Υπάρχει, άραγε, κάποιος με μεγαλύτερη επιρροή από τον προκαθήμενο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας; Επιρροή συγχρονική και διαχρονική. Σε όλες τις ηπείρους και στα βάθη των αιώνων. Αυτή τη στιγμή, το 17,5% των κατοίκων του πλανήτη είναι καθολικοί, όπερ σημαίνει ότι 1,196 δισεκατομμύρια άνθρωποι αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του Πάπα έναν ηγέτη. Οι πιστοί συνδέονται μαζί του με τη βοήθεια 5.100 επισκόπων και 412.000 ιερέων. Στο Τwitter καταγράφονται 1,5 εκατομμύριο ακόλουθοι του ποντίφικα.
Το μέτρημα τούτο μπορεί να θεωρηθεί βλάσφημο. Ο Πάπας, ο εκάστοτε, δεν είναι σουπερστάρ, είναι αποστολικός συνεχιστής και οι ιερείς δεν μοιράζουν τα αυτόγραφά του. Αν, λοιπόν, ο Πάπας της Ρώμης θεωρείται ηγέτης με κοσμικούς όρους, είναι επειδή, εκτός από επικεφαλής θρησκείας, είναι και αρχηγός κράτους. Ενός κράτους με επιφάνεια 0,44 τετραγωνικά χιλιόμετρα που έχει κυβέρνηση την Αγία Εδρα. Ο καθολικισμός είναι η μόνη θρησκεία με κυβερνητική διάρθρωση. Το Βατικανό λειτουργεί ως κράτος και από το 1964 γίνεται δεκτό ως μόνιμος παρατηρητής του ΟΗΕ.
Το παράδοξο με τον Πάπα, τον εκάστοτε, είναι ότι έχει μεγαλύτερη επίδραση στις γεωπολιτικές ισορροπίες, δηλαδή στη σφαίρα της πολιτικής, παρά στην καθημερινότητα των πιστών του, εκεί όπου τίθενται καθημερινά ζητήματα ηθικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα προφυλακτικά. Το Βατικανό εξανίσταται, οι πιστοί όμως τα χρησιμοποιούν. Υπήρξε, μάλιστα, επίσημη ανακοίνωση από το Ταμείο του ΟΗΕ για τον Παγκόσμιο Πληθυσμό (UNFPA): «Στα κράτη όπου οι καθολικοί πλειοψηφούν (Ιταλία, Ισπανία, Μάλτα), το προφυλακτικό έχει ευρεία χρήση, δηλαδή η απαγόρευση της Καθολικής Εκκλησίας δεν έχει επίπτωση».
Η έρευνα για το σοβαρό θέμα της καπότας εξειδικεύτηκε. Μαθαίνουμε από το μη κερδοσκοπικό Ινστιτούτο Guttmacher πως «το 98% των καθολικών γυναικών δηλώνουν ότι παραμένουν σεξουαλικά ενεργές, αψηφώντας την απαγόρευση για το προφυλακτικό». Ανάλογη χαμηλή επίδραση έχει η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στην αναχαίτιση των διαζυγίων στο ποίμνιό της. Οι χωρισμένοι νιώθουν ήδη τις πατούσες τους να τσουρουφλίζονται στην Κόλαση, εν τούτοις συνεχίζουν τον ηδύ βίο τους. Για τις αμβλώσεις παρατηρείται στον ευρύτερο κύκλο πιστών απροθυμία εναρμόνισης με τις παραινέσεις της κατήχησης. Τον 21ο αιώνα, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία καταδικάζει την έκτρωση, ακόμη και για τα θύματα βιασμών σε εμπόλεμες ζώνες. Ποιος θα ακούσει τον Πάπα, τον εκάστοτε, αν πηγαίνει κόντρα στην πραγματικότητα;
Η δύναμη του Βατικανού έχει, λοιπόν, κυρίως διπλωματικό χαρακτήρα. Εδώ και έναν αιώνα επιδιώκει την επί Γης ειρήνη. Οι εκπρόσωποι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας βρίσκονται παντού, παρακολουθούν στο πεδίο τις μάχες, μετέχουν στις ειρηνευτικές διαδικασίες, ακόμη και σε χώρες όπου έχουν ελάχιστους πιστούς. Θα αναρωτηθεί κανείς αν έχουν τον μηχανισμό να συλλέγουν πληροφορίες ώστε να είναι καλά ενημερωμένοι συνομιλητές. Εχουν τόσες πληροφορίες όσες χρειάζονται. Δεν υποκαθιστούν κάποια υπηρεσία πληροφοριών. Αλλωστε οι παρεμβάσεις έχουν συχνά μια αινιγματική διάσταση, καθώς, αντί για συγκεκριμένη άποψη, εκφέρεται χωρίο από τα ευαγγέλια. Διεξάγεται, δηλαδή, κάπου εμφύλιος; Υπάρχει δικτατορία; Η απάντηση έρχεται από τη Βίβλο και όχι με συγκεκριμένες δηλώσεις για πρόσωπα και καταστάσεις.
Μαζί με την ειρήνη στις διεθνείς σχέσεις, επιδιώκεται η επέκταση της επιρροής σε νέα εδάφη. Οι καθολικοί αυξάνονται σταθερά στην Αφρική, στην Ασία και στη Λατινική Αμερική. Μαζί με τους πιστούς αυξάνονται και οι φιλικά διακείμενοι προς το δόγμα. Τους καθολικούς μπορούμε να τους φανταστούμε σε ομόκεντρους κύκλους. Στον πρώτο κύκλο είναι οι θρησκευόμενοι, στον δεύτερο είναι εκείνοι που πιστεύουν μεν, αλλά εκκλησιάζονται μία στο τόσο. Οσο απομακρυνόμαστε από το κέντρο, βρίσκουμε ανθρώπους με «καθολική κουλτούρα». Είναι κάτι τόσο αφηρημένο όσο και αληθινό.
Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν αποφοιτήσει από σχολεία μοναχικών ταγμάτων που έχουν ως αποστολή την εκπαίδευση. Ενδεικτικά, στην Ελλάδα έχουν λειτουργήσει περισσότερα από 40 καθολικά σχολεία (σε Αθήνα, Βόλο, Πάτρα, Κιλκίς, Νάξο, Καβάλα, Ρόδο, Χανιά, Χίο, Γιαννιτσά, Τήνο και αλλού). Ανάλογη θετική παρουσία έχουν οι καθολικοί σε νοσοκομεία και φιλανθρωπικές δομές. Αν, λοιπόν, οι πιστοί υπολογίζονται σε 1,196 δισεκατομμύρια, οι «θετικά διακείμενοι» απέναντι στον καθολικισμό υπολογίζονται διπλάσιοι. Εχει, επομένως, σημασία το πρόσωπο που θα επιλεγεί να αξιοποιήσει αυτή τη δύναμη προς όφελος της ανθρωπότητας.