Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις επιμένουν να φέρνουν τη Νέα Δημοκρατία σε πρώτη θέση και τον ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθεί με ελάχιστη διαφορά. Παράδοξο φαίνεται με την πρώτη ματιά. Θα ήταν πιο κοντά στο αναμενόμενο, η αξιωματική αντιπολίτευση να κερδίζει την πρώτη θέση. Και μάλιστα, μέσα στη δίνη της κρίσης με ευρύτερα στρώματα να βλέπουν το εισόδημά τους να μειώνεται, η ανεργία να σαρώνει και οι προοπτικές μακρινές.
Την ίδια ώρα, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να κατανοεί, ούτε καν να υποψιάζεται, τι πραγματικά είναι εκείνο που έχει ανακόψει την πρώιμη ορμή του και τον έχει θέσει σε μια στασιμότητα και ακινησία. Όχι μόνο από το περιεχόμενο του λόγου αλλά κυρίως από το ύφος και τη δημόσια στάση των πολιτικών εκφραστών του ΣΥΡΙΖΑ., προκύπτει το συμπέρασμα ότι η ανάλυσή του για τη σημερινή κατάσταση της χώρας, δεν γίνεται με όρους πολιτικής. Η ανάλυσή του γίνεται με όρους εξουσίας. Το σύνθημά του είναι «όλα για την εξουσία». Οι ανάγκες, οι άνθρωποι, οι συγκεκριμένες καταστάσεις και σχέσεις, δεν είναι παρά η πρώτη ύλη της ιστορίας στο δρόμο της νομοτέλειας, όπως έλεγαν και οι μαρξιστικές βουλγκάτες, με τις οποίες οι πρωταγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ διαπαιδαγωγήθηκαν στα νιάτα τους.
Η σημερινή ελληνική κοινωνία πορεύεται στην έρημο. Μέσα σε αυτή την οδυνηρή πορεία, μια συγκλονιστική συνειδητοποίηση συντελείται. Οι περισσότεροι κατανοούν σήμερα, ο καθένας με τον τρόπο του και με οδηγό τα βιώματα και την εμπειρία του, ότι η Ελλάδα – το θεσμικό της πλαίσιο, η πολιτική της λειτουργία και οι συνθήκες της κοινωνικής συνύπαρξης – όλα αυτά, πρέπει να θεμελιωθούν από την αρχή. Στη σημερινή κατάσταση, μας οδήγησε η ήττα της πολιτικής. Χωρίς την αναζωογόνησή της, η Ελλάδα δεν έχει καμία ελπίδα εξόδου. Αναζωογόνηση όμως της πολιτικής δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς περιεχόμενο, χωρίς νόημα, χωρίς συμμετοχή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπερνά αυτές τις αλήθειες. Παραβλέπει τη συντελούμενη συνειδητοποίηση και αγνοεί την απόρριψη του παρελθόντος που βρίσκεται εντός της. Στον πυρήνα αυτής της απόρριψης βρίσκεται η αμφισβήτηση του κράτους, όπως το βιώσαμε, δηλαδή ως εξουσιαστικό και δουλοκτητικό μηχανισμό. Με αυτήν την αντίληψη του εξουσιαστικού και δουλοκτητικού μηχανισμού ο ΣΥΡΙΖΑ. βρίσκεται σε εναγκαλισμό. Με αυτό το όνειρο ζει. Αυτός ο εναγκαλισμός, είναι εναγκαλισμός με το παρελθόν. Με τις πολιτικές στάσεις και τις εξουσιαστικές αντιλήψεις που μας οδήγησαν στην κρίση.
Με την έννοια αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί δύναμη οπισθοδρόμησης και συντελεστή της κρίσης. Δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε κανένα αίτημα αλλαγής. Και αυτό που δεν καταλαβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ., το καταλαβαίνουν όλο και περισσότερο οι πολίτες.