Στην πιο χειμαρρώδη συνέντευξη της 17χρονης διαδρομής του στο ΝΒΑ o ηγέτης και πεντάκις πρωταθλητής με τους Λος Αντζελες Λέικερς Κόμπι Μπράιαντ μίλησε στο «ESPN» για όλους και για όλα. Προφανώς είχε όρεξη να εξωτερικεύσει κάθε κρυφή σκέψη του εμπλέκοντας όλη την αφρόκρεμα του χθες (Μάικλ Τζόρνταν, Μάτζικ Τζόνσον, Ρέτζι Μίλερ, Σακίλ Ο’ Νιλ) και του σήμερα (Λεμπρόν Τζέιμς, Κέβιν Ντουράντ, Καρμέλο Αντονι), ενώ αναφέρθηκε στην ενασχόληση με τις μοτοσικλέτες και αποκάλυψε τι ακριβώς απεχθάνεται στα κατοικίδια ζώα…
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο 34χρονος (κλείνει τα 35 τον ερχόμενο Αύγουστο) σούπερ σταρ κατέρριψε το σχετικό ρεκόρ με την επιλογή του για 15η σερί χρονιά στη βασική πεντάδα της Δύσης, που θα αγωνιστεί στο ετήσιο «All Star Game» (Χιούστον 17 Φεβρουαρίου). Στη μάχη, πάντως, των Λέικερς με τους πρωταθλητές Χιτ, ο Τζέιμς έκλεψε την παράσταση και με 39 πόντους (17/25 σουτ), 7 ριμπάουντ και 8 ασίστ οδήγησε το Μαϊάμι στη νίκη (99-90) και μάλιστα στο Λος Αντζελες υποχρεώνοντας τους γηπεδούχους στην 22η εφετινή ήττα τους. Στο εν λόγω ματς ο Κόμπι σημείωσε 22 πόντους, αλλά είχε 8 στα 25 σουτ.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Κόμπι Μπράιαντ στον δημοσιογράφο του «ESPN» Κρις Πάλμερ:
Για το χαλαρό ύφος του μακριά από τα παρκέ: «Είναι θέμα ωριμότητας. Αυτό συμβαίνει έπειτα από 17 χρόνια στα οποία έχω δει τα πάντα. Δεν υπάρχει λόγος να τρελαίνομαι και να ξεφεύγω. Υπάρχουν κάθε μέρα νέες προκλήσεις, όμως εγώ συνεχίζω να διασκεδάζω. Γεννήθηκα για να παίζω μπάσκετ και ακόμη το αγαπώ. Δεν είμαι ωρολογιακή βόμβα. Γνωρίζω πως δεν θα συνεχίσω να το κάνω για πολύ ακόμη, οπότε θέλω να το διασκεδάσω και να βρίσκω νέες προκλήσεις».
Για το αν συνεχίζει να βελτιώνει το παιχνίδι του: «Στο τέλος του 2003, το παιχνίδι μου ήταν πλέον ολοκληρωμένο. Το σουτ, η άμυνα, η ντρίμπλα, το transition game. Τα είχα πλέον όλα. Από εκείνη τη στιγμή, έπρεπε απλά να τα χρησιμοποιήσω σωστά και να βελτιώσω κάθε τομέα. Ο κόσμος νομίζει ότι η ενδυνάμωση των ποδιών μου είναι κάτι καινούργιο, όμως αν πας πίσω και δεις πώς έπαιζα πριν από δέκα χρόνια, θα καταλάβεις ότι είχα όλες αυτές τις κινήσεις. Πάντα με ενδιέφερε η δουλειά στα πόδια, από τα 8 ή τα 9 μου χρόνια. Έτσι διδάχθηκα το παιχνίδι».
Για το αν θα καταφέρει να σκοράρει ξανά 50 πόντους σε ένα παιχνίδι: «Ναι, θα συμβεί»…
Για το γεγονός ότι έχει κερδίσει μόνο ένα βραβείο MVP (2008): «Αυτό συνέβη γιατί έπαιξα μαζί με τον Σακίλ. Είναι τόσο απλό. Πολλές φορές επισκιάζαμε ο ένας τον άλλο. Θυσίασα πολλά παίζοντας μαζί του. Αλήθεια θυσίασα πολλά. Το έκανα όμως για να είναι η ομάδα επιτυχημένη. Αν δεν είχα παίξει ποτέ μαζί με τον Σακ, τα νούμερά μου θα ήταν εξωπραγματικά».
Για το αν έχει δει το παιχνίδι των 81 πόντων απέναντι στους Ράπτορς: «Μέχρι σήμερα, δεν το έχω δει ποτέ. Δεν αισθάνομαι την ανάγκη να το κάνω. Τι θα μάθω από αυτό; Δεν βλέπω τέτοια παιχνίδια. Αν παρακολουθήσω κάτι, συνήθως είναι κάτι από τον προσεχή μου αντίπαλο».
Για την τελευταία φορά που παρακολούθησε παιχνίδι του Μάικλ Τζόρνταν: «Δεν έχω δει κασέτες του εδώ και καιρό. Πιθανότατα από το 1999. Συνήθιζα να βλέπω αγώνες του, όμως αυτό γινόταν πριν από πολύ καιρό. Δεν ήμουν τρομαγμένος ή νευρικός όταν τον αντιμετώπισα στα 19 μου. Με κοιτούσε λες και ήθελε να με διαλύσει, όμως εγώ του έδινα να καταλάβει ότι δεν ήμουν από αυτούς τους τύπους. Δεν ήθελα να πιστέψει πως ήμουν άλλος ένας από αυτούς που αντιμετώπιζε. Δεν ήμουν στο ΝΒΑ γι’ αυτό τον λόγο. Ήμουν εκεί για να ανταγωνιστώ και αυτό κάνω μέχρι και σήμερα. Θυμάμαι ότι δεν του είχα μιλήσει. Νομίζω όμως ότι κατάλαβε αυτά που ήθελα να πω με τον τρόπο που έπαιξα».
Για το αν τον έχουν κουράσει οι συγκρίσεις με τον Τζόρνταν: «Στην αρχή τις εκτιμούσα, αλλά μετά από λίγο καιρό πάλιωσαν. Έχασαν την λάμψη τους, επειδή είχα την δική μου ταυτότητα. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα ξεχάσω όλα όσα έμαθα από τον ‘’MJ’’. Για μένα αυτές οι συγκρίσεις ήταν άτοπες, διότι οι περιπτώσεις μας ήταν εντελώς διαφορετικές. Εγώ ήρθα κατευθείαν από το Γυμνάσιο και έπαιξα με έναν κυρίαρχο ψηλό σαν τον Σακ. Φίλε, μπήκα στο ΝΒΑ τόσο νέος. Πόσο ήμουν; 17; Ήμουν 17! Όσο περισσότερο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερες διαφορές είχαν οι περιπτώσεις μας. Οι συγκρίσεις κάποια στιγμή σταμάτησαν να με ενδιαφέρουν. Οι οπαδοί του μπάσκετ πάντα θα κάνουν συγκρίσεις για το ποιος είναι καλύτερος. Γι’ αυτό είναι όμορφο να ασχολείσαι με αυτό το άθλημα».
Για το… πως τα φέρνει η ζωή, από το νούμερο 13 του ντραφτ, σε ηλικία 17 ετών, στους δέκα κορυφαίους όλων των εποχών: «Αν μου το έλεγε κανείς τότε, θα του απαντούσα πως είναι τρελός. Είναι δύσκολο να το πιστέψω ακόμα και σήμερα».
Για το αν θεωρεί πως βρίσκεται στο Top5 όλων των εποχών: «Δεν ξέρω. Το ελπίζω. Έχω ακόμη λίγο καιρό μπροστά μου, όμως για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω σκεφτεί πολλά πράγματα σχετικά με την κληρονομιά που θα αφήσω κτλ. Νιώθω πως θα έχω τον χρόνο για να το σκεφτώ στο μέλλον».
Για το αν έχει απειληθεί στο παρκέ: «Ποτέ. Ούτε μια φορά. Το μυαλό μου δεν λειτουργεί έτσι και δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Η τελευταία φορά που φοβήθηκα ήταν στα έξι μου, όταν έπρεπε να αντιμετωπίσω στο καράτε έναν με μαύρη ζώνη. Ήταν μεγαλύτερος και βαρύτερος. Τα είχα κάνει πάνω μου. Ήμουν τρομοκρατημένος και με διέλυσε. Παρόλα αυτά, κατάλαβα ότι δεν με χτύπησε και τόσο πολύ και ότι δεν έπρεπε να φοβηθώ όσο φοβήθηκα. Κατάλαβα ότι ο εκφοβισμός δεν υπάρχει, αρκεί να το αντιμετωπίσεις με τον σωστό τρόπο πνευματικά».
Για το πως αισθάνθηκε όταν ο Μάτζικ Τζόνσον τον αποκάλεσε «κορυφαίο παίκτη όλων των εποχών για τους Λέικερς»: «Οι λέξεις δεν μπορούν να το περιγράψουν. Ήταν ο αγαπημένος μου παίκτης όταν μεγάλωνα και τα λόγια του σημαίνουν πολλά για μένα. Στην αρχή προσευχόμουν να φτάσω το ύψος του, ώστε να μιμηθώ τον τρόπο παιχνιδιού του. Δεν τα κατάφερα και ήξερα ότι δεν θα γίνω ποτέ σαν αυτόν. Πάντα τον θαύμαζα και έλεγα τα καλύτερα για εκείνον και το συγκεκριμένο κομπλιμέντο είναι το καλύτερο που μου έκαναν ποτέ».
Για το πόσο γρήγορα πέρασαν τα τελευταία 17 χρόνια: «Σαν να ανοιγόκλεισα τα μάτια μου. Σκέφτομαι πόσο διαφορετικά ήταν τότε. Υπάρχουν μέρες που μπορώ να θυμηθώ λες και ήταν χθες. Όταν ήμουν ρούκι και βρισκόμασταν για προετοιμασία στη Χαβάη, ζήτησα να μου φέρουν στο δωμάτιο ένα μπολ δημητριακά. Μου το έφεραν με ελάχιστο γάλα και μου ζήτησαν 80 δολάρια! Τους είπα να το πάρουν πίσω, ντύθηκα, πήγα στο γωνιακό μαγαζί, πήρα ένα μεγάλο δοχείο γάλα και ένα μεγάλο κουτί δημητριακά και πλήρωσα μόλις δέκα δολάρια»!
Για το πως τον αντιμετώπιζαν οι βετεράνοι στην πρώτη χρονιά του: «Προσπάθησαν να με δοκιμάσουν. Ήμασταν στο Πόρτλαντ και προσπάθησα να κάνω μια διείσδυση. Ο Ρασίντ Ουάλας με σώριασε στο παρκέ και με κοιτούσε. Προσπάθησε να μου διαλύσει την ψυχολογία, όμως δεν τα κατάφερε. Στην επόμενη φάση μπήκα με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη. Ειλικρινά, ήθελα από την πρώτη στιγμή να δείξω σε όλους ότι δεν ήμουν ο τύπος που θα τρομάξει από αυτά. Δεν μπορούσαν να το κάνουν σε μένα».
Για το αν ήλθε ποτέ σε σύγκρουση με τον Κέβιν Γκαρνέτ: «Όχι, γιατί γνωριζόμαστε πολύ καιρό. Δεν δοκίμασε ποτέ κάτι εναντίον μου. Ημασταν δυο από τους πρώτους που μπήκαν στο ΝΒΑ απευθείας από το Γυμνάσιο, ήταν σαν να βρισκόμαστε στο ίδιο πλοίο. Όταν ήμουν μικρός τον έπαιρνα τηλέφωνο για να ζητήσω την συμβουλή του. Μου έλεγε πώς είναι η ζωή μακριά από το σπίτι και πως να αντιμετωπίσω το γεγονός ότι δεν έπαιζα πολύ. Με βοήθησε αρκετά στις αποφάσεις μου».
Για το ποιος είναι ο καλύτερός του φίλος στο ΝΒΑ (εκτός από τους συμπαίκτες του): «Δεν κάνω παρέα με κάποιον τόσο, ώστε να βγαίνουμε κάθε βράδυ μαζί. Παρόλα αυτά, θα πω τον Καρμέλο Αντονι. Είμαστε αρκετά κοντά. Με πολλά παιδιά από την Εθνική ΗΠΑ τα πηγαίνουμε καλά. Πραγματικά τους σέβομαι».
Για το παρατσούκλι «Black Mamba»: «Η αλήθεια είναι πως δεν το σκέφτηκα εγώ. Έπαιζα σε ένα ανοιχτό γήπεδο στη Νέα Υόρκη και ο κόσμος άρχισε να με αποκαλεί έτσι. Ήρθε και κόλλησε. Στη συνέχεια έμαθα τι μπορεί να κάνει αυτό το φίδι με τις ταχύτατες κινήσεις του. Υπάρχει μια πολύ καλή σκηνή στην ταινία ‘’Kill Bill» που το δείχνει με ακρίβεια».
Για το ποιον θα προσκαλούσε σε… μονό: «Τον Τζόρνταν, φυσικά, χωρίς καμία αμφιβολία».
Και τι θα συνέβαινε; «Δεν ξέρω τι θα μπορούσε να συμβεί, αλλά θα κέρδιζε μερικές φορές, όπως και εγώ θα κέρδιζα κάποιες άλλες σε μια σειρά επτά αγώνων. Πιθανότατα το τελικό αποτέλεσμα θα κρινόταν στα τελευταία σουτ».
Ο Κόμπι με τον Λεμπρόν Τζέιμς; Ποιος θα νικούσε; «Σίγουρα εγώ. Ούτε ερώτηση. Στο ένας εναντίον ενός είμαι ο καλύτερος όλων των εποχών. Ο Λεμπρόν είναι ένας τρομερός all-around παίκτης και ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών. Όμως θα τον κέρδιζα».
Ποιος θα μπορούσε να τον κερδίσει; «Ο Κέβιν Ντουράντ είναι αυτός που θα με δυσκόλευε περισσότερο από κάθε άλλον. Είναι μακρύς και ντριμπλάρει εξαιρετικά».
Για τις μάχες με τον Τρέισι Μακ Γκρέιντι: «Εχω παίξει με τον T-Mac. Ρωτήστε τον να σας πει. Τον διέλυσα. Δεν το πάλεψε καν. Όταν ήμουν γύρω στα 20, βρισκόμασταν στη Γερμανία και όλη μέρα ήμασταν στο γήπεδο στο πλαίσιο μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Παίξαμε 3 μονά στους 11 πόντους. Το ένα το κέρδισα 11-2. Μετά το τρίτο μονό μού είπε ότι είχε σπασμούς στη μέση του και ότι δεν μπορούσε να συνεχίσει».
Για τα «μονά» με άλλους γνωστούς παίκτες: «Έχω κερδίσει πολλούς, όπως τον Ρέτζι Μίλερ και τον Γκραντ Χιλ. Έπαιζα με τον Καρόν Μπάτλερ όταν βρισκόταν στην ομάδα. Κάθε φορά, σε κάθε προπόνηση. Ως ρούκι μου άρεσε να παίζω με τον Νικ Βαν Εξελ και τον Εντι Τζόουνς. Ξέρουν. Θα σας πουν. Ερχονταν πάνω μου με δύναμη, αλλά εγώ δεν φοβόμουν. Λατρεύω να παίζω ένας εναντίον ενός με οποιονδήποτε. Δεν έχω χάσει ποτέ. Είναι ένα ξεχωριστό παιχνίδι. Το να έχεις τον αντίπαλο μπροστά σου και να κάνεις ό,τι θέλεις»…
Για το πόσο απλός είναι στην καθημερινή του ζωή: «Κάνω όλες τις καθημερινές δουλειές. Πριν από μερικές μέρες σταμάτησα για να βάλω βενζίνη στο αυτοκίνητό μου. Η γυναίκα μου πήγε να αγοράσει κάτι από το κατάστημα και εγώ περίμενα. Ένας τύπος με είδε, όχι όμως και εκείνη. Άρχισε να λέει «ο Kobe βάζει μόνος του βενζίνη» και η γυναίκα μου του απάντησε πως «σκουπίζει μόνος του και τον… πισινό του». Βγήκε έξω και αρχίσαμε να γελάμε. Έχουμε την ίδια αίσθηση του χιούμορ σε τέτοια ζητήματα. Αλλά ναι, κάνω ό,τι ακριβώς κάνει κάθε φυσιολογικός άνθρωπος».
Για το αν ενδιαφέρεται ακόμη για τις μοτοσικλέτες: «Ναι, εξακολουθώ. Εχω ακόμη μοτοσικλέτα. Δεν είχα μεγαλώσει οδηγώντας μηχανή, αλλά πήρα αρκετά μαθήματα και έμαθα μέχρι και το πώς να ξεφεύγω από ένα ατύχημα. Ειδικά αυτό πρέπει να το γνωρίζεις, αφού κάποια στιγμή θα πέσεις με τη μηχανή».
Για το αν ο ίδιος έχει πέσει οδηγώντας μοτοσικλέτα; «Όχι, αλλά έχει τύχει να βρεθώ κοντά σε αυτό το ενδεχόμενο, οδηγώντας σε δρόμους με πολλή κίνηση».
Για το αν του αρέσει να κάνει ριψοκίνδυνα αθλήματα: «Δυστυχώς μου αρέσει. Θα ήθελα να κάνω ελεύθερη πτώση όταν αποχωρήσω από την ενεργό δράση. Αν με φοβίζει κάτι, θέλω να το κάνω όλο και περισσότερο».
Για το αν έχει ψάξει ποτέ στο «Google» για τον εαυτό του: «Όχι. Γιατί να το κάνω; Ξέρω τα πάντα για μένα. Υπάρχουν, βέβαια και μερικοί διάσημοι που δεν μου μοιάζουν σε αυτό. Μερικοί από αυτούς έχουν και ειδοποιήσεις γι’ αυτά που γράφονται».
Για το αν θα άφηνε ξανά το «άφρο» κούρεμα των πρώτων του χρόνων στο ΝΒΑ: «Θα ήταν δύσκολο. Τα μαλλιά μου θα ήταν πολύ λεπτά μπροστά. Για δυο μήνες ο κόσμος θα αναρωτιόταν τι στο καλό συμβαίνει. Θα ήμουν χάλια. Μερικές φορές, στις διακοπές, όταν δεν με βλέπει κανείς, τα αφήνω να μακραίνουν. Έχω αυτό το μούσι, όμως οι μέρες που το άφρο κούρεμα μου ταίριαζε έχουν περάσει».
Για το τι τον ενοχλεί στα κατοικίδια: «Σιχαίνομαι τα περιττώματα των σκύλων! Δεν τα πλησιάζω καν. Τρελαίνομαι όταν τα πατάω. Και να φανταστείτε ότι έχω τέσσερα σκυλιά. Είμαι ‘’ντίβα’’ σε αυτό το ζήτημα. Θυμάμαι πως όταν ακόμη ζούσα στην Ιταλία, αγόραζα συνεχώς παπούτσια της Nike. Ήθελα να έχω τα τελευταία μοντέλα. Πήρα ένα ζευγάρι Jordan και πήγα στο πάρκο για να τα δοκιμάσω, όπου πάτησα ένα τεράστιο καφέ πράγμα. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο νευρίασα. Άρχισα να τα χτυπάω μεταξύ τους για να καθαρίσουν, αλλά δεν τα κατάφερα. Από εκείνη την ημέρα δεν αντέχω τα περιττώματα των σκύλων».
Για την είσοδό του στο «Twitter», όπου μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μετρά 873.384 ακολούθους και το αν θα ήθελε να ακολουθήσει κάποιον παίκτη του ΝΒΑ: «Μάλλον όχι. Δεν με ενδιαφέρει να μάθω τι έφαγε ο άλλος για πρωινό. Το Twitter είναι εξαιρετικό για να συνδεθώ με τους οπαδούς μου και είναι διαδραστικό. Το διασκεδάζω αυτό το κομμάτι, όμως για να πω την αλήθεια, ακόμη προσπαθώ να καταλάβω πως ακριβώς λειτουργεί».
Για το τι θα κάνει το υπόλοιπο της ημέρας του: «Θα πάω για ψάρεμα με τις κόρες μου»…
