Είναι ο άνθρωπος πίσω από το Αvaaz, μια οργάνωση που, με 20 εκατομμύρια
μέλη παγκοσμίως, αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο δίκτυο ακτιβιστών στον
κόσμο. Ο Ρίκεν Πατέλ ηγείται του κινήματος «clicktivism» («κλικακτιβισμός» ή «ακτιβισμός του ιντερνετ») που έχει ως στόχο να «γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του κόσμου που έχουμε και του κόσμου που οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν».
μέλη παγκοσμίως, αποτελεί σήμερα το μεγαλύτερο δίκτυο ακτιβιστών στον
κόσμο. Ο Ρίκεν Πατέλ ηγείται του κινήματος «clicktivism» («κλικακτιβισμός» ή «ακτιβισμός του ιντερνετ») που έχει ως στόχο να «γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ του κόσμου που έχουμε και του κόσμου που οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν».
Από την ίδρυσή του το 2007, το Avaaz («Η Φωνή» στα περσικά) έχει οργανώσει μια σειρά από διαδικτυακές εκστρατείες με αντικείμενο από την κλιματική αλλαγή έως τον εμφύλιο πόλεμο τη Συρία και από την κριτική στον αυστραλό μεγιστάνα των ΜΜΕ, Ρούπερτ Μέρντοκ, μέχρι την ακύρωση της διοργάνωσης των αγώνων αυτοκινήτων τύπου Φόρμουλα 1 στο Μπαχρέιν. Η ομάδα του 36χρονου βρετανοϊνδού που γεννήθηκε το 1977 στο Εντμοντον του Καναδά, σπούδασε πολιτική και φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και κατόπιν έκανε το μεταπτυχιακό του στο Χάρβαρντ, ειδικεύεται στη διοργάνωση ψηφοφοριών τις οποίες διαδίδει μέσω e-mail. Στις ιντερνετικές αυτές κινητοποιήσεις εκατομμύρια άνθρωποι δεν χρειάζεται να κάνουν τίποτε περισσότερο από το να πάρουν στα χέρια το ποντίκι του υπολογιστή τους και να διαμαρτυρηθούν με το κλικ (εξ’ου και «κλικαντιβισμός») ενός κουμπιού.
Κι αν σε ορισμένους μια «αβρόχοις ποσί» παρέμβαση μέσω διαδικτύου, χωρίς κάποιος να ιδρώσει ή να βγει στους δρόμους και να διαμαρτυρηθεί ακούγεται ουτοπική και σχεδόν μάταιη, ο ίδιος φροντίζει να διατρανώνει το μότο του: «υπάρχουν δυο είδη ματαιότητας: να πιστεύεις πως ο κόσμος δεν μπορεί να αλλάξει και να θεωρείς πως εσύ δεν μπορείς να παίξεις κάποιο ρόλο σε αυτή την αλλαγή». Πράγματι, στα έξι χρόνια λειτουργίας του το Avaaz, που λειτουργεί σε 15 γλώσσες και χρηματοδοτείται εξολοκλήρου από τα μέλη του, έχει καταγράψει αρκετές επιτυχίες: το 2011 έπαιξε σημαντικό ρόλο στην διοργάνωση της εκστρατείας για να διακοπεί το Γκραν Πρι της Φόρμουλα 1 του Μπαχρέιν μετά τη βίαιη καταστολή των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων από το καθεστώς, ενώ ήταν η πρώτη ΜΚΟ που παρείχε βοήθεια στους πληγέντες στη Βιρμανία μετά τον φονικό κυκλώνα του 2008.
Πέρυσι, η ομάδα έγινε αντικείμενο κριτικής για τους ισχυρισμούς της σχετικά με την υπόθεση απελευθέρωσης δημοσιογράφων οι οποίοι επέζησαν από την έκρηξη που σκότωσε τη δημοσιογράφο των «Sunday Times» Μαρί Κόλβιν στη συριακή πόλη Χομς. Το Avaaz εξέδωσε ένα Δελτίο Τύπου υποστηρίζοντας ότι είχε συντονίσει την επιτυχημένη διαφυγή του φωτορεπόρτερ Πολ Κόνροϊ -μια επιχείρηση, μάλιστα, κατά την οποία ισχυρίστηκε πως είχαν σκοτωθεί 13 ακτιβιστές του Avaaz. Ωστόσο, ο φωτορεπόρτερ διέψευσε τον ισχυρισμό αυτόν και λίγο αργότερα το Avaaz απέσυρε το δελτίο Τύπου, επιμένοντας όμως πως έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εκτέλεση του συγκεκριμένου σχεδίου.