Την ώρα που ο γερμανός σοσιαλοδημοκράτης ηγέτης Στάινμπρουκ χαρακτήριζε «κλόουν» αυτούς που έλαβαν δεκάδες εκατομμύρια ψήφους στην Ιταλία, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε δήλωνε στο Reuters ότι «το ιταλικό αποτέλεσμα έχει κάνει τις αγορές να αμφιβάλλουν για τη δυνατότητα σχηματισμού σταθερής κυβέρνησης και συνεπώς υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης».
Δικαίως ανησυχεί για τις αγορές ο κ. Σόιμπλε. Είχαν και εξακολουθούν να έχουν κοινά συμφέροντα στη διαχείριση της κρίσης χρέους. Η Γερμανία αρνείται κάθε λειτουργικό μέσο επίλυσης της κρίσης, καθώς μέσα από αυτήν αποκτά διαρκώς δύναμη σε όλα τα επίπεδα. Επωφελείται πολλαπλά από την παράταση και τη διόγκωσή της, όπως και οι αγορές. Μόνον αυτοί κερδίζουν, ενώ όλοι οι άλλοι, μαζί με την ίδια την Ευρώπη, καταρρέουν. Οι Γερμανοί αρνούνται πεισματικά το αυτονόητο, αυτό δηλαδή που κάνουν οι ΗΠΑ αλλά και η Ιαπωνία που αμύνονται αποτελεσματικά και χωρίς να έχουν τέτοια κρίση. Στερούν τα νομισματικά εργαλεία και διαλύουν λαούς και κράτη. Ετσι, όσο οι αγορές πολιορκούν όλο και πιο αδύναμες χώρες, τόσο το Βερολίνο – που είπε πολλά για αυτές αλλά ουδέποτε έκανε το παραμικρό – βλέπει την οικονομική, πολιτική και θεσμική του επικυριαρχία να ενισχύεται. Οι αγορές είναι, αντικειμενικά, ο απαραίτητος, αναντικατάστατος εταίρος στη γερμανική προσπάθεια επικυριαρχίας.
Αυτής ακριβώς της σκοτεινής συμμαχίας και όχι του ίδιου του χρέους είναι προϊόν η κατάλυση κάθε έννοιας κυριαρχίας, η καταπάτηση των συνταγμάτων, η αλλοίωση της δημοκρατίας, από όπου μέχρι στιγμής πέρασε με βία η γερμανική πολιτική. Δηλαδή η σύγκρουση της Ευρώπης με το θεμελιώδες αξιακό της πλαίσιο. Η πρωτοφανής ανεργία, η ύφεση, η καταστροφή, ήρθαν όλα από τον συνδυασμό ισχύος Βερολίνου και αγορών. Και όλα αυτά χωρίς φυσικά να λύνεται κανένα από τα προβλήματα που υποτίθεται ότι θα λύνονταν – ακριβώς το αντίθετο.
Τώρα λοιπόν ξεκινούν μαζί και τον πόλεμο στην Ιταλία. Και θα είναι ανελέητος απέναντι στη χώρα και στον λαό που τολμούν και τους σηκώνουν κεφάλι. Αν όμως η Ιταλία τελικά δεν λυγίσει, τότε η γερμανική επικυριαρχία στην Ευρώπη που επιχειρείται τόσο συστηματικά και βίαια μέσα από την κρίση χρέους θα κινδυνεύσει. Κάτι το οποίο φυσικά κάθε άλλο παρά απλή και ανώδυνη υπόθεση θα είναι για όλους μας.
Αλλά ουδέποτε η δημοκρατία και η ελευθερία υπήρξαν απλή και ανώδυνη υπόθεση. Μακάρι λοιπόν οι Ιταλοί να αντέξουν αυτόν τον πόλεμο. Αν ναι, ύστερα από τρία χρόνια ανόδου, θα έχει έρθει πια η στιγμή για την έναρξη της πτώσης της γερμανικής Ευρώπης.