετικά νεαρό Διεθνές Λογοτεχνικό Φεστιβάλ του Βερολίνου, που συγκεντρώνει το ενδιαφέρον του λογοτεχνικού κόσμου σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 13ο Λογοτεχνικό Φεστιβάλ Βερολίνου (3-13 Σεπτεμβρίου 2013) δίνει ιδιαίτερη έμφαση στον λόγο και στον διάλογο. Παίρνουν μέρος 180 συγγραφείς από όλον τον κόσμο και ανάμεσά τους σπουδαία ονόματα όπως η Αν Ενράιτ, ο Σαλμάν Ρούσντι, ο Τζ. Κούτσι, ο Ραφαέλ Καρντόσο, ο Ντ. Κέλμαν, πολλοί Γερμανοί, Αφρικανοί, Βαλκάνιοι –και ο «δικός» μας Χρήστος Οικονόμου –και άλλοι πολλοί. Τα θέματά του είναι ελκυστικά όπως: Ο πολιτισμός της μεγάλης ηλικίας, Η αναζήτηση μιας λογοτεχνικής ομπρέλας προστασίας για την Ευρώπη, Ποια παιδική και νεανική λογοτεχνία έχει ανάγκη η Ευρώπη, Τα κόμικς και η πόλη κτλ. Θα ήμασταν ευτυχείς αν υπήρχε κάτι ανάλογο και στη χώρα μας. Στα φτωχά Βαλκάνια υπάρχουν δεκάδες τέτοια φεστιβάλ (όπως, π.χ., το ποιητικό Φεστιβάλ της Στρούγκας) με ταυτότητα που στήνονται χωρίς πολλά χρήματα αλλά με πλούσιες ιδέες.