Ριπές καλές και κακές
Ωρα για παραδοσιακό ελληνικό καλοκαίρι παρά θίν’ αλός
Δεν το πιστεύω: τελειώνει ο Ιούνιος την Κυριακή, είναι απίστευτο πόσο γρήγορα έτρεξε αυτός ο μήνας. Πότε βρέθηκα στην Πράγα, πότε γύρισα, πότε μείναμε χωρίς ΕΡΤ, πότε απεχώρησε η ΔΗΜΑΡ και ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση –όλα έγιναν με ταχύτητες μεγάλες, «εν ριπή οφθαλμού» που έλεγαν και οι παλιότεροι. «Ωσπου να ρίξεις μια ματιά» υποθέτω ότι σημαίνει.
Αλλο οι ριπές των οφθαλμών, άλλο οι ριπές των καλάσνικοφ. Οι ανδρικές οφθαλμικές ριπές κατευθύνονται σε λογαριασμούς πιστωτικών καρτών, τραπεζών, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ και άλλων κοινωφελών οργανισμών, ειδοποιητήρια της Εφορίας, ασφαλιστήρια –αλλά όταν κουράζονται από αυτά και τα εγκαταλείπουν, τις στρέφουν στις κυρίες που έβαλαν τα καλοκαιρινά τους· ρίχνουν θωπευτικές ριπές πάνω τους και παρηγορούνται για τα δεινά της ζωής.
Οι ριπές των καλάσνικοφ χωρίζονται σε ποινικές και πολιτικές –έχουν μαύρο ήχο οι πρώτες, κόκκινο οι δεύτερες. Ο μαύρος ήχος των ποινικών ακούγεται συχνότερα αλλά ο κόκκινος των πολιτικών ταράζει περισσότερο –μάθαμε προχθές πως οι ριπές που ρίχθηκαν στα γραφεία της ΝΔ στη Συγγρού τον Ιανουάριο ήταν της νεοσύστατης (ή απλώς νεοεμφανιζόμενης) «Ομάδας Λαϊκών Αγωνιστών. Ηθελαν να ρίξουν και ρουκέτα αλλά δεν τα κατάφεραν· έπαθε βλάβη ο μηχανισμός εκτόξευσης, κάτι τέτοιο. Δυστυχώς, τα καλάσνικοφ είναι πολύ πιο αξιόπιστα, για τούτο και όλοι καταφεύγουν σε αυτά.
Δεν στερεύει η πηγή των ένοπλων επαναστατών, ημερολόγιό μου. Συνεχώς νέα ρυάκια εμφανίζονται που ονειρεύονται να γίνουν ποτάμια, ευτυχώς σβήνουν γρήγορα, πριν γίνουν τα όνειρά τους εφιάλτες μας. Δεν πρέπει να έχουμε παράπονο: εδώ και δύο χρόνια δεν έχει γίνει καμιά πολιτική δολοφονία, εδώ και έναν χρόνο ελάχιστες συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία είχαμε.
Αναρωτιούνται οι αναλυτές γιατί οι «Λαϊκοί Αγωνιστές» μόλις τώρα, έξι μήνες μετά την επίθεση, εμφανίστηκαν να πουν ποιοι είναι και τι θέλουν –ξεχνούν, μου φαίνεται, πως την Παρασκευή άρχισε το συνέδριο της ΝΔ. Είναι πιθανό το νηπιακό μυαλό των τρομοκρατών να σκέπτεται πως θα επηρεάσουν τις εργασίες του συνεδρίου με αυτά που γράφουν.
Νέα Ελλάδα ή παλαιότατη;
Ομως, κακώς ίσως, αποκάλεσα «νηπιακή» τη σκέψη τους, σίγουρα θα ακούσουμε μεγαλοστομίες από τους δεξιούς ρήτορες ενάντια στους «Λαϊκούς Αγωνιστές» και αυτοί θα είναι πολύ ικανοποιημένοι που τους δίνουν σημασία. Αλλά τα μαύρα και συντηρητικά θα τα ακούγαμε έτσι ή αλλιώς: μπορεί οι νεοδημοκράτες να συγχρωτίστηκαν με τη ΔΗΜΑΡ για έναν χρόνο, μπορεί ακόμα να συγκυβερνούν με το ΠαΣοΚ αλλά φοβάμαι πως ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει απομακρυνθεί καθόλου από τις βαθιά συντηρητικές και εθνικιστικές απόψεις του. Ισως μάλιστα να θεωρεί πως η κρίση αποτελεί την ευκαιρία να επιστρέψουμε στις «ρίζες», στην εθνική και ηθική διαπαιδαγώγηση της παλιάς καλής προδικτατορικής Δεξιάς.
Και βέβαια, επειδή δεν μπορείς να παραδεχθείς την οπισθοδρόμηση, προσπαθείς να την εμφανίσεις ως πρόοδο: «Νέα Ελλάδα» είναι το κεντρικό σύνθημα του συνεδρίου αλλά εγώ φοβάμαι πως πολύ παλιά Ελλάδα έχουν στο μυαλό τους οι νεοδημοκράτες –μακάρι να με διαψεύσουν.
Σε δύο εβδομάδες έχουμε και το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ –εκεί σίγουρα θα ακουστούν κατακόκκινα πράγματα, αλλά αυτοί που θα τα λένε δεν θα κοκκινίζουν από ντροπή για τις αριστερές πλειοδοσίες τους. Ομως εγώ θα έχω φύγει διακοπές, παίρνω τα μπογαλάκια μου και αποχωρώ –η Ιζαμπώ το έθεσε ξεκάθαρα: ή φεύγουμε ή χωρίζουμε. Πέρασε η γοητεία που της είχε ασκήσει η Αθήνα στην αρχή· δυστυχώς, η μαραζωμένη μας πρωτεύουσα δεν έχει εκπλήξεις για τους επισκέπτες της –για την ακρίβεια έχει δυσάρεστες εκπλήξεις: κλειστά μαγαζιά, ερείπια στους κεντρικούς δρόμους, λαμαρίνες που κρύβουν καταστροφές, άνθρωποι βιαστικοί και άκεφοι, αβέβαιοι για το τι θα ξημερώσει αύριο και για τούτο μουρτζούφληδες και επιθετικοί. Η κρίση είναι βαθιά στην ψυχή και το μυαλό των Αθηναίων, πρέπει να απομακρυνθώ.
- Παραλίγο να μας ξημερώσουν και εκλογές με όσα έγιναν την περασμένη εβδομάδα. Σωθήκαμε από αυτές διά της συγκυβερνήσεως ΝΔ – ΠαΣοΚ –αλλά «η συνοδοιπορία μας δοκιμάστηκε από λάθη και παραλείψεις… στην πορεία θα βρεθούν σημεία σύγκλισης» είπε στο συνέδριο της ΝΔ ο γραμματέας της ΔΗΜΑΡ Σπύρος Λυκούδης.
Αρα οι γέφυρες δεν γκρεμίζονται, ίσως να μην οδηγηθούμε σε ακόμη μεγαλύτερη πόλωση, ημερολόγιό μου. Και το βασικότερο είναι να μην γκρεμιστούν οι σχέσεις ΔΗΜΑΡ – ΠαΣοΚ: ο χώρος της Αριστεράς που δεν πλειοδοτεί σε συνθήματα, που κατανοεί τους κινδύνους και ποιο είναι το πρωτεύον τούτη τη δύσκολη εποχή δεν πρέπει να οξύνει τις διαφορές του γιατί κινδυνεύει να εκμηδενιστεί.
Ταπ, Ζακύντηος, Οχέ
Εντάξει, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε η νέα κυβέρνηση, αποτελεί τυπικό σχήμα αρχηγικών προτιμήσεων προς ημετέρους και κομματικών ισορροπιών. Αλλά αν μπορούσαν να κάνουν θαύματα οι Σαμαράς – Βενιζέλος, θα είχαν κάνει και μεγαλύτερα από το να σχηματίσουν κυβέρνηση που να μας πείθει πως έχουν συνείδηση της κατάστασης –πιθανόν και να έχουν, αλλά δεν μας το δείχνουν, την κρατούν για τον εαυτό τους την αγωνία για το τι θα γίνει με τις οφθαλμικές ριπές που ρίχνουμε στους λογαριασμούς.
Για τις άλλες ριπές, στις κυρίες, δεν καταλαβαίνω γιατί εγκαταλείφθηκε η μόδα της επίδειξης του ομφαλού. Στην κατάσταση που βρίσκεται η Αθήνα θα αποτελούσαν σημειακά στοιχεία ευτυχίας για τα βλέμματα –οι μόδιστροι πρέπει να παίρνουν υπόψη τους την κατάθλιψη που αιωρείται στην πόλη πριν κάνουν τέτοιες καταστροφικές αλλαγές.
- Τι είναι πάλι αυτό; «Ο Αντώνης Σαμαράς ένιωσε αδιαθεσία και διέκοψε την ομιλία του» με ενημερώνει η Ιζαμπώ που χαζεύει στην τηλεόραση –τον γλωσσόφαγα τον άνθρωπο με τις κριτικές μου, τις παίρνω πίσω· είναι μεγάλος δημοκράτης και θα πάει τη χώρα εμπρός, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, ημερολόγιό μου. Και η κυβέρνηση που έγινε είναι άριστη, αν έχει ψεγάδια, ο Βενιζέλος φταίει που δεν δέχθηκε τις σοφές προτάσεις του πρωθυπουργού. Ελπίζω να του περάσει η αδιαθεσία, κρίση υπότασης να ήταν από την ορθοστασία.
Η άλλη σπουδαία είδηση είναι πως τελικά θα γίνει ο αγωγός ΤΑΡ που θα περνάει από την Ελλάδα για να φέρνει φυσικό αέριο από την Αζερία και να το διοχετεύει στην Ευρώπη μέσω Τουρκίας, Αδριατικής, Ιταλίας –σαφώς καλύτερο σχέδιο από τον άλλο αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη που ήταν το στρατηγικό όραμα του Καραμανλή του Μικρού.
Το περίεργο είναι πως το ΤΑΡ δεν θα το διαβάζουμε «ταρ» αλλά «ταπ», ημερολόγιό μου. Διότι δεν είναι «ρο» το γράμμα στο τέλος αλλά το λατινικό «pe». Από τότε που προστέθηκαν ανεπισήμως και τα γράμματα του λατινικού αλφάβητου στη γραφή μας υπάρχει πρόβλημα με τα αρκτικόλεξα που βλέπουμε, όταν υπάρχουν κάποιο από τα Β, Η, Χ που είναι όμοια με τα ελληνικά αλλά έχουν διαφορετική προφορά –θυμάμαι πάντα την απορία που είχα πιτσιρικάς γιατί το φεριμπότ που πήγαινε από την Κυλλήνη στη Ζάκυνθο το έλεγαν «Ζακύντηος», που ήταν γραμμένο ZAKYNTHOS στην πλώρη του. Σε λίγο μπορεί να έχουμε το αντίστροφο πρόβλημα, τον ΟΗΕ τα παιδιά να τον διαβάζουν «οχέ».
Ωρα για διακοπές
Εντάξει, επανήλθε ο Αντώνης Σαμαράς, ολοκλήρωσε την ομιλία του, δεν ήταν τίποτα. Αλλά δεν έχω όρεξη να μάθω τι είπε· ας μείνω με τη χαρά ότι είναι καλά. Δεν επείγει άλλωστε, να έχω κάτι να διαβάσω στις κυριακάτικες εφημερίδες.
- Πήρε την «Αριστερή Πρωτοβουλία» του ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος και αναχώρησε –αυτοί ήσαν το βαθύτερο από το «βαθύ ΠαΣοΚ». Ηθελαν να μας πάρουν μαζί τους στα βάθη της αβύσσου όπου έχουν μάθει να ζουν: να μην υπάρχει συγκυβέρνηση, να μην υπάρχει τρόικα, να τρώμε και να πίνουμε σε βάρος των αφελών δανειστών. Αυτοί ήσαν ΣΥΡΙΖΑ πριν ακόμα υπάρξει η λέξη. Θα βουλιάξουν στον βαθύ βιότοπό τους και θα τους ξεχάσουμε.
- «Δεν θα σταματήσεις επιτέλους να γράφεις να ασχοληθείς και λίγο μαζί μου;» καταφθάνει η διαμαρτυρία της Ιζαμπώς από τον καναπέ. «Μια στιγμή, αγάπη μου· τη φορολογική δήλωση συμπληρώνω» απαντάω –έχω ανοιχτό το taxis στον υπολογιστή μου, αν κάνει πως πλησιάζει εν ριπή οφθαλμού θα γυρίσω εκεί την οθόνη, ημερολόγιό μου· μην ανησυχείς, δεν θα την αφήσω ποτέ να σε διαβάσει. Κυρίως τις σκέψεις μου για τις κυρίες και τις ομφαλοσκοπήσεις.
Πρέπει να βιαστώ άλλωστε· πρέπει να συμμαζέψω τα καλοκαιρινά μου εφόδια, να ετοιμαστώ για να ξαναρχίσω τις βουτιές για κεραμίδια στη Γλαρέντζα. Με περιμένουν και το περιβόλι, τα δέντρα, τα λουλούδια –το θυμάρι πρέπει να έχει ανθίσει, θα μοσχοβολά όλος ο κήπος· την αυλή θα πλημμυρίζει το άρωμα του γιασεμιού. Ημερολόγιό μου, θα τα πούμε κατά τον Δεκαπενταύγουστο· ως τότε θα γράφω τις σκέψεις μου πάνω στο σώμα της Ιζαμπώς.
γραμματοκιβώτιο
diodorus@tovima.gr
diodorus@tovima.gr
«Δημοκρατία ή λιτότητα, αυτό είναι το δίλημμα» δηλώνουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ως αντίθετη στη λιτότητα, η δημοκρατία συνδέεται έτσι με την ευμάρεια και, ως αντίθετη στη δημοκρατία, η λιτότητα με τη δεσποτεία. Συνεπώς, το δίλημμα που θέτουν είναι: πλούσιος και υγιής ή φτωχός και άρρωστος; Απορεί κανείς γιατί οι δημοσκοπήσεις δεν τους δίνουν 90%, τουλάχιστον.
Πέτρος Μαρτινίδης, Θεσσαλονίκη
Δύο τινά μου άρεσαν κατά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης: το αποφασιστικό ύφος του Αδώνιδος και η στοργικότητα του Βενιζέλου προς τους πασόκους υπουργούς, όπου ασπαζόταν κάθε έναν χωριστά σαν να του έλεγε «είδες ο πατερούλης που σε τακτοποίησε;».
Αβαδαίος, Ευτυχής Γορτύνιος
Δύσμοιρο Ημαρ. Ετσι θέλησε ο Φώτης να διαβάζεται εφεξής το ακρωνύμιο ΔΗΜΑΡ.
Γ. Κ., @otenet.gr
Γιατί, Διόδωρε, αιφνιδιάστηκεs με τη ΔΗΜΑΡ; Η Αριστερά επικαλείται το καλό και την προστασία των αδυνάτων, αλλά υπερασπίζεται τους υπεράριθμουs, προνομιούχους και υψηλόμισθους των ΔΕΚΟ.
Νίκος Κτιστάκης, @gmail.com
Το ότι «Κύκλοι του Μαξίμου» φέρονται πολιτικολογούντες να μας κυβερνούν, …, «Κύκλοι της ελάσσονος συμπολίτευσης» φέρονται να διαφωνούν, …, «Κύκλοι του Συμβουλίου Επικρατείας» φέρονται να νομολογούν, …, δεν πρέπει ουδόλως να μας εντυπωσιάζει: λάτρεις και υμνητές της ιστορίας, καταγεγραμμένης ή μυθολογούμενης, θα ‘πρεπε να θυμηθούμε το αίτημα του αρχαίου φιλοσόφου, εκφωνηθέν την πλέον κρίσιμη στιγμή: «μη μου τους κύκλους τάραττε».
ο εκ Ξάνθης 8
Συμφωνώ, η δημόσια ραδιοτηλεόραση την εποχή του Διαδικτύου είναι απίστευτη σπατάλη. Και μία απορία: οι πολιτικοί αρχηγοί, πιο εύκολα πείθουν τους βουλευτές τους να ψηφίσουν αυτά που προστάζει ο μπαμπούλας (η τρόικα, ντε) από το να ψηφίσουν κάτι το οποίο αποφάσισαν οι ίδιοι;
Ανώνυμος απολυμένος του ΙΤ., @gmail.com
Αποτέλεσμα αμοιβαίων πολιτικών εξυπηρετήσεων η νέα κυβέρνηση. Οπως θα έλεγαν και οι γείτονες: «παζάρ-παζάρ»
Δημήτριος Τσεχίας
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
