«Τα καλοριφέρ δουλεύουν με μεγάλες διακοπές, στα συσσίτια δημιουργούνται ουρές, τα καταστήματα κλείνουν. Πώς επέτρεψε η Ευρώπη να βρεθεί ένα κομμάτι της σε αυτή την κατάσταση;» διερωτάται ο ανταποκριτής της ιταλικής Corriere della Sera Αντόνιο Φεράρι. «O φόβος πως μπορεί να καταλήξουμε σαν την Ελλάδα» είναι ο τίτλος του πρωτοσέλιδου άρθρου του που δημοσιεύεται την Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου στο ένθετο της εφημερίδας Sette.
«Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πότε θα τελειώσει αυτή η καταραμένη κρίση που κατακερματίζει ελπίδες και προοπτικές. Όταν η ανεργία των νέων πλησιάζει το 60%, και η γενική ανεργία είναι πάνω από διπλάσια απ’ τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, πρέπει πραγματικά να τρέμεις τις εξελίξεις» αναφέρει η εφημερίδα του Μιλάνου.
Ο Φεράρι υπογραμμίζει ότι «η Ελλάδα, κοιτίδα της Δημοκρατίας, ζει την πιο ανησυχητική και δύσκολη περίοδό της», προσθέτοντας ότι «μια βροχή μικροεπιθέσεων ξαναζωντάνεψε τις περασμένες εβδομάδες το φόβο που χαρακτήρισε τα χρόνια της ελληνικής τρομοκρατίας».
Η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία ιταλική εφημερίδα επισημαίνει ότι «πρόκειται για μια τρομακτική οικονομική κρίση, η οποία οφείλεται σε αστρονομικό δημόσιο χρέος, στη γενικευμένη διαφθορά, στη φοροδιαφυγή, στην προπαγάνδα των λαϊκιστών και σε αδιαφανείς συναλλαγές στις οποίες ενεπλάκησαν κυβερνήσεις και των δύο παρατάξεων».
«Ο πρόλογος, όμως, της ελληνικής κατάρρευση γράφτηκε στην τελευταία φάση της κυβέρνησης του φιλελεύθερου-συντηρητικού Κώστα Καραμανλή» εκτιμά ο δημοσιογράφος.
Όσο για τον Γιώργο Παπανδρέου, ο Φεράρι γράφει ότι «θύμιζε έναν αποστασιοποιημένο Σκανδιναβό τζέντλεμαν» και προσθέτει ότι «μετά την εκλογή του, χωρίς να μπορεί κανείς να χτυπήσει τη γροθιά του πάνω στο διαπραγματευτικό τραπέζι, η Ελλάδα άρχισε να κυλά προς το βάραθρο».
Όσο για τη Χρυσή Αυγή, το ένθετο της Correre della Sera υπογραμμίζει: «Πρόκειται για εξτρεμιστές-φιλοναζί που δέρνουν τους μετανάστες, μοιράζουν τρόφιμα μόνο σε όποιον μπορεί να αποδείξει ότι είναι 100% Έλληνας και οι οποίοι στηρίζονται και ψηφίζονται κυρίως από αστυνομικούς».
Στο εννεασέλιδο αφιέρωμά της, η ιταλική εφημερίδα αναφέρει ότι «σε σύγκριση με τους ανάλογους, ελληνικούς φόρους, ο Imu [ο φόρος ακίνητης περιουσίας που επιβάλλεται στην Ιταλία] αποτελεί ασήμαντη λεπτομέρεια», ενώ για τον τομέα της εργασίας διαπιστώνει ότι «μισθοί και συντάξεις δημοσίων υπαλλήλων περικόπηκαν κατά ποσοστό 30%. Στον, δε, ιδιωτικό τομέα, πολλοί άνθρωποι δουλεύουν μόνο με πενιχρές προκαταβολές, διότι αν φύγουν θα χάσουν κάθε ελπίδα για το μέλλον».
«Χρειαζόμαστε απ’ όλα. Τώρα, όμως, ήρθε η πιο δύσκολη στιγμή. Πρέπει να βρούμε τη δύναμη να αντέξουμε και να τραβήξουμε μπροστά» δηλώνει στον Ιταλό ανταποκριτή ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός.
«Στην Ελλάδα, τα ξένα κεφάλαια είναι λιγοστά. Αλλά το λιμάνι του Πειραιά κατέληξε σε κινέζικα χέρια, και ξανάρχισε, εν μέρει, να λειτουργεί. Στον Πειραιά, όμως, υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα: πρόκειται για τους εφοπλιστές. Είναι πολλοί, πανίσχυροι, αλλά δεν πληρώνουν ούτε ένα ευρώ φόρους. Όταν πιέσθηκαν από την εφορία, απείλησαν ότι θα πάνε στο εξωτερικό και θα βρουν σημαίες ευκαιρίας» πληροφορεί τους αναγνώστες της η εφημερίδα της ιταλικής συμπρωτεύουσας.
Σύμφωνα με την Corriere, «χρειάζεται θάρρος σαν και αυτό που έδειξαν το Εθνικό Θέατρο και το Piccolo Teatro του Μιλάνου, υπογράφοντας συνεργασία για την παραγωγή της Οδύσσειας, με σκηνοθέτη τον Ρόμπερτ Γουίλσον».
Ένα ταξίδι, αυτό του Οδυσσέα, «με δυσκολίες και κινδύνους, που μοιάζει τέλεια μεταφορά των όσων ζουν η Ελλάδα και πολλές άλλες χώρες. Άλλες εν γνώσει τους και άλλες όχι» καταλήγει το αφιέρωμα του ένθετου της εφημερίδας.
