«Για ψώνια θα πας;». σε κάποια άλλη εποχή, αυτή την ερώτηση θα σας έκαναν οι φίλοι σας στο άκουσμα ότι πετάτε για Μιλάνο. Σήμερα, ξέρουν ότι, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα πάτε για ψώνια. Και ακριβώς αυτή η αδυναμία να σαρώσετε ό,τι βρείτε στο πέρασμά σας ίσως σας δώσει τη δυνατότητα να παρατηρήσετε καλύτερα το καμάρι του ιταλικού Bορρά και να αντιληφθείτε γιατί το Μιλάνο ήταν και είναι η (ευρωπαϊκή) μητρόπολη της μόδας, της τέχνης, της αρχιτεκτονικής και του ντιζάιν. Παράλληλα, οι στυλάτοι Μιλανέζοι δεν θα σας κερδίσουν «α λα καρτ», αλλά επειδή ξέρουν να ζουν και να αποζητούν την ομορφιά. Και στο διάβα σας οι καθημερινές στιγμές, οι χώροι τέχνης και οι μποέμ πλευρές της πόλης θα αποκτήσουν τη δική τους αξία ανατρέποντας το στερεότυπο ότι το Μιλάνο έχει να δείξει μόνο τις βιτρίνες του.

Το μιλανέζικο ορόσημο

Είναι το έμβλημα της πόλης. Ο διάσημος, επιβλητικός Καθεδρικός Ναός Duomo, που δεσπόζει στην ομώνυμη πλατεία, είναι από τους μεγαλύτερους γοτθικού ρυθμού ναούς στον κόσμο (και σίγουρα ο μεγαλύτερος στην Ιταλία) και αποτελεί ένα αρχιτεκτονικό πόνημα για την ολοκλήρωση του οποίου χρειάστηκαν κάτι λιγότερο από έξι αιώνες. Για όποιον επισκέπτεται το Μιλάνο για πρώτη φορά, δικαίως λοιπόν από εκεί αρχίζουν όλα: είτε πίνοντας έναν καλό εσπρέσο στην Piazza del Duomo και προσπαθώντας να εγκλωβίσετε στο βλέμμα σας κάθε λεπτομέρεια της εξωτερικής όψης του είτε στο εσωτερικό του ναού όπου θα μείνετε έκθαμβοι μπροστά στα βιτρό παράθυρά του. Ισως είναι μάταιο να προσπαθήσει κανείς να περιγράψει τη θέα από την κορυφή του – θα ανέβετε είτε από τις σκάλες προς 7 ευρώ είτε με ανελκυστήρα προς 10 ευρώ (η διαφορά στην τιμή είναι μάλλον αμελητέα για όποιον δεν διαθέτει την απαιτούμενη φυσική κατάσταση). Σε κάθε περίπτωση, κατεβαίνοντας μπορείτε να ξεσπαθώσετε στο παντοπωλείο Peck στη Via Spadari (δυο βήματα από τον Duomo) – για όσους ξέρουν να γοητεύονται από τα καλούδια της υψηλής γαστρονομίας.

Στη Σκάλα μέσω της στοάς

Δεξιά του Duomo βρίσκεται η ιστορική στοά Galleria Vittorio Emanuele II, σύμπλεγμα εμπορικών στοών, απόκτημα του ύστερου 19ου αιώνα και πρόδρομος των σύγχρονων εμπορικών κέντρων στις μεγαλουπόλεις (τα οποία, από αρχιτεκτονικής πλευράς, είναι βέβαια ανάξιοι απόγονοί της). Θα εισέλθετε στη στοά από την κεντρική είσοδο στην Piazza del Duomo, που θυμίζει αψίδα θριάμβου, και θα εντυπωσιαστείτε από τον γυάλινο θόλο στο κέντρο της. Το πέρασμά σας από την Galleria Vittorio Emanuele II είναι ισοδύναμο της περιήγησής σας στον (εμπορικό) κόσμο του ντιζάιν και της μόδας, με πιθανές στάσεις σε διάφορα καταστήματα – ανάλογα με το πόσο φουσκωμένο είναι το πορτοφόλι σας. Εξερχόμενοι από τη στοά, θα έχετε φτάσει στην Piazza della Scala και, συνεπώς, στην περίφημη Σκάλα του Μιλάνου (Teatro alla Scala) η οποία δεν χρειάζεται συστάσεις: μεταξύ πολλών άλλων, προσεχώς η «Ζιζέλ» (www.teatroallascala.org).

Η λίστα με τα αξιοθέατα

Εκπληρώνοντας το τουριστικό χρέος σας στο Μιλάνο, δεν πρέπει να χάσετε: α) Την «Ακρόπολη» της πόλης, το Castello Sforzesco – όχι μόνο για την πληθώρα μουσείων στο εσωτερικό του κάστρου (www.milanocastello.it), αλλά και για τον χαλαρωτικό περίπατο (και πιθανώς το πικνίκ) στους κήπους του. β) Την Pinacoteca di Brera, τόσο για τους ζωγραφικούς πίνακες που έχει στη συλλογή της η πινακοθήκη όσο και για να βρεθείτε στη γοητευτική ομώνυμη συνοικία, η οποία συχνά αποκαλείται «η μιλανέζικη Μονμάρτρη».
γ) Τον «Μυστικό Δείπνο», την περίφημη τοιχογραφία του Λεονάρντο ντα Βίντσι στον Καθεδρικό Ναό Santa Maria delle Grazie.

To Χρυσό Τετράγωνο και το ιερό ντιζάιν

Είτε έχετε βρεθεί στο Μιλάνο με δυνατότητα και σκοπό για αγορές είτε όχι, το σίγουρο είναι ότι θα δώσετε το «παρών» στο Quadrilatero d’Oro (Το Χρυσό Τετράγωνο), το οποίο σχηματίζεται από τις οδούς Sant’Andrea, Della Spiga, Alessandro Manzoni και Monte Νapoleone (με καθέτους τις, επίσης περιβόητες, οδούς Borgospesso, Santo Spirito και Gesù) που συντηρούν τη φήμη των ακριβότερων εμπορικών δρόμων της Γηραιάς Ηπείρου. Θα τους περπατήσετε για να ανακαλύψετε – έστω και για «εγκυκλοπαιδικούς» λόγους – τις μπουτίκ κάποιων εκ των διασημότερων σχεδιαστών, αλλά και καταστήματα τα οποία θα σας μεταφέρουν την ατμόσφαιρα περασμένων δεκαετιών που μόνο οι παλιοί μεγαλοαστοί Μιλανέζοι θυμούνται καλά. Μάλιστα, στη Via della Spiga θα βρείτε και την γκαλερί Nilufar (www.nilufar.com) που φιλοξενεί και εμπορεύεται την αφρόκρεμα του συλλεκτικού ντιζάιν, το οποίο ούτως ή άλλως τιμά και τιμάται από το Μιλάνο: άλλωστε, το ετήσιο Salone Internazionale del Mobile (συμβαίνει στην πόλη κάθε Απρίλιο) έχει αναχθεί σε κορυφαίο θεσμό του χώρου. Οι λάτρεις του (πειραματικού) ντιζάιν πρέπει να επισκεφθούν και τον θαυμάσιο χώρο της γκαλερίστα Ροζάνα Ορλάντι (www.rossanaorlandi.com), η οποία πήρε το 2002 ένα παλιό εργοστάσιο γραβάτας για να το μετατρέψει σε εργοστάσιο νέων, ταλαντούχων διεθνών σχεδιαστών.

Το μποέμ Μιλάνο

Στον αντίποδα της αστικής πολυτέλειας, η περιοχή Navigli, το νότιο τμήμα της πόλης με τα μικρά τεχνητά κανάλια, έλκει ντόπιους και επισκέπτες που αναζητούν τη γοητεία του μποέμ. Θα αφιερώσετε εκεί τουλάχιστον ένα απόγευμα και ένα βράδυ σεργιανίζοντας πλάι σε πολυκαιρισμένα κτίρια, οι τοίχοι των οποίων αποτελούν καμβάδες γκραφίτι και στένσιλ, αποφεύγοντας ποδήλατα και βέσπες και ανακαλύπτοντας χαριτωμένα φθηνά café. Στο τέλος, θα αφεθείτε στην εναλλακτική νυχτερινή μιλανέζικη ζωή, η οποία κατά πάσα πιθανότητα περιλαμβάνει τουλάχιστον ένα ποτό στο Grande Naviglio (Μεγάλο Κανάλι).

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 7 Απριλίου 2013