Επειτα από ολονύκτιες διαπραγματεύσεις, οι αρμόδιοι υπουργοί της ΕΕ συμφώνησαν να απαγορεύσουν σταδιακά την απόρριψη των «άχρηστων» ψαριών, μια σπάταλη πρακτική στην οποία η Ευρώπη παραμένει μέχρι σήμερα πρωταθλητής.

Ισπανία, Γαλλία και Πορτογαλία, οι μεγάλες αλιευτικές δυνάμεις της ΕΕ, υπέκυψαν τελικά στις πιέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των περιβαλλοντικών οργανώσεων, κατάφεραν όμως να κερδίσουν ορισμένες εξαιρέσεις από τη σταδιακή απαγόρευση, η οποία αφορά συγκεκριμένα είδη ψαριών και προβλέπεται να τεθεί σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2014.

Στην ευρωπαϊκή βιομηχανία αλιείας, περίπου το ένα τέταρτο του συνόλου των αλιευμάτων -αναλογία ρεκόρ σύμφωνα με τον ΟΗΕ- πετάγονται νεκρά πίσω στη θάλασσα: είτε επειδή είναι πολύ μικρά, είτε επειδή ανήκουν σε είδη που δεν θεωρούνται βρώσιμα, είτε επειδή το αλιευτικό έχει ήδη ξεπεράσει την ποσότητα που επιτρέπεται να αλιεύσει.

Είναι ένα από τα προβλήματα στα οποία έχει οδηγήσει η Κοινή Αλιευτική Πολιτική της ΕΕ, η οποία συνεχίζει να επιδοτεί την αλιεία παρά τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων για επικείμενη κατάρρευση των πληθυσμών στις θάλασσες.

«Πρόκειται για μια ιστορική στιγμή στις προσπάθειες αναμόρφωσης της αποτυχημένης Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής. Το σκάνδαλο των απορρίψεων συνεχίστηκε για υπερβολικά πολύ καιρό» σχολίασε στο BBC ο βρετανός υπουργός Αλιείας Ρίτσαρντ Μπένιον.

Πρόσθεσε ότι η χώρα του -όπως και άλλες χώρες της Βόρειας Ευρώπης- θα προτιμούσαν να μην υπάρχουν εξαιρέσεις.

Η σταδιακή απαγόρευση θα εφαρμοστεί από του χρόνου στα πελαγικά είδη όπως η ρέγκα και από το 2016 στα ψάρια με λευκό κρέας.

Οι αλιευτικές χώρες της Μεσογείου κατάφεραν πάντως να κερδίσουν εξαιρέσεις για ορισμένες περιπτώσεις, όπως τα αλιευτικά που επιχειρούν πολύ μακριά από την ακτή, για τα οποία θα ήταν «απαγορευτικό» το κόστος της μεταφοράς των «άχρηστων» ψαριών μέχρι το λιμάνι. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι απορρίψεις δεν πρέπει να υπερβαίνουν αρχικά το 9% και αργότερα το 7%.

Για την αναμόρφωση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής εκκρεμούν πάντως αρκετές ακόμα αποφάσεις, όπως η μορφή που θα έχουν οι επιδοτήσεις και η αξιοποίηση νέων τεχνολογιών για τη μείωση των παράπλευρων απωλειών στην αλιεία.