Την Τρίτη ο Θεόδωρος Πάγκαλος μίλησε στους Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλο (καθημερινά 10:00-10:55) για τον Κ. Μητσοτάκη και το βιβλίο του, καθώς και το ΠΑΣΟΚ και τα εσωκομματικά του.

Για τον Κ. Μητσοτάκη{{{ audio1 }}}

Κατεβάστε το ηχητικό εδώ

«Ο κύριος Μητσοτάκης έγραψε ένα βιβλίο για να μας μεταδώσει την πείρα του. Είναι πολύτιμο. Δεν έχει σημασία αν είναι αντικειμενικό. Κατά πάσα πιθανότητα δεν είναι και δεν υπάρχει κανένας λόγος να είναι αντικειμενικό. Όταν διαβάζει κανείς ένα τέτοιο άνθρωπο που είχε σημαίνοντα ρόλο σε όλα όσα έγιναν την τελευταία περίοδο στην πατρίδα μας από το ’65 και μετά, το διαβάζει με κάποια ματιά. Κανείς δεν είναι ουδέτερος και κανείς δεν είναι αντικειμενικός. Είσαι αυτός που είσαι και το διαβάζεις έτσι όπως το βλέπεις. Αυτό που δεν είμαι έτοιμος να δεχτώ είναι ο υπότιτλος που είχε γραμμένο πάνω στο βήμα από το οποίο μιλούσε, ότι η κυβέρνηση ’90 -’93 ήταν η καλύτερη κυβέρνηση της Ελλάδας ή κάτι τέτοιο. Το θεωρώ εντελώς λάθος.

Θεωρώ ότι ήταν πολύ κακή κυβέρνηση. Θεωρώ όμως ότι ήταν πολύ καλό το πρόγραμμα του Μητσοτάκη, όταν διεκδίκησε την εξουσία. Είχε σωστά διαγνώσει την ανάγκη περιορισμού του κράτους και του κρατικού τομέα και ιδιωτικοποιήσεων παντού και εφαρμογής των μηχανισμών της αγοράς. Αυτά είναι πολύ σωστά πράγματα κατά την άποψη μου και αν είχαν γίνει από τότε, θα μας γλίτωναν. Τον «σκίσαμε» στην αντιπολίτευση, όμως οι μεγάλοι άνδρες είναι αυτοί οι οποίοι κάνουν αυτά που πιστεύουν, άσχετα από το τι λέει η αντιπολίτευση. Ο Μητσοτάκης φοβούμαι ότι δεν θα είναι μεγάλος άνδρας, διότι τις ιδέες του δεν τις εφάρμοσε. Θα σας θυμίσω ότι σε όλη τη διάρκεια της κυβερνήσεως του μια ιδιωτικοποίηση έγινε και κάθισε τρία χρόνια στην κυβέρνηση. Ήταν αρκετός χρόνος για να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις.

Ήταν μια πολύ κακή κυβέρνηση και πολύ σωστά ήρθε ο ελληνικός λαός και κύρωσε αυτή τη παρατήρηση που κάνω, ανατρέποντας τον κ. Μητσοτάκη και την παράταξή του από την εξουσία, όχι γιατί τον είχε ανατρέψει ο κ. Σαμαράς. Ο κ. Σαμαράς απλώς διέσπασε το κόμμα και αδυνάτισε ενδεχομένως το κόμμα. Αλλά αν ήταν ενωμένη η ΝΔ, θα κέρδιζε τις εκλογές το ’93; Θα ήταν λάθος να ρίξουμε στον κ. Μητσοτάκη την ευθύνη για το θέμα των Σκοπίων. Το θέμα των Σκοπίων προϋπήρχε. Είχε διαμορφωθεί ήδη η άποψη του κ. Σαμαρά με αυτοτελείς μηχανισμούς που τον βοηθούσαν να διαμορφώνει απόψεις και την υπέστη αυτή την υπόθεση ο κ. Μητσοτάκης. Απέπεμψε τον κ. Σαμαρά και δεν ξέρω τι άλλο μπορούσε να κάνει κάτω από αυτές τις συνθήκες.

Καμία πολιτική εμπειρία δεν είναι εντελώς αρνητική και καμία πολιτική εμπειρία δεν είναι εντελώς θετική. Νομίζω ότι ο κ. Μητσοτάκης έχει παρουσιάσει πλευρές που είχαν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον στην πολιτική του δράση. Ήταν πολύ χρήσιμος ο πολιτικός του λόγος. Ίσως ήταν πιο πολύτιμος ο Μητσοτάκης στην αντιπολίτευση από ό,τι όταν ήταν στην κυβέρνηση. Θυμάμαι όταν ήταν στην αντιπολίτευση πόσο σωστή κριτική έκανε πολύ συχνά στην κυβέρνηση τη δική μας. Αλλά ότι είναι η καλύτερη κυβέρνηση της Ελλάδας, δεν είμαι έτοιμος να το συνομολογήσω και για συγκεκριμένους λόγους, αλλά πιστεύω και γιατί δεν είμαι αντικειμενικός.

Οι καλύτερες κυβερνήσεις της Ελλάδας ήταν προφανώς οι κυβερνήσεις που μετείχα εγώ με οποιοδήποτε ρόλο. Λογικό δεν είναι αυτό; Νομίζω ότι οι κυβερνήσεις δεν επιδίδονται σε φεστιβάλ, δεν είναι «dancing with the stars» ή αθλητικοί αγώνες. Πιστεύω ότι υπήρξαν κυβερνήσεις που παίξανε πολύ σημαντικό ρόλο. Θα ονομάσω τη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, την πρώτη περίοδό του μέχρι το ’85. Η πρώτη περίοδος Σημίτη ήταν πάρα πολύ σημαντική και έπαιξε σημαντικό ρόλο και υπήρξαν και κυβερνήσεις που ήταν ιδιαίτερα καταστροφικές. Η κυβέρνηση Καραμανλή που ήταν εξαρχής καταστροφική και μας οδήγησε εκεί που μας οδήγησε.

Βεβαίως (εκφυλίστηκαν οι δεύτερες κυβερνήσεις Καραμανλή και Σημίτη). Από τις χειρότερες δεν λέω ότι ήταν, γιατί η χειρότερη από όλες είναι η κυβέρνηση Καραμανλή. Και μια πολύ κακή κυβέρνηση κατά την άποψη μου είναι και η κυβέρνηση Μητσοτάκη ’90 -’93.»

Για το ΠΑΣΟΚ και τα εσωκομματικά, εν όψει συνεδρίου

«Πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ θα μπορέσει πολύ εύκολα να κατακτήσει τη θέση που του ανήκει στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εάν η σημερινή ηγεσία έχει το θάρρος και την αποφασιστικότητα να προβάλλει στο συνέδριο ως θέματα συζήτησης ζητήματα που μπορούν να προκαλέσουν τη ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Ακούω από τον κ. Βενιζέλο ότι ενδιαφέρεται για μια συζήτηση για το εκλογικό σύστημα.

Για την οργάνωση των κομμάτων, δεν ακούω τίποτα από κανέναν, γιατί είναι πιο ευαίσθητο θέμα, όπως και τα θέματα πολιτικού χρήματος και πολιτικής ηθικής. Δηλαδή, θέματα ασυλίας, φυσικού δικαστή κλπ. Τέλος, υπάρχει το μέγα θέμα της σχέσης κόμματος με το δημόσιο τομέα. Όχι αυτό που λέμε το τελετουργικό, άλλο κόμμα άλλο κυβέρνηση. Αλλά το τι θα κάνει το κόμμα με το δημόσιο τομέα.

Προτείνω βαθμιαίο περιορισμό της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων. Για τους νεοπροσλαμβανόμενους δεν προτείνω να αγγίξουμε τα δικαιώματα των ανθρώπων που εργάζονται, γιατί είναι κεκτημένα δικαιώματα. Από εδώ και μπρος, το Δημόσιο να αρχίζει να προσλαμβάνει επιτέλους εκπαιδευτικούς με συμβάσεις τριετείς, πενταετείς, δεκαετείς, ανάλογα με την απόδοση τους.

Με πολύ αυστηρή και αξιοκρατική κρίση και να περιοριστεί πάρα πολύ ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων, στους μισούς από αυτούς που είναι σήμερα, με ταυτόχρονη αύξηση αντίστοιχη των αμοιβών τους, ώστε να έχουμε λίγους, αλλά αποτελεσματικούς, καλοπληρωμένους και ικανούς υπαλλήλους. Να είμαστε σύγχρονο κράτος. Το πρόβλημα της απασχόλησης πρέπει να λυθεί στον ιδιωτικό τομέα με ιδιωτικές επενδύσεις και να υπάρχει για τους εργαζόμενους εκεί κάλυψη ανάλογη με αυτή που υπάρχει σε όλα τα άλλα πολιτισμένα κράτη, με ένα εργατικό δίκαιο, με επιθεώρηση εργασίας και μηχανισμούς που έχουν προβλεφθεί για σύγχρονες κοινωνίες.»