Η Ελλάδα πληγώθηκε όσο καμία άλλη από τη διεθνή οικονομική κρίση. Οι απώλειες που κατέγραψε την τελευταία τετραετία μόνο σε πολεμικές περιόδους συναντώνται. Και ο ελληνικός λαός επίσης σήκωσε βάρη απροσμέτρητα, πολύ βαρύτερα από αυτά που αντέχουν οι πλάτες του. Παρά ταύτα, άντεξαν και ο λαός και η χώρα.
Σήμερα μπορεί να πει κανείς ότι η Ελλάδα στέκεται στα πόδια της, βρήκε έναν δρόμο και σιγά-σιγά αποκαθιστά τον ρυθμό της. Με δυσκολίες και αστοχίες, είναι αλήθεια, με συγκρούσεις, πισωγυρίσματα και κόστος, πολιτικό και προσωπικό, διαμορφώνει στέρεη βάση προκειμένου να πατήσει και να επανεκκινήσει. Και εκεί που πάει να κάνει ένα κρίσιμο βήμα, παρεμβάλλονται άλλα κι άλλα, ικανά να τη λοξοδρομήσουν και πάλι. Τις τελευταίες ημέρες η χώρα μας βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο ανταγωνιστικών παιγνίων μεταξύ των ισχυρών του πλανήτη.
Το μέτωπο είναι διπλό και ενδεικτικό του κύκλου των κυνικών που διαφεντεύουν τον σύγχρονο κόσμο. Από τη μια είναι η πίεση που ασκεί μέσω της Ελλάδας στην Ευρώπη το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και από την άλλη είναι ο ανταγωνισμός των Ευρωπαίων προς τους Ρώσους για τον έλεγχο των ενεργειακών δικτύων και πόρων, που πάλι ασκείται επί ελληνικού εδάφους.
Το ΔΝΤ αναγνωρίζει λάθη στην τρόικα, αλλά ρίχνει τα βάρη στους Ευρωπαίους για την αποτυχία του πρώτου προγράμματος διάσωσης της Ελλάδας. Πίσω όμως από την αναγνώριση του λάθους κρύβεται η πίεση προς τους Γερμανούς για να νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους. Πράγμα που εγείρει εκ νέου ζήτημα αξιοπιστίας της Ευρώπης και βεβαίως ανανεώνει την ελεγχόμενη για την ώρα ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Η Ελλάδα γίνεται ξανά αντικείμενο του πόθου μεταξύ των ισχυρών και ίσως να είναι αυτή που θα πληρώσει ξανά τον διεθνή ανταγωνισμό των ισχυρών. Γεγονός που δεν είναι ό,τι καλύτερο για μας που βρισκόμαστε σχεδόν στα τελειώματα της προσπάθειας εξόδου από την κρίση.
Τις τελευταίες ημέρες επίσης και ενώ βρίσκεται σε τελικό στάδιο η διαδικασία αποκρατικοποίησης της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ και παραλλήλως τρέχουν οι διαβουλεύσεις για τον ΤΑΡ –τον αζέρικο αγωγό φυσικού αερίου, ενός έργου συνολικού ύψους 50 δισ. ευρώ, που θέλουμε να διασχίζει τη Βόρεια Ελλάδα στον δρόμο του προς την Αδριατική –οι ευρωπαίοι εταίροι ανακάλυψαν αίφνης τη γεωπολιτική αξία της χώρας μας και ορθώνουν εμπόδια για την εξαγορά της ΔΕΠΑ από τους Ρώσους. Γάλλοι, Αγγλοι, Αμερικανοί και άλλοι τινές, οι οποίοι μέχρι πρότινος δήλωναν αδιάφοροι για την ενδεχόμενη εξαγορά της ΔΕΠΑ από τους Ρώσους, αίφνης εμφανίζονται ενοχλημένοι και ορθώνουν νομικά και άλλα εμπόδια μέσω των Βρυξελλών. Παρεμβαίνουν με τρόπο απολύτως κυνικό ξεχνώντας ότι οι ίδιοι απαιτούν διαφανείς αποκρατικοποιήσεις ώστε να συγκεντρωθούν οι υψηλότεροι δυνατοί πόροι για την αποπληρωμή του χρέους.
Γίνεται φανερό ότι τα παιγνίδια των ξένων δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά στη λαβωμένη Ελλάδα του 2013.
Η κυβέρνηση οφείλει να αντιδράσει στα παίγνια των ξένων και να απαιτήσει, πάνω απ’ όλα, σεβασμό στην προσπάθεια του ελληνικού λαού. Και βεβαίως, αφού υποχρεώθηκε σε αποκρατικοποιήσεις, να πουλήσει περιουσιακά στοιχεία σε εκείνους που θα δώσουν τα περισσότερα. Καθαρές κουβέντες, καθαρές συναλλαγές. Για να μπει ένα τέλος στα παιγνίδια σε βάρος της Ελλάδας και του λαού της.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ