Την ώρα που οι πάντες αναγνωρίζουν ότι η ανεργία – και ιδιαίτερα η ανεργία των νέων – αποτελεί μια νάρκη στα θεμέλια της Ευρώπης, οι ηγέτες της αντί να αντιδράσουν άμεσα και αποφασιστικά, συζητούν για μια ακόμα φορά μέτρα – ασπιρίνες που δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Ενώ η σύνοδος κορυφής είναι αφιερωμένη ουσιαστικά στο θέμα αυτό, ένδειξη και των διαστάσεων που έχει πάρει η κατάσταση, οι προτάσεις που βρίσκονται στο τραπέζι μόνο ρεαλιστικές δεν μπορεί να θεωρηθούν. Με πρόβλεψη για εκταμίευση μόλις 6 δις ευρώ για το 2014 και 2015, είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι ελάχιστα μπορεί να βελτιωθεί η δραματική σημερινή κατάσταση.
Όταν η ανεργία των νέων ξεκινά από 25% και φτάνει ως το 60% στις χώρες του νότου είναι φανερό ότι χρειάζονται γενναίες παρεμβάσεις για να αρχίσει να αντιστρέφεται τουλάχιστον το κλίμα. Η εμμονή στη δημοσιονομική πειθαρχία και στα συνεχή προγράμματα λιτότητας, έχουν δημιουργήσει τεράστια προβλήματα κοινωνικής συνοχής στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, που δεν μπορεί να αντιμετωπιστούν με ψίχουλα. Όσες διακηρύξεις κι αν κάνουν οι ευρωπαίοι ηγέτες,όσες συνόδους κορυφής κι αν απασχολήσει το πρόβλημα, λύση δεν πρόκειται να δοθεί αν δεν αποφασίσουν να επενδύσουν σε νέες θέσεις εργασίας. Τα προγράμματα επιμόρφωσης και επαγγελματικής κατάρτισης, δεν μπορούν να δώσουν λύση, αν η πραγματική οικονομία δεν μπει σε τροχιά ανάπτυξης, αν δεν υπάρξουν πραγματικές ευκαιρίες απασχόλησης. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει με 6 ή 10 δις ευρώ που θα διασπαρούν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Η Ευρώπη δεν αντέχει μια χαμένη γενιά. Δεν μπορεί να βλέπει το πιο δυναμικό κομμάτι της να αναζητά διεξόδους στην Κίνα, τις ΗΠΑ ή άλλες αναπτυσσόμενες χώρες. Οι ηγέτες της οφείλουν να αντιληφθούν ότι δεν μπορεί η κυρίαρχη προτεραιότητα τους να είναι η διάσωση του τραπεζικού συστήματος, που έχει προφανώς το δικό του ρόλο στην ανάπτυξη της οικονομίας και για την αντιμετώπιση της ανεργίας να αρκούνται σε ψίχουλα. Οφείλουν επιτέλους να αντιληφθούν ότι η δημοσιονομική πειθαρχία δεν είναι αυτοσκοπός,ότι καμιά οικονομία δεν πρόκειται να πάει μπροστά, όταν διαλύεται η κοινωνία,όταν οι πολίτες και ιδιαίτερα οι νέοι χάνουν κάθε ελπίδα για το μέλλον…