Είναι εξαιρετική η δανέζικη σειρά «The killing» την οποία προβάλλει το Mega. Αρκεί να αντέχεις το ξενύχτι. Εγώ, πάντως, με το ζόρι μένω ξύπνιος ως τις 23.30, οπότε ξεκινάει, και συνήθως λίγο αργότερα και αφού έχω κάνει αγώνα για να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά αποκοιμιέμαι. Παραπονιέμαι συχνά για τη συνήθεια των καναλιών να προβάλλουν τα καλύτερά τους σίριαλ αργά, παραγεμίζοντας το δίωρο μετά τις ειδήσεις των 20.00 με λογής-λογής ανοησίες: επαναλήψεις κακών ελληνικών κωμωδιών, απαράδεκτα τουρκικά δράματα (βλέπε «Φατμαγκιούλ»)…
Μου απαντούν ότι συνήθως εκείνα που εγώ (και εκατομμύρια τηλεθεατές διεθνώς) χαρακτηρίζουμε καλά σίριαλ έχουν σκηνές με βία και σεξ ακατάλληλες για μικρά παιδιά, ότι καραδοκεί και το ΕΣΡ… Νόμιζα πως τα μικρά παιδιά μετά τις 9 κοιμούνται, έστω βρίσκονται μακριά από την τηλεόραση. Ωσπου έγραψα ένα σχόλιο για το λογοκριμένο από τη ΝΕΤ ομοφυλοφιλικό φιλί του «Downton Αbbey», ενός σίριαλ που προβάλλεται στις 22.00.
Ελαβα τότε μηνύματα από γονείς που χαρακτήριζαν απόλυτα σωστή την παράλειψη της επίμαχης σκηνής καθώς εκείνη την ώρα παρακολουθούσαν τη σειρά και τα οκτάχρονα, εννιάχρονα, δεκάχρονα τέκνα τους. Τα οποία τέκνα καθορίζουν τελικά και τη δική μου διασκέδαση, με απόλυτα δημοκρατικές διαδικασίες! Δεν είμαι αρμόδιος για να κάνω μαθήματα ασφαλούς διαπαιδαγώγησης στους γονείς τους, επιμένω όμως στο δικό μου δικαίωμα στην από τηλεοράσεως ψυχαγωγία.
Την ίδια στιγμή ακατανόητη παραμένει και η τακτική των καναλιών να προβάλλουν στο «prime time» ανόητες ταινίες και να βάζουν τις καλύτερες παραγωγές τις μεταμεσονύκτιες ώρες, με αποτέλεσμα αριστουργήματα του διεθνούς κινηματογράφου (συχνά και παραγωγές για όλη την οικογένεια) να περνούν απαρατήρητα. Πάμπολλα τα παραδείγματα κάθε εβδομάδα.
Αλλά και τα πολιτικά talk shows απευθύνονται στις… κουκουβάγιες –βλέπε την «Ανατροπή» του Γιάννη Πρετεντέρη που ξεκινάει τα μεσάνυχτα. Πράγματι, σύμφωνα με τις μετρήσεις, το κοινό που ενδιαφέρεται για τέτοιες παραγωγές είναι σε μεγάλο βαθμό κοινό τού «αργά το βράδυ», όμως: τα παλιά καλά χρόνια, όταν ακόμα τα κανάλια είχαν πρόγραμμα, η κωμική σειρά των 21.00 και οι δραματικές που ακολουθούσαν (με τελευταία «Το νησί») σε κρατούσαν ξύπνιο ώσπου να βγει στη μικρή οθόνη ο θίασος της Βουλής. Τώρα που δεν υπάρχει πρόγραμμα και που αμέσως μετά το δελτίο των 20.00 πέφτει πλήξη βαριά και ασήκωτη, τα μεσάνυχτα μοιάζουν τόσο μακρινά και η παρακολούθηση μιας συζήτησης που θα ξεκινήσει τότε για να ολοκληρωθεί τα χαράματα, όσο ενδιαφέρουσα και αν είναι, απαιτεί αντοχές που πολλοί δεν διαθέτουμε. Εχω και άλλες απορίες: Οι «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη γιατί στις 23.30 το βράδυ; Η «Ερευνα» του Παύλου Τσίμα γιατί τα μεσάνυχτα; Μόνο επειδή ως ενημερωτικές εκπομπές δεν φέρνουν πολλές διαφημίσεις;
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ