Εχουν περάσει δεκαέξι ολόκληρα χρόνια. Ηταν Κυριακή 23 Νοεμβρίου 1997, όταν «Το Βήμα» παρουσίασε μία μεγάλη, αποκαλυπτική έρευνα με τίτλο:
Η «μαφία» των δημάρχων. Από το «Καρπούζι στη Γλυφάδα και στο Μενίδι. Οι καταγγελίες, τα λεφτά και τα ονόματα.
Εγραφε τότε «Το Βήμα»:
«Τα πλοκάμια της διαφθοράς απλώνονται στους δήμους και υποσκάπτουν τα θεμέλια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αιρετοί άρχοντες βρίσκονται αναμεμειγμένοι σε καταχρήσεις, «πουλάνε» προστασία σε νυχτερινά κέντρα, δίνουν δουλειές στα γνωστά-άγνωστα κυκλώματα εργολάβων, σε έναν χορό εκατοντάδων εκατομμυρίων. Οι καταγγελίες των δημοτών για σκάνδαλα είναι καθημερινές αλλά το κράτος δεν θέλει ή δεν μπορεί να επέμβει. Εναν χρόνο πριν από τις κρίσιμες για τον θεσμό της δημοκρατικής αποκέντρωσης δημοτικές εκλογές και ενώ τα κόμματα ερίζουν για συμμαχίες και υποψηφιότητες, η «μαφία» των δημάρχων δρα ανεξέλεγκτη».
Η καταδίκη σε ισόβια δεσμά του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης δείχνει ότι τα χρόνια περνούν αλλά Κράτος δεν γινόμαστε. Και μάλιστα όλες οι ατασθαλίες, οι κλοπές και οι διαρπαγές δημόσιας περιουσίας γίνονται εν ονόματι… Αρχών και Συνθημάτων. Η Αυτοδιοίκηση π.χ. έχει αναγορευθεί σε… ιερό θεσμό για χάρη του οποίου καταργούνται στις συναλλαγές Νόμοι και Κανονισμοί Διαφάνειας που ισχύουν ακόμη και στις ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Πολλά είναι τα «εργαλεία» για τις λωποδυσίες. Ο διαβόητος τεμαχισμός των έργων σε μικρότερα ώστε να ανατίθενται σε «φίλους» χωρίς δημόσιους διαγωνισμούς ως δήθεν μικρά έργα είναι πασίγνωστος. Το ερώτημα είναι αν έστω και με καθυστέρηση γίνει έρευνα στους δήμους για να μάθουμε επιτέλους ποιοι και πόσα έλαβαν για να… τιμήσουν τους θεσμούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ