«Η φτωχούλα του θεού» είναι το τρίτο έργο της Ελένης Γκασούκα που παρουσιάζεται στη σκηνή. Την γνωρίσαμε μέσα από τους «Ηρωες» ενώ όταν ανέβασε τη «Φουρκέτα», ήταν σαφές ότι ήρθε για να μείνει…. Χορογράφος, δασκάλα και χορεύτρια η ίδια, συνειδητοποίησε ότι η κίνηση και η μουσική δεν της ήταν αρκετά όταν ήθελε να εκφρασθεί, κι έτσι πρόσθεσε λόγια… Αυτό ήταν. Τα υπόλοιπα άρχισαν να έρχονται από μόνα τους.
«Ετσι κι αλλιώς, δεν έχω κανένα σχέδιο, όταν γράφω, είμαι ερασιτέχνης», λέει η Ελένη Γκασούκα. «Απλώς το κομμάτι οικογένεια με αφορά πάρα πολύ και φαντάζομαι πως, όπως όλοι, επηρεάζομαι από διάφορα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας. Ομολογώ ότι η ελληνική οικογένεια με αφήνει κατάπληκτη». Αν και θα ήθελε να είναι πιο παραγωγική, τελικά γράφει όταν μπορεί… «Γράφω αργά, χωρίς να ξέρω το αποτέλεσμα, το οποίο κρίνεται μετά»
Χαρακτηρίζει τη «Φτωχούλα του θεού», σαν μια «περίπου κωμωδία. Δεν ξέρω ειλικρινά που να την τοποθετήσω. Με ενδιαφέρει το γελοίο του δράματος, να δω τα πράγματα από μια άλλη πλευρά, να ασχοληθώ με καταστάσεις ακραίες». Κεντρική ηρωίδα είναι η Δέσποινα, μια νέα γυναίκα που προσπαθεί μέσα από αστείες και κωμικοτραγικές καταστάσεις να βρει την πίστη της στον άνθρωπο και να επηρεάσει και τους γύρω της. «Όπως στον Καζαντζάκη, στον «Φτωχούλη του θεού» όπου αναζητιέται η πίστη στον θεό», λέει. «Στην ουσία προσπαθεί να βοηθήσει και τους γύρω της να πιστέψουν ο ένας στον άλλον, έστω και μέσα από ακραίες καταστάσεις. Αυτή είναι η πρότασή της για συνύπαρξη και συνεργασία, αυτή είναι και η δική μου πρόταση για την οικογένεια, τη ζωή, τη χώρα… Κι είναι το πιο δύσκολο πράγμα, γιατί απαιτεί από εμάς να κάνουμε το πρώτο βήμα. Να αποδεχτούμε τον άλλον, τον διπλανό μας, τον διαφορετικό». Με μια ρεαλιστική γραφή που ωστόσο αφήνει την ποίηση να χωθεί μέσα στο έργο, η Ελένη Γκασούκα προσθέτει μουσική, χορό, κίνηση… «Οι ήρωές μου όπου χρειάζεται τραγουδούν, όπου πρέπει χορεύουν κι όπου είναι ανάγκη βωμολοχούν… Το συνολικό πλαίσιο ωστόσο είναι απολύτως χοροθεατρικό. Αυτό ξέρω, αυτό κάνω».
Χωρίς να μπορεί να δώσει μια ακριβή ταυτότητα για τον εαυτό της, παραδέχεται ότι πάνω απ΄όλα την ενδιαφέρουν οι ηθοποιοί με τους οποίους συνεργάζεται, η παράσταση και πόσο «ψυχή» διαθέτει όλο αυτό που κάνει. «Ξέρω ότι τα έργα μου έχουν αδυναμίες… Δεν τις διορθώνω όμως. Με αυτές πορεύομαι», λέει και καταλήγει. «Για μένα η τέχνη είναι ό,τι πιο αυθεντικό. Σαν ένα αυγό που όταν σπάσει, δημιουργεί θαύματα. Είναι ίσως το μόνο πράγμα στη ζωή που μπορεί να απαλύνει την ατμόσφαιρα, που μπορεί να κάνει τους ανθρώπους να ονειρευτούν, να τους βοηθήσει να περάσουν καλύτερα τη ζωή και με λιγότερα. Γιατί, κακά τα ψέματα, οι πολιτικοί και οι νόμου είναι οι μόνοι που μπορούν να δώσουν λύσεις».
Η TAYTOTHTA THΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ.
«Η φτωχούλα του θεού» της Ελένης Γκασούκα. Σκηνοθεσία –κίνηση Ελένη Γκασούκα, σκηνογραφία Ελλη Παπαγεωργακοπούλου, φωτισμοί Κατερίνα Μαραγκουδάκη, μουσική επιμέλεια Πάνος Σουρούνης. Παίζουν: Μυρτώ Αλικάκη, Νίκος Αρβανίτης, Σοφία Σεΐρλή, Μίνα Ορφανού, Κώστας Δαρλάσης, Μαρίζα Τσίγκα.
ΠΟΤΕ & ΠΟΥ
Από Μηχανής Θέατρο (Ακαδήμου 13, Μεταξουργείο), τηλ. 210 5231131
Παραστάσεις κάθε Τετάρτη & Κυριακή στις 19:30 και Παρασκευή & Σάββατο στις 20:00
Εισιτήρια: 15 –8 ευρώ
