Ο Τerroirista προτείνει τα καλύτερα κρασιά για να συνοδεύσουμε το καλοκαίρι μας. Εις υγείαν!

2012, Saint Clair, Sauvignon blanc, Marlborough, New Zealand


Δεν θεωρώ καθόλου τυχαίο ότι οι Νεοζηλανδοί, διανύοντας µια πορεία περίπου 40 χρόνων, έχουν καταφέρει να εκτοπίσουν τους Γάλλους από τις παγκόσµιες αγορές, µε άρµα το Sauvignon blanc. Η περιοχή ταυτίστηκε µε τα διαυγέστατα, φρουτώδη, αιχµηρά και αξιοµνηµόνευτα λευκά κρασιά, όπως το συγκεκριµένο.

2011, Vinos Telmo Rodriguez gaba do xil, Mencia, Valdeorras, Spain

Η ποικιλία Mencia, από την οποία είναι φτιαγµένο το συγκεκριµένο κρασί, ευδοκιµεί στο βορειοδυτικό άκρο της Ισπανίας και πάντα µας δίνει κρασιά έντονα σε αρωµατικό χαρακτήρα, πλούσια στο στόµα και καθόλου τανικά. Βόµβες φρούτου, όπως τα αποκαλούν οι οινοκριτικοί της Βρετανίας. Γευστικά πλησιάζει τον φρέσκο, οινώδη χαρακτήρα των ερυθρών κρασιών του Λίγηρα. Ισως πρόκειται και για την απάντηση της Ευρώπης στα κρασιά του Νέου Κόσµου.

2011, Σεµέλη, Ορεινός Ηλιος, Αγιωργίτικο, Νεµέα


Από τις πιο πετυχηµένες εκφράσεις της ποικιλίας. Φρουτώδες, ευχάριστο στη µύτη και µαλακό στο στόµα. Αν και ερυθρό, θα συνιστούσα ανεπιφύλακτα να το πιούµε ελαφρώς παγωµένο.

2012, Κτήµα Δρυόπη, ΡΟΖΕ Αγιωργίτικο, Νεµέα


Πολυδιάστατο ροζέ κρασί µε τις γλυκές νότες να διαδέχονται τις πιο γήινες. Καλοδοµηµένο, ιδανικό για συνοδευτικό στο τραπέζι του φαγητού, µε αδυναµία στις πικάντικες γεύσεις, ειδικά της Ανατολής.

2011, Κτήµα Καρανίκα, Αφρώδες Ροζέ Ξινόµαυρο, Aµύνταιο

Ξηρό, απόλυτα µεστό, δικαιώνει όλους τους θιασώτες της ποικιλίας που πιστεύουν στη δυναµική του Ξινόµαυρου µε φυσαλίδες. Ωραίο στη µύτη, µε αρώµατα φράουλας να κυριαρχούν. Προτείνεται και ως απεριτίφ .

ΝV, Cantine Cavicchioli, Lambrusco Amabile, Modena, ITALY


Γεννήθηκε για να καλύψει την ανάγκη της πιο κοιλιόδουλης επαρχίας της Ιταλίας, της Εµίλια-Ροµάνια. Με τόσα καλούδια στο τραπέζι, οι ντόπιοι είχαν την ανάγκη ενός κρασιού µε ελαφριά γεύση που να λειτουργεί και χωνευτικά λόγω του αφρισµού. Στη συγκεκριµένη ηµίγλυκη εκδοχή µπορούµε να το απολαύσουµε καλά παγωµένο µε επιδόρπιο ή φρούτα.

NV, Cantine Mionetto, Spumante extra dry, Valdobbiadene, ITALY


Στη γειτονική Ιταλία λένε πως δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αφορµή για να πιουν κάτι το αφρώδες και σχεδόν κάθε περιοχή έχει την πρότασή της για το ποτήρι µας. Ο οίκος Mionetto εδρεύει στην καρδιά των γεγονότων, το Βαλντοµπιαντένε. Ευχάριστο, ανθώδες, ζωηρό κρασί µε έντονη οξύτητα στο στόµα. Δύσκολα αρνείσαι το δεύτερο ποτήρι.

2011, Cantina Vallebelbo, Moscato d’ Asti, Piemonte, ITALY


Μια κατηγορία που κερδίζει καθηµερινά φανατικούς φίλους στην πατρίδα µας. Εντυπωσιακό στη µύτη, µε νότες ανθέων και τροπικών φρούτων να κυριαρχούν. Στο στόµα εξαργυρώνει την ποικιλιακή του σύνθεση µε γλυκές νότες. Ιδανικό για φρουτοσαλάτες και γλυκά µε βάση την κρέµα.

2012, Κτήµα Χαριτάτου, Μοσχάτος ξηρός, Κεφαλλονιά


Η ξηρή οινοποίηση του µοσχάτου είναι ό,τι πιο ευέλικτο µπορώ να φανταστώ για το ελληνικό καλοκαιρινό τραπέζι, που περιλαµβάνει σάλτσες, κοκκινιστά, λαδερά, τηγανητά, λαχανικά, ένα χάος µε µια λέξη. Ενα δροσερό, ντελικάτο, ανθώδες, κάποιες φορές πράσινο µοσχάτο θα σας βγάλει από τη δύσκολη θέση. Ιδανικό και για µεγάλο αριθµό καλεσµένων, καθώς ανήκει στην κατηγορία crowd pleasers, λόγω του εντυπωσιακού αρωµατικού χαρακτήρα του. Η µύτη βρίσκει τα αρώµατα στα µισά του δρόµου από το ποτήρι. Πρώτος τρυγητός για την οικογένεια Χαριτάτου, εύχοµαι να µακροηµερεύσουν.