Με αφορμή την ευαισθητοποίηση της Ε.Ε. για την διογκωμένη –θεσμικά κατοχυρωμένη, πάντως- φοροαποφυγή και την ανάγκη κοινής στάσης γύρω από το ζήτημα, με σημείο εκκίνησης την άρση του φορολογικού απορρήτου σε όλα τα κ-μ, οφείλουμε να υπενθυμίσουμε και την «Ελληνική» περίπτωση.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το Φορολογικό μας σύστημα χαρακτηρίζεται ως άδικο, αναποτελεσματικό και ακριβό στην λειτουργία του. Αρκετές χιλιάδες υπαλλήλων του Υπ.Οικ. απασχολούνται σε εργασίες που θα ήταν δυνατόν να εκτελεσθούν μέσω του διαδικτύου και οι ίδιοι να ήσαν επιφορτισμένοι με τον έλεγχο και την είσπραξη φορολογικής ύλης και εσόδων. Σε αρκετές Δ.Ο.Υ. είναι αμφίβολο εάν το συνολικό κόστος για την διατήρησή τους καλύπτεται από τις ετήσιες πραγματοποιήσεις υπέρ του κρατικού ταμείου.
Πόσο είναι όμως δίκαιο να επιρρίπτουμε όλα τα «στραβά» στην απαράδεκτα χαμηλή ποιότητα ανθρώπινων πόρων –εκ του αποτελέσματος- και την ανορθολογική διάταξη του προσωπικού;
Ποιά είναι η συμπεριφορά των φορολογουμένων πολιτών έναντι των υψηλών απαιτήσεών τους από το «κράτος»; Το βέβαιο είναι πως οι υποδομές και η λειτουργία του συνόλου σχεδόν των κρατικών λειτουργιών πάσχουν σε πολλά. Αλλού είναι «ακριβές» σε σχέση με το προσφερόμενο έργο και τις υπηρεσίες και αλλού είναι ελάχιστες, λαμβάνοντας υπόψη τις δαπάνες τους.
Ανατρέχοντας λοιπόν στα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του Υπ.Οικ. (άμεση φορολογία) , παρατηρούμε τα ακόλουθα: -To ήμισυ των φορολογουμένων (49,86%) του 2010 (Οικ.Έτος: 2011) δήλωσε έως 10.000 Ευρώ. Σε σχέση με τις «πηγές» του εισοδήματος, το ποσοστό κυμαίνεται μεταξύ 97,5% (γεωργία/αλεία/κτηνοτροφία) έως 36,75 % (μισθωτοί και συνταξιούχοι).
-Οι τελευταίοι ( 68,5% των συνολικών δηλώσεων) , πραγματοποιούν το 83,3 % του συνολικού εισοδήματος του ίδιου έτους.
-Το μέσο εισόδημα των ελευθέρων επαγγελματιών είναι 24,1% μικρότερο από αυτό των προηγουμένων
Αναλογισθείτε τώρα, πόσοι από το σύνολο των «αναξιοπαθούντων» έχουν ιδιόκτητη κύρια ή και εξοχική κατοικία, πόσοι έχουν τέκνα που σπουδάζουν εκτός έδρας ή και εκτός Ελλάδος, πόσοι καταβάλλουν τοκοχρεωλυτικές δόσεις αγοράς παγίων σε ποσοστό δυσανάλογο του –δηλωθέντος- εισοδήματος. Δεν χρειάζεται να γίνει λόγος περί της μέσης αξίας και κυβισμού Ι.Χ. αυτοκινήτων, κάτι που το βλέπουμε καθημερινά γύρω μας, όσο και αν μεγάλο ποσοστό τους είναι εκτός κυκλοφορίας, κυρίως λόγω τεκμηρίου και τελών ή προσφέρονται προς πώληση σε εξευτελιστικές τιμές.
Αυτό είναι το τίμημα της «γκλαμουριάς» που ζούσαμε με το «πλαστικό» χρήμα το οποίο οι «καλές μας φίλες» τράπεζες χορηγούσαν αφειδώς (όχι δωρεάν) στο παρελθόν.
Όπως τουλάχιστον δείχνουν τα πράγματα, το εν λόγω «party» πρόκειται να περιορισθεί σε μεγάλη έκταση. Η δυνατότητα της διαπίστωσης «κρυφών» η μέχρι σήμερα μη δηλωτέων εισοδημάτων, θα αποκαλύψει το πραγματικό «profile» των διαρκώς διαμαρτυρομένων. Σε κάθε περίπτωση, όσοι πάντως δεν έχουν να κρύψουν τίποτε, δεν θα πρέπει να τρομοκρατηθούν.
