Αναφέρομαι για πολλοστή φορά για το καυτό κοινωνικό και πολιτικό μας αυτό πρόβλημα, όσον αφορά τη συμμετοχή μας στις εθνικές μας βουλευτικές εκλογές με επιστολή-. Όλα τα μέλη κράτη της ΕΕ, ακόμα και η νεοσύστατη Βοσνία Ερζεγοβίνη εφαρμόζει τη διαδικασία της επιστολικής ψήφου, ενώ στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία ταλανίζει προγραμματισμένα.
Πως μπορεί να ανήκει οποιοσδήποτε πολίτης σε οποιοδήποτε κόμμα και να μιλάει γι’ αυτό, αφού το ίδιο αυτό το κόμμα δεν τον επιτρέπει να ψηφίζει, άμα είναι άρρωστος, αν είναι ανάπηρος, αν ταξιδεύει, αν είναι μακριά από τον Δήμο του ή εργάζεται σε κάποια χώρα της ΕΕ ; Το βασικό αυτό κοινωνικό μας πολιτικό αίτημα, υποτάχτηκε στη δυναμική των συντεχνιακών κομματικών σκοπιμοτήτων. Κάθε φορά που το φέρνουμε για συζήτηση γίνεται ρητορικός κονιορτός και χάεται μέσα στην οργανωμένη πολιτική φιλολογία του δήθεν «εκσυγχρονισμού» της εκλογικής διαδικασίας. Γεγονός που έχει ήδη αρχίσει να προκαλεί επιπτώσεις στη πολιτική συνείδησή μας.
Δεν σκαλώνει σε οργανωτικές αδυναμίες, ούτε και υπάρχουν νομικά προσκόμματα, αλλά θρυμματίζεται μέσα στα πολιτικά γρανάζια των κομμάτων. ΄Αλλοι ψηφίζουν δια μέσου του Ιντερνέτ, εμείς δεν το μπορούμε ούτε δια επιστολής.
Το άρθρο 51 § 4 του Συντάγματος της Ελλάδας ορίζει.: «Οι βουλευτικές εκλογές διεξάγονται ταυτόχρονα σε όλη την Επικράτεια. Νόμος που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών μπορεί να ορίζει τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από τη Επικράτεια. Ως προς τους εκλογείς αυτούς η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο, εφόσον η καταμέτρηση και η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων διενεργείται όποτε αυτό γίνει και σε ολόκληρη την Επικράτεια».
§ 5. Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική. Παρατήρηση:«Νόμος που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών μπορεί να ορίζει τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από τη Επικράτεια». Δηλαδή, αν το καταλαβαίνω καλά, αν ψηφιστεί ποτέ από τη βουλή ο νόμος, θα αφορά μόνο εκείνους τους ψηφοφόρους που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια κα όχι όλο το εκλογικό σώμα μέσα και έξω από την Επικράτεια. Έτσι δημιουργείται η πρώτη απατηλή εντύπωση ότι δεν υπάρχει εθνικό πρόβλημα επιστολικής ψήφου αλλά μόνο των μεταναστών ελλήνων στο εξωτερικό. Οπότε μειώνεται το πολιτικό ενδιαφέρον στο σύνολο του.
Φαίνεται ότι το καταπατημένο δικαίωμα της «Επιστολικής Ψήφου» της Ελληνίδας και του Έλληνα ψηφοφόρου, αποτελεί εντρύφημα ατελέσφορων πολιτικών σκοπιμοτήτων και είναι απόρροια ίσον του μεγέθους της αδιαφορίας της Ελληνίδας και του Έλληνα Ψηφοφόρου. Θα ήταν θετική η προσφορά της εφημερίδας αν το έβαζε το θέμα για ψηφοφορία.
