Στα χέρια της Κεντροαριστεράς πέρασε η δημαρχία της Ρώμης μετά την επικράτηση του καρδιοχειρουργού Ινιάτσιο Μαρίνο. Ο 58χρονος υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος (PD) υποσχέθηκε να εργαστεί σκληρά για δύο ζητήματα οικονομικής φύσεως: «για να μειώσω το δραματικό ποσοστό της ανεργίας των νέων το οποίο στην πόλη μας αγγίζει το 40% και για να εγγυηθώ το ποσό των 700 ευρώ το μήνα στις οικογένειες που αντιμετωπίζουν την έξωση και έχουν χαμηλό εισόδημα».
Στα κύρια σημεία του προγράμματός του περιλαμβάνεται και η τυπική αναγνώριση από μέρους του δήμου της Ρώμης των ζευγαριών που συζούν ανεξάρτητα από το αν είναι ετεροφυλόφιλα ή ομοφυλόφιλα.
Είναι αλήθεια πως η σκληρή δουλειά ποτέ δεν φόβισε τον διαπρεπή καρδιοχειρουργό, ο οποίος γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1955 στη Γένοβα από πατέρα Σικελό και μητέρα με καταγωγή από την Ελβετία. Αμέσως μετά την αποφοίτηση του με το πτυχίο Ιατρικής από το πανεπιστήμιο Università Cattolica del Sacro Cuore της Ρώμης, μετεκπαιδεύτηκε στο Κέντρο Μεταμοσχεύσεων του βρετανικού πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ και κατόπιν στις ΗΠΑ, στο Ινστιτούτο Μεταμοσχεύσεων Σταρτσλ του πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ. Εκεί γνωρίστηκε με τον ιδρυτή του Ινστιτούτου, διάσημο αμερικανό καρδιοχειρούργο Τόμας Σταρτσλ ο οποίος τον πήρε στην ιατρική του ομάδα που το 1992 και το 1993 έκανε τις πρώτες δυο μεταμοσχεύσεις ήπατος από μπαμπουίνο σε άνθρωπο.
Το 1997 ίδρυσε σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ το Κέντρο Μεταμοσχεύσεων ISMETT στο Παλέρμο, το πρώτο τέτοιο σχετικό ίδρυμα στη Σικελία. Ευρύτερα γνωστός έγινε τέσσερα χρόνια μετά, από ένα ζήτημα που απασχόλησε -και δίχασε- όλη την Ιταλία. Το 2001 ένας νεφροπαθής ασθενής με AIDS του ζήτησε να του μεταμοσχεύσει το νεφρό του πατέρα του. Τα ιταλικά νοσοκομεία αρνούνταν να αναλάβουν αυτή τη μεταμόσχευση λόγω του γεγονότος πως ήταν οροθετικός. Ο Μαρίνο ανέλαβε και έφερε εις πέρας την δύσκολη επέμβαση όμως ο τότε υπουργός Υγείας Τζιρολάμο Σίρκια είχε αντιταχθεί δημοσίως στην κίνηση αυτή από τον καρδιοχειρουργό λέγοντας του πως «η μεταμόσχευση θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τον ασθενή».
Αντίθετα με τις προβλέψεις του υπουργού ο νεαρός οροθετικός είναι μέχρι σήμερα ζωντανός και χαίρει άκρας υγείας γεγονός που ανέβασε ακόμη περισσότερο τις «μετοχές» του νέου δημάρχου της Ρώμης ο οποίος έχει διενεργήσει προσωπικά πάνω από 650 μεταμοσχεύσεις στη καριέρα του.
Με την πολιτική τον έπεισε να ασχοληθεί ο προσωπικός του φίλος και σοσιαλιστής πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάσιμο Ντ’Αλέμα. Στις εκλογές του 2006 ο Μαρίνο κατέβηκε ως ανεξάρτητος υποψήφιος με το κόμμα του Ντ’Αλέμα «Δημοκράτες της Αριστεράς» και κατάφερε να εκλέγει Γερουσιαστής. Στη δεύτερη θητεία του στη Γερουσία έγινε ακόμη πιο γνωστός όταν υποστήριξε ανοικτά το δικαίωμα στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία ενός ασθενή που πάσχει από μια ανίατη αρρώστια σε τελευταίο στάδιο.
Επίσης στήριξε την προεκλογική του εκστρατεία για το δήμο της Ρώμης πάνω στο ζήτημα του αναδυόμενου νεοφασισμού, λέγοντας χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του πως «η Ρώμη στηρίζεται πάνω σε πολλές αξίες κι αρχές, εκ των οποίων προεξάρχουσα είναι αυτή του αντιφασισμού».
Οι φιλοδοξίες του δεν σταματούν στο δημαρχείο της Αιώνιας Πόλης. Ο Μαρίνο έχει ανακοινώσει ότι επιθυμεί παράλληλα να διεκδικήσει την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος όταν έρθει η ώρα της εκλογής διαδόχου του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι, τον ερχόμενο Οκτώβριο.
