«Και η σύγχρονη τέχνη είναι ένα από τα πολύ μεγάλα πλεονεκτήματα αυτής της χώρας» μου είχε πει το 2011 ο Στίβεν Αντωνάκος εν όψει της έκθεσής του στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας. Η περίπτωση του διεθνούς φήμης εικαστικού που πέθανε το περασμένο Σάββατο σε ηλικία 87 ετών ήταν η ζωντανή απόδειξη των λεγομένων του. Το πέμπτο παιδί του Θωμά και της Ευαγγελίας Αντωνάκου, που μετανάστευσαν από τον Αγιο Νικόλαο Λακωνίας στις ΗΠΑ το 1930, υπήρξε ένας από τους ελάχιστους καλλιτέχνες ελληνικής καταγωγής με αξιόλογη καριέρα στο εξωτερικό. «Διαφήμισε» έτσι, με τα 40 και πλέον έργα του μεγάλης κλίμακας σε δημόσιους χώρους πόλεων, το πρόσωπο της σύγχρονης ελληνικής τέχνης σε χώρες που θεωρούσαν ότι η εικαστική παραγωγή της Ελλάδας είχε σταματήσει… στα χρόνια του Περικλή. Το έργο του απηχούσε το Βυζάντιο, συνταιριάζοντας θρησκευτικές και μεταφυσικές διαστάσεις με σύγχρονα εικαστικά μέσα.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ