Ασφαλώς και ο Έλληνας πρώην επίτροπος περιβάλλοντος της Κομισιόν Σταύρος Δήμας δεν θα αισθάνεται και πολύ όμορφα στο άκουσμα της είδησης ότι οι Ευρωπαίοι δίνουν γη και ύδωρ στις ΗΠΑ για να επιταχύνουν την οικονομική ανάπτυξη μέσω του Διατλαντικού Συμφώνου Ελεύθερου Εμπορίου που ανακοίνωσε την περασμένη Τρίτη ο πρόεδρος Ομπάμα και υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό ο Μπαρόζο και ο Ντ. Κάμερον. ..Καθότι σύμφωνα με τους Νιου Γιορκ Τάιμς ανώτατος Αμερικανός αξιωματούχος αποκάλυψε ότι οι Ευρωπαίοι είναι έτοιμοι να κάνουν παραχωρήσεις σε μερικά από τα πιο δύσκολα θέματα όπως τα αγροτικά προϊόντα…

Θυμίζουμε απλά ότι ο Σταύρος Δήμας ήταν μεγάλος πολέμιος των εταιρειών βιοτεχνολογίας που ήθελαν να προωθήσουν την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών στην Ευρώπη, η οποία ανθίσταται επίσης και στο θέμα της αντιβίωσης και των αυξητικών ορμονών στα ζώα.

Όλα αυτά φαίνεται πως από εδώ και στο εξής θα αποτελέσουν παρελθόν για την Ευρωπαϊκή Ένωση που «καίγεται» για την αύξηση των εξαγωγών στα βιομηχανικά της προϊόντα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες αυτής της απελευθέρωσης στην υγεία των καταναλωτών, αλλά το κυριότερο και στην αγροτική της παραγωγή. Θυμίζουμε απλά ότι μία αντίστοιχη συμφωνία απελευθέρωσης του εμπορίου στις χώρες της Β. Αμερικής που επέβαλλαν οι ΗΠΑ, (πρόκειται για τη NAFTA) οδήγησε στο ξεκλήρισμα 6 εκατομμυρίων αγροτών στο Μεξικό και ιδιαίτερα των παραγωγών καλαμποκιού και φασολιών, που αποτελούν εθνική διατροφή για τους κατοίκους της συγκεκριμένης χώρας.

Ο λόγος είναι προφανής, αφού οι Αμερικανοί αγρότες έχουν πολλαπλάσιες επιδοτήσεις από τους Μεξικανούς συναδέλφους τους , με αποτέλεσμα τα προϊόντα τους να έρχονται πιο φθηνά στην αγορά του Μεξικού δημιουργώντας συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού. Πέραν των ζητημάτων υγείας λοιπόν και βιοασφάλειας που θα σημάνει η αθρόα εισαγωγή γενετικά τροποποιημένων φυτών και ζώων έμφορτων με αυξητικές ορμόνες, το ζήτημα καθίσταται καθαρά οικονομικό κυρίως για τη γεωργία στις «φτωχές» χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, όπου οι εθνικές και κοινοτικές επιδοτήσεις είναι υποπολλαπλάσιες των αντίστοιχων των αγροτών των ΗΠΑ. Και φυσικά ανάμεσα σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και η αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα, η οποία δείχνει να έχει μέλλον από εδώ και στο εξής μόνο με την παραγωγή προϊόντων υψηλής ποιότητας και προστιθέμενης αξίας τα οποία όμως θα εξάγονται σε χώρες με υψηλό επίπεδο διαβίωσης αφού το κόστος τους δεν θα είναι σε θέση να καλύπτει ο Έλληνας καταναλωτής…

Οι υπόλοιποι Έλληνες αγρότες που ασχολούνται π.χ. με αροτραίες καλλιέργειες όπως βαμβάκι, καλαμπόκι ακόμη και σιτηρά θα βρεθούν εκτός διαδικασίας παραγωγής αν δεν διαφοροποιηθούν, με δεδομένο ότι θα παράγουν ομοειδή προϊόντα με «σκληρό νόμισμα», άρα και αυξημένο κόστος παραγωγής, με μικρότερες επιδοτήσεις και κυρίως χωρίς οικονομίες κλίμακας (μέσος στρεμματικός κλήρος στις ΗΠΑ είναι 10.000 στρέμματα και στην Ελλάδα 50 στρέμματα).

Οι Γερμανοί δηλαδή θα εξάγουν MERCEDES κι εμείς στην καλύτερη των περιπτώσεων τρόφιμα, αλλά όλοι θα καταναλώνουμε χαμηλής θρεπτικής αξίας και αμφιβόλου υγιεινής προϊόντα από τις ΗΠΑ. Αυτό το λένε και παγκοσμιοποίηση…

Μένει να δούμε αν τους διθυράμβους του Μπαρόζο και του Ομπάμα τους ασπάζονται και οι Γάλλοι οι οποίοι είναι οι πρώτοι που αντιτίθενται στην κουλτούρα των μεταλλαγμένων και στην κατάρρευση της προστασίας της αγροτικής παραγωγής στην Ευρώπη.

Όσο για την Ελλάδα δεν της πέφτει και κανένας λόγος, εδώ που τα λέμε αφού είναι αναγκασμένη να ακολουθεί στο ρυθμό που επιβάλλουν οι Βόρειες βιομηχανικές χώρες της Ευρώπης…