Εννέα χρόνια μετά την άφιξή της στο σύστημα του Κρόνου, η αποστολή Cassini της NASA κατάφερε για πρώτη φορά να ζουμάρει σε έναν τερατώδη κυκλώνα που μαίνεται στο βόρειο πόλο του πλανήτη και καλύπτει μια επιφάνεια σχεδόν 25 φορές μεγαλύτερη από της Ελλάδας.

Σε εικόνες και βίντεο υψηλής ανάλυσης, το μάτι της πολικής δίνης έχει διάμετρο 2.000 χιλιόμετρα, 20 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με το μάτι ενός μέσου κυκλώνα στη Γη.

Τα λεπτά, φωτεινά σύννεφα που διακρίνονται στην περιφέρεια της δίνης κινούνται με ταχύτητα 530 χιλιομέτρων την ώρα.

Επιπλέον, ο κυκλώνας περιστρέφεται μέσα σε έναν μυστηριώδες, εξαγωνικό μετεωρολογικό σύστημα που είχε εντοπιστεί σε προηγούμενα περάσματα του Cassini και βαφτίστηκε «το εξάγωνο».


Η δίνη περιστρέφεται μέσα σε ένα μυστηριώδες εξάγωνο, το οποίο εικονίζεται εδώ σε παλαιότερη υπέρυθρη λήψη (NASA/JPL-Caltech)

Η γιγάντια πολική δίνη «μοιάζει πολύ με τους κυκλώνες της Γης» σχολιάζει ο Άντριου Ίνγκερσολ, μέλος της ερευνητικής ομάδας του Cassini στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνια (Caltech). «Βρίσκεται όμως στον Κρόνο, σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα, και τροφοδοτείται με κάποιο τρόπο από τις μικρές ποσότητες υδρατμών που υπάρχουν στην ατμόσφαιρα υδρογόνου του Κρόνου» συνεχίζει.


Αριστερά η δίνη σε εικόνα πραγματικού χρώματος, δεξιά η ίδια εικόνα με επεξεργασμένα χρώματα ώστε να διακρίνονται λεπτομέρειες (NASA/JPL-Caltech)

Πέρα από το τεράστιο μέγεθός της, μια άλλη διαφορά της δίνης σε σχέση με τους κυκλώνες της Γης είναι ότι το μάτι της παραμένει ακίνητο πάνω από το βόρειο πόλο του πλανήτη.

Ο κυκλώνας πιστεύεται ότι μαίνεται στον Κρόνο εδώ και πολλά χρόνια, μέχρι σήμερα όμως δεν ήταν δυνατό να φωτογραφηθεί στα ορατά μήκη κύματος, καθώς ο βόρειος πόλος ήταν τυλιγμένος στο σκοτάδι ενός πολυετούς χειμώνα (ένα έτος στον Κρόνο διαρκεί 29 γήινα χρόνια).

Με την αλλαγή των εποχών, το Cassini είχε για πρώτη φορά την ευκαιρία να φωτογραφίσει τη δίνη στο αμυδρό ηλιακό φως, εννέα χρόνια μετά την άφιξή του στον πλανήτη το 2004.

Οι υπεύθυνοι της αποστολής χρειάστηκε να ρυθμίσουν προσεκτικά την τροχιά του Cassini έτσι ώστε το σκάφος να περνά περιοδικά πάνω και κάτω από τον ισημερινό του Κρόνου.