Δυστυχώς, εκτός από τους πολιτικούς μεγάλες ευθύνες για την υποβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης έχουν και οι ίδιοι οι ακαδημαϊκοί που τα τελευταία χρόνια υπήρχε πακτωλός χρημάτων στην Ελλάδα, δεν αξιοποίησαν σωστά τις δομές και τις προοπτικές τους για να γίνουν ισχυρά και σήμερα να αποτελούν την πυξίδα ακαδημαϊκής εστίας στην Νοτιανατολική Ευρώπη. Τα κρατικοδίαιτα ιδρύματα έχουν μείνει αρκετά πίσω σε πρόγραμμα σπουδών και στον ανταγωνισμό με τα ξένα ιδρύματα με αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι ουραγός στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Το σχέδιο Αθηνά όσο και να θέλει να συμμαζέψει την κατάσταση στα πανεπιστήμια δεν επιβάλει μια νέα νοοτροπία στα Πανεπιστήμια που θα δίνει ώθηση στην έρευνα και τον ανταγωνισμό. Δεν είναι το πανεπιστήμιο υποχρεωτική εκπαίδευση αλλά ένα μέσο για έρευνα και τεχνολογία, για εμφύσηση και νέες γνώσεις. Τόσα χρόνια τα κονδύλια πήγαιναν σε ανύπαρκτες έρευνες χωρίς να μείνει κάτι παρακαταθήκη για το μέλλον της χώρας, και όσοι προσπάθησαν να τα αξιοποιήσουν σωστά πολεμήθηκαν αφάνταστα από την γραφειοκρατία και την μισαλλοδοξία των αντιπαρατιθέμενων πλευρών.
Ένα άλλο από τα σφάλματα που έκαναν οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της χώρας είναι ότι συγκέντρωσαν τα περισσότερα για ψηφοθηρικούς λόγους στο κέντρο, έπειτα σε περιόδους οικονομικής ευμάρειας έκαναν και στην περιφέρεια, και τώρα σε περιόδους ισχνών αγελάδων κόβουν από την περιφέρεια και τα συγκεντρώνουν όλα στα κεντρικά ΑΕΙ και ΤΕΙ. Είναι αυτό στρατηγικός σχεδιασμός για την εκπαίδευση; Είναι ολοκληρωμένη πολιτική για την παιδεία; Και τόσα χρόνια τι κάνουν οι ιθύνοντες και υπεύθυνοι πολιτικοί; Δεν έκαναν τίποτα από το να στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα του εξωτερικού. Αυτή είναι η αλήθεια….
Τώρα πια θέλει πολύ δουλειά και χρόνο, όμως και θέληση και βούληση για να γίνουν ισχυρά τα πανεπιστήμια και ΤΕΙ της χώρας μας…
