Τέλος καλό, όλα καλά, βιάστηκαν κάποιοι να αναφωνήσουν μετά τη συμφωνία που επήλθε για τη διατήρηση στη θέση του τού βυζαντινού δρόμου στον σταθμό «Βενιζέλος». Ασφαλώς και δεν υπάρχει αντίρρηση για το αποτέλεσμα αλλά αυτό που έγινε πριν από μερικές ημέρες, δηλαδή να πάρει πρωτοβουλία ο ίδιος ο υπουργός, να γίνουν συσκέψεις ώστε να «βρεθεί» η μόνη ενδεδειγμένη, όπως αποδεικνύεται περίτρανα, λύση, δεν θα μπορούσε να έχει γίνει νωρίτερα; Οταν η χώρα γίνεται διεθνώς ρεζίλι, διότι δεν προστατεύει τον πολιτιστικό της πλούτο αλλά τον καταστρέφει στο όνομα της κατασκευής σύγχρονων έργων αδυνατώντας να βρει λύσεις σε προβλήματα που ανακύπτουν , λυπούμαι, αλλά το κακό έχει γίνει. Ο «χορός» που κρατούσε επί έναν χρόνο με αλληλοκατηγορίες, μηνύσεις, προσφυγές στο ΣτΕ δεν μπορεί να σβηστεί εν μια νυκτί. Ευθύνες βαρύνουν όλους. Τουλάχιστον ας προχωρήσουν τα έργα. Μάλιστα με τον άτυπο «διαγωνισμό» μεταξύ υπουργών για το ποιος θα τα πρωτοξεμπλοκάρει υπάρχουν ελπίδες.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
