Ο Παναγιώτης Ταχτσίδης, αγωνιζόμενος με τη φανέλα της Ρόμα, αποτελεί μία από τις μεγάλες αποκαλύψεις του εφετινού ιταλικού πρωταθλήματος. «Ζω ένα όνειρο» εκμυστηρεύεται στο «Βήμα» και προσθέτει δίχως δισταγμό ότι θα περάσουν αρκετά χρόνια για να επιστρέψει στα ελληνικά γήπεδα. Ο 22χρονος διεθνής κεντρικός μέσος μιλάει επίσης για τον μύθο του calcio και ηγέτη των Ρωμαίων Φραντσέσκο Τότι, τον δάσκαλο Ζντένεκ Ζέμαν, το σχολείο της Serie B, το ταμπεραμέντο και τις αποδοκιμασίες των οπαδών αλλά και τις υπερβολές των ΜΜΕ.

Εφυγες 14 ετών από το Ναύπλιο για να παίξεις στην ΑΕΚ, όπου δεν πίστεψαν στο ταλέντο σου, πέρασες δύο δύσκολα χρόνια στη Serie B με διαδοχικούς δανεισμούς από την Τζένοα σε Τσεζένα, Γκροσέτο και Ελλάς Βερόνα και ξαφνικά το περασμένο καλοκαίρι προέκυψε η Ρόμα, της οποίας πλέον αποτελείς βασικό στέλεχος. Πώς βιώνεις αυτή τη νέα πραγματικότητα στη ζωή και στην καριέρα σου;

«Πάνω απ’ όλα το χαίρομαι. Είναι καταπληκτικό όλο αυτό που ζω παίζοντας στο Καμπιονάτο με τη φανέλα μιας τόσο μεγάλης ομάδας όπως είναι η Ρόμα. Ζω ένα όνειρο. Δυσκολίες υπήρξαν στην αρχή αλλά πλέον τις έχω ξεπεράσει. Αλλωστε το όνειρό μου από μικρός ήταν να παίξω μπάλα στο εξωτερικό».
Πώς προέκυψε η μεταγραφή στη Ρόμα;
«Δεν γνώριζα ούτε είχα ακούσει κάτι. Ημουν παίκτης της Τζένοα. Ο μάνατζέρ μου μού τηλεφώνησε και μου είπε: «Πάρε την κοπέλα σου και πάμε ένα ταξίδι στη Ρώμη». Φτάσαμε στη Ρώμη και μου λέει: «Πάμε λίγο στα γραφεία της Ρόμα, όπου έχω μια δουλειά». Δεν μπορούσα να φανταστώ τι θα ακολουθούσε. Οταν φτάσαμε εκεί, μου ζήτησε να ανέβω και εγώ μαζί του στα γραφεία και τότε έβγαλαν τα συμβόλαια και μου αποκάλυψαν την πρόταση της Ρόμα. Δεν το πίστευα. Να φανταστείς, πήρα τους γονείς μου τηλέφωνο για να τους πω ότι υπέγραψα στη Ρόμα και δεν το πίστευαν. «Καλά, εμάς βρήκες να κοροϊδέψεις;» μου είπαν. Στην πραγματικότητα, ούτε εγώ δεν είχα συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί».
Εκανες το «αγροτικό» σου στη Serie B, μια κατηγορία σκληρή, δύσκολη και απαιτητική. Απογοητεύτηκες όταν η Τζένοα άρχισε να σε δίνει δανεικό;
«Ιδίως ο πρώτος χρόνος ήταν πολύ δύσκολος για εμένα. Ποτέ όμως δεν τα παράτησα και δεν είπα «γυρίζω πίσω». Οι δυσκολίες και όλα όσα έζησα με δυνάμωσαν και με έκαναν πιο σκληρό. Η Serie B ήταν ένα σχολείο. Κατά τη γνώμη μου είναι πιο δύσκολη από τη Serie A. Στην πρώτη κατηγορία υπάρχει μεγάλη ποιότητα και σπουδαίοι παίκτες αλλά υπάρχουν και αρκετοί χώροι εντός γηπέδου. Αντιθέτως, στη δεύτερη κατηγορία μπορεί να μην περισσεύει η ποιότητα αλλά οι χώροι είναι κλειστοί και οι ποδοσφαιριστές πρέπει να δουλεύουν πολύ μέσα στο γήπεδο, να τρέχουν, να μοχθούν. Το παιχνίδι στηρίζεται πολύ στην τακτική».
Νιώθεις ότι είσαι διαφορετικός παίκτης από την εποχή που αγωνιζόσουν στην Ελλάδα;
«Χωρίς καμία αμφιβολία. Εχω βελτιωθεί και ως παίκτης και ως άνθρωπος. Είμαι πιο ώριμος. Αυτά που ζεις και βλέπεις στο εξωτερικό έχουν μεγάλη διαφορά συγκριτικά με όσα βιώνουμε στην Ελλάδα».
Ολοι όσοι έχουν αγωνιστεί στο εξωτερικό επισημαίνουν ότι υπάρχουν μεγάλες διαφορές συγκριτικά με τον τρόπο λειτουργίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εσύ πού τις εντοπίζεις;
«Κυρίως σε θέματα οργάνωσης. Αυτό που βιώνω είναι ότι συνεχώς υπάρχουν δίπλα στους ποδοσφαιριστές άνθρωποι οι οποίοι δουλεύουν σκληρά προσπαθώντας να βελτιώσουν τους παίκτες παίρνοντας από αυτούς τον καλύτερο εαυτό τους. Δίνουν μεγάλη σημασία στον ποδοσφαιριστή. Κάτι που δυστυχώς δεν ισχύει στην Ελλάδα, όπου όλοι περιμένουν το άμεσο αποτέλεσμα».
Αυτή την περίοδο πάντως φαίνεται ότι και στην Ελλάδα στρέφονται προς τους νεαρούς έλληνες ποδοσφαιριστές…
«Λόγω της κρίσης οι ομάδες θυμήθηκαν τα ελληνόπουλα. Αυτό όμως θα έπρεπε να έχει συμβεί εδώ και χρόνια. Αν λειτουργούσαν αλλιώς στην Ελλάδα, το ποδόσφαιρό μας δεν θα είχε καταντήσει έτσι».
Τι γνώμη έχεις αποκομίσει ότι έχουν οι Ιταλοί για το ελληνικό ποδόσφαιρο;
«Εχουν σε μεγάλη εκτίμηση την εθνική μας ομάδα και τους έλληνες ποδοσφαιριστές».
Ειδικά στη Ρόμα φαίνεται ότι εμπιστεύονται τους Ελληνες καθώς μετά τη δική σου απόκτηση προστέθηκε στο ρόστερ και ο Βασίλης Τοροσίδης από τον Ολυμπιακό…
«Είμαι πολύ χαρούμενος για τον «Τόρο» που ήρθε στη Ρόμα. Και μακάρι να τον ακολουθήσουν κι άλλοι. Είναι σπουδαίος ποδοσφαιριστής με τίτλους και διακρίσεις και χαίρομαι που αποφάσισε να κάνει το μεγάλο άλμα για το εξωτερικό».
Υπάρχει στο μυαλό σου η επιστροφή στα ελληνικά γήπεδα;
«Νομίζω ότι θα αργήσει εκείνη η μέρα…».

Τα αποδυτήρια της Ρόμα
«Ο ακριβοδίκαιος Ζέμαν»

Φανταζόσουν ότι κάποια μέρα θα αγωνιζόσουν στην ίδια ομάδα με τον Φραντσέσκο Τότι;

«Οχι, ποτέ δεν μπορούσα να το φανταστώ. Γι’ αυτό λέω ότι ζω ένα όνειρο. Ο Τότι είναι ένας μύθος για τη Ρόμα και το ιταλικό ποδόσφαιρο. Είναι πραγματικός ηγέτης και μας εμπνέει όλους».
Πρόσφατα μάλιστα σε υποστήριξε σχετικά με τις αποδοκιμασίες που ακούστηκαν από μερίδα οπαδών της Ρόμα προς το πρόσωπό σου…
«Αυτά δεν ισχύουν. Είναι ιστορίες που έχουν βγει από τον Τύπο και δεν έχουν δόση αλήθειας. Πρόκειται για κάτι που έχουν μεγεθύνει τα ΜΜΕ. Ακούστηκαν κάποια σφυρίγματα και αυτό ήταν όλο. Ούτε υπάρχει κόντρα με τον Ντε Ρόσι. Με τον Ντανιέλε έχουμε πολύ καλή σχέση, όπως και με όλα τα παιδιά στην ομάδα».
Σου θυμίζει λίγο την Ελλάδα η διόγκωση κάποιων καταστάσεων από τον Τύπο και η ένταση στις κερκίδες;
«Πολύ, μα πάρα πολύ»…
Κατά καιρούς έχεις ακούσει διάφορα για την εξωγηπεδική ζωή σου από τα ΜΜΕ στη χώρα μας. Η μετακόμιση στην Ιταλία ήταν μια ευκαιρία για να ξεφύγεις απ’ όλα αυτά;
«Ειλικρινά σου μιλάω, έχω βαρεθεί να ακούω αυτές τις ιστορίες. Κι εδώ μπορεί να κάνω τα ίδια αλλά κανείς δεν ασχολείται. Εδώ νοιάζονται για το ποδόσφαιρο. Δεν τους ενδιαφέρει τίποτε άλλο. Η ζωή στη Ρώμη είναι ωραία, είμαι με την κοπέλα μου και περνάμε μια χαρά».
Τι γνώμη έχεις αποκομίσει από τον προπονητή σου στη Ρόμα, τον Ζντένεκ Ζέμαν;
«Είναι ένας δάσκαλος. Λέει λίγα και καλά. Είναι ακριβοδίκαιος και όλοι οι ποδοσφαιριστές νιώθουν ότι εφόσον δουλέψουν σωστά θα έχουν την ευκαιρία τους. Νιώθω τυχερός που έχω έναν τέτοιο προπονητή»

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ