Αναποτελεσματική προσπάθεια
Για την αυστηρή και γεμάτη αμφιβολίες αρθρογραφία μου σε σχέση με την απαλλαγή από τη δημόσια διοίκηση των αποκαλούμενων επίορκων, ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, καθηγητής κ. Αντώνης Μανιτάκης, είχε την ευγένεια να μου γράψει μεταξύ άλλων τα εξής

«Διαπιστώνω ότι μοιράζεστε την αγωνία που έχει ο κάθε σκεπτόμενος συμπολίτης μας για τον εκσυγχρονισμό και την αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης. Θεωρώ, όμως, ότι σε ένα βαθμό υποβαθμίζετε, άθελά σας, την προσπάθεια που καταβάλλει η παρούσα κυβέρνηση προκειμένου να αντιμετωπίσει χρόνιες αγκυλώσεις και να ανατρέψει παγιωμένες στρεβλώσεις, οι οποίες, δυστυχώς, χαρακτήριζαν και εξακολουθούν να χαρακτηρίζουν μέχρι και σήμερα τη λειτουργία του Δημοσίου. Η αναπτυσσόμενη κριτική σας περί προσπάθειάς μας με «νύχια και με δόντια» να μη βρεθούν εκτός Δημοσίου οι «ανεπαρκείς», οι «ανίκανοι», οι «κοπανατζήδες» και οι «επίορκοι» – όρος ο οποίος είναι νομικά εσφαλμένος (…) θεωρώ ότι αδικεί τη διεισδυτική αρθρογραφία σας, όλα αυτά τα χρόνια, αγνοεί το έργο μας.
Ηδη, μέσα από συγκεκριμένες πολιτικές και νομοθετικές πρωτοβουλίες, πετύχαμε την επιτάχυνση των πειθαρχικών διαδικασιών και τη συνολική εποπτεία του συστήματος απονομής πειθαρχικής δικαιοσύνης. Δημιουργήσαμε ένα μόνιμο μηχανισμό εποπτείας που περιβάλλεται από το κύρος του ενισχυμένου Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, το οποίο παρακολουθεί την πορεία και εξέλιξη όλων των υποθέσεων που εκκρεμούν ενώπιον των εξήντα Πρωτοβάθμιων Πειθαρχικών συμβουλίων, που συγκροτήθηκαν και λειτουργούν. Αντίστοιχα, το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο προχωρά με γοργούς ρυθμούς στην εξέταση όλων των εκκρεμών υποθέσεων. Σημειώνεται ότι μόνο τους τελευταίους δύο μήνες εξετάστηκαν δεκάδες υποθέσεις, εκ των οποίων 20 κατέληξαν στην ποινή της οριστικής παύσης, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν και «κοπανατζήδες».
Νομίζω ότι κανείς, και πολύ περισσότερο εσείς, δεν ζητάει από κανέναν να γίνει κυνηγός κεφαλών. Κανείς δεν ζητάει να μην εφαρμοστούν οι νόμοι και οι διαδικασίες που αυτοί προβλέπουν (…)
Προσκρούει προπαντός στις βραδυκίνητες διαδικασίες της παρεμβαλλόμενης δικαιοσύνης. Αλλά και της τελευταίας η απόδοση δυσχεραίνεται από τους πολλούς βαθμούς πειθαρχικής κρίσεως και τη συσσώρευση χιλιάδων υποθέσεων σε αναμονή. Κι όμως, ο διορισμός με πλαστά πιστοποιητικά είναι αυτονόητα άκυρος και ο απατεώνας θα έπρεπε να αποστέλλεται αμέσως στο σπίτι του. Το ότι άλλα προβλέπει ο νόμος αποδεικνύει την ακαταλληλότητα του νόμου και την εύνοια προς τη δικηγορική συντεχνία που αποκομίζει πλούσια οφέλη από τις ατέρμονες δικαστικές διαδικασίες. Την αναποτελεσματικότητα της διαδικασίας κατά «επίορκων» αποδεικνύει ο ίδιος ο κ. Μανιτάκης, πληροφορώντας μας ότι μόνο σε 20 επεβλήθη ως τώρα οριστική παύση. Αλλά έτσι δικαιώνει την αρθρογραφία μου.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

