Το πώς η Γερμανία έγινε ο «ταμίας» της Ευρώπης της κρίσης, τη στιγμή που μέχρι πριν λίγα χρόνια επεδίωκε να τηρεί ουδέτερη στάση, εξηγεί ο Γκάβιν Χιούιτ, αρχισυντάκτης για θέματα Ευρώπης του βρετανικού BBC. «Ενα ήταν επί χρόνια το γερμανικό σύστημα αξιών: μία ευρωπαϊκή Γερμανία, όχι μία γερμανική Ευρώπη. Παρ’ όλα αυτά η Γερμανία με το «οικονομικό της θαύμα» βρέθηκε να είναι η αναντικατάστατη δύναμη της Ευρώπης. Η πολιτική της τάξη δεν επεδίωξε αυτό τον ρόλο, αλλά σήμερα στην Ευρώπη δεν μπορεί να ληφθεί καμία μεγάλη απόφαση χωρίς να γίνει αναφορά στη Γερμανία» εξηγεί ο Χιούιτ.
Πρόκειται, σύμφωνα με τον ίδιο, για μία από τις μεγάλες ειρωνείες στην ευρωζώνη: το ενιαίο νόμισμα που σχεδιάστηκε προκειμένου να δέσει τη Γερμανία πιο κοντά στην Ευρώπη, κατέληξε να επιβεβαιώνει τη ισχύ της.
«Για δεκαετίες το Βερολίνο προσποιείτο ότι ήταν λιγότερο ισχυρό από ό,τι στην πραγματικότητα ήταν. Κάποιοι ήθελαν η χώρα να είναι ένα είδος Μεγάλης Ελβετίας. Όλα αυτά εξαφανίστηκαν με την κρίση στην ευρωζώνη» συνεχίζει ο βρετανός αρθρογράφος. Αρχικά η Γερμανία δέχθηκε επικρίσεις για τα καθυστερημένα αντανακλαστικά που επέδειξε με το ξέσπασμα της κρίσης.
Αργότερα, όταν οι εξελίξεις και η αμερικανική πίεση δεν άφησαν άλλα περιθώρια στη γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, το Βερολίνο αποφάσισε να βοηθήσει τις χώρες της νότιας Ευρώπης αλλά με ανταλλάγματα: υιοθέτηση σκληρών προγραμμάτων λιτότητας και εφαρμογή μεταρρυθμίσεων.
«Καθώς οι μισθοί περικόπτονταν και η ανεργία αυξανόταν, στη νότια Ευρώπη η αγανάκτηση μεγάλωνε. Το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες θεωρούνται υπεύθυνοι για αυτή την πολιτική. Στους δρόμους της Αθήνας, της Μαδρίτης και της Ρώμης η Μέρκελ παρουσιάζεται σαν τον Χίτλερ(…) Η θέση της Γερμανίας στην Ευρώπη θα εξαρτηθεί από τα αποτελέσματα» υποστηρίζει ο Χιούιτ. Πλέον το θέμα της ανεργίας έχει βρεθεί πρώτο στην ατζέντα της Γερμανίας.
«Οι Γερμανοί, κάπως ξαφνικά, ανακοίνωσαν μία σειρά διμερών συμφωνιών με χώρες όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα με σκοπό να βοηθήσουν τους νέους ανθρώπους(…) Δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι όσο και ορισμένες πολιτικές της Γερμανίας να προκαλούν απέχθεια, η χώρα παραμένει αξιοθαύμαστη και σεβαστή» προσθέτει. Και καταλήγει: «Η εφημερίδα Die Welt έγραψε: «Δύσκολα ένας λαός θα ήταν λιγότερο κατάλληλος για αυτό από τους μεταμελημένους Γερμανούς». Ίσως, αλλά η Γερμανία θα πρέπει να βαδίσει προσεκτικά».