Η δραματική έκβαση της κυπριακής κρίσης αποδεικνύει ότι η αναζήτηση λύσης στην κρίση χρέους που επιχειρείται σε ρήξη με το ευρωπαϊκό κεκτημένο αποτελεί επικίνδυνο τυχοδιωκτισμό που μπορεί να αποβεί καταστρεπτικός. Επιπλέον, αποδεικνύει ότι η μοναδική δυνατότητα χρηματοδότησης βρίσκεται στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, καθώς απομυθοποιήθηκε πλήρως η δυνατότητα καταφυγής σε άλλες πηγές. Η στάση της Ρωσίας είναι διδακτική. Αυτό βεβαίως δεν αποκρύπτει το διαρκώς διευρυνόμενο αδιέξοδο της κυρίαρχης οικονομικής συνταγής που υπό την καθοδήγηση της γερμανικής ηγεσίας επιβάλλεται διά ροπάλου στις ευρωπαϊκές χώρες.
Οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου πληρώνουν κατ’ εξοχήν τα επίχειρα της συνταγής. Δημιουργείται μια εκτεταμένη και ουσιαστικά ενιαία «ζώνη λιτότητας» με κοινά χαρακτηριστικά: την απώλεια ή τον δραστικό περιορισμό της εγχώριας κυριαρχίας, τη φτωχοποίηση και τη δραματική αύξηση της ανεργίας, την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και τη διάλυση της μεσαίας τάξης. Το αδιέξοδο τροφοδοτεί με απίστευτη ταχύτητα τη ρευστότητα στο πολιτικό σύστημα και οξύνει την κρίση δημοκρατίας στις χώρες αυτές.
Η εξέλιξη αυτή ουσιαστικά τινάζει στον αέρα την Ευρωπαϊκή Συνθήκη που καθόρισαν το Μάαστριχτ και η στρατηγική της Λισαβόνας. Εγκαταλείπεται ο στόχος της ανάπτυξης με απασχόληση με την καθήλωση του κοινοτικού προϋπολογισμού. Διαλύεται κάθε έννοια ευρωπαϊκής συνοχής με τη γιγάντια μεταφορά πόρων από τον Νότο στον πλούσιο Βορρά μέσω της χρηματοπιστωτικής πολιτικής. Η ρήτρα κοινοτικής αλληλεγγύης αντικαθίσταται από τη «no bailout» που στεγανοποιεί τις συνέπειες της κρίσης στη δοκιμαζόμενη χώρα. Η συρρίκνωση της ανταγωνιστικότητας και η υψηλή ύφεση ορθώνουν τείχος στην «Ευρώπη 2020». Η ευρωπαϊκή πραγματικότητα πλησιάζει ταχύτατα στο τοπίο που περιέγραψε ο Ανδρέας Παπανδρέου στη μνημειώδη ομιλία του για το Μάαστριχτ το 1992, όταν προέβλεπε τη «γερμανική Ευρώπη», το χάσμα «Βορρά – Νότου» και τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό.
Το δίδαγμα που πρέπει να αντλήσουμε είναι ότι αν κάτω από τις συνθήκες εθνικής ανάγκης προσχωρήσαμε στον Μηχανισμό Στήριξης, σήμερα επιβάλλεται αναμορφώνοντας την εθνική μας στρατηγική να ανακτήσουμε το δικαίωμα συνδιαμόρφωσης στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.
Οι προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης, ιδιαίτερα οι Σοσιαλιστές του ευρωπαϊκού Νότου, είναι καιρός να ξυπνήσουν από τη χειμερία νάρκη τους και να θέσουν τα πραγματικά διλήμματα. Το ευρωπαϊκό στοίχημα δεν περιορίζεται στην καλύτερη ή χειρότερη διαχείριση της κρίσης, αλλά στην ουσιαστική υπέρβασή της. Να προτείνουν την αναθεώρηση των Συνθηκών. Να δώσουν μάχη για μια νέα ευρωπαϊκή Συνθήκη που θα ανατρέπει δραστικά τη σχέση «λιτότητα – ανάπτυξη».
Ας σηκώσουν επιτέλους μια κοινωνική σημαία διαμορφώνοντας το πλαίσιο δυναμικής συμμαχίας ενάντια στη λιτότητα και την ανεργία. Οριοθετώντας σε ανοιχτό διάλογο τη σχέση τους με τη «Σοσιαλδημοκρατία του Βορρά» να απαιτήσουν την αναθεώρηση της στρατηγικής σε προοδευτική κατεύθυνση. Τώρα, μέσα στην κρίση, είναι ανάγκη να προβάλουμε την ταυτότητα μιας ανανεωμένης, μεταρρυθμιστικής σοσιαλδημοκρατικής ευρωπαϊκής Αριστεράς με λόγο συνδιαμόρφωσης στις εξελίξεις. Αύριο θα είναι αργά.
Ο κ. Κώστας Σκανδαλίδης είναι βουλευτής του ΠαΣοΚ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
