Μακρά διαδικασία για το Ελληνικό κοινοβούλιο, αφού μετά από πολλά χρόνια παραπέμπεται πολιτικό πρόσωπο σε προανακριτική διαδικασία. Η ψηφοφορία πολυδαίδαλη και από την επόμενη μέρα τα κόμματα μετρούν τις δυνάμεις τους με τη Νέα Δημοκρατία να προσπαθεί να κερδίσει τις εντυπώσεις, το ΠαΣοΚ να καταλαβαίνει ότι έχει πάρει αρνητικότατη τροχιά, τη ΔημΑρ να ακολουθεί τις εξελίξεις, και τις υπόλοιπες δυνάμεις να έχουν δώσει μια μάχη, η οποία σε πολλές περιπτώσεις θα φανεί θετική όπως στην περίπτωση του ΣυΡιζΑ σε σχέση με τον Ευάγγελο Βενιζέλο που φαίνεται ότι να έχει περάσει το μήνυμά του.
Σε κάθε περίπτωση εκτίμηση μου είναι ότι από Δευτέρα θα συνεχιστεί η αντιπαράθεση μεταξύ των δυνάμεων της συγκυβέρνησης και της αντιπολίτευσης με αντικείμενο και άλλα ζητήματα πέραν της λίστας λαγκάρντ. Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου παραπέμπεται μεν για το θέμα της λίστας, όμως υπάρχουν πολλά τα οποία του χρεώνουν και δεν θα μπορούσαν να τον δικάσουν. Όπως αλαζονεία τις ημέρες διακυβέρνησης του και κακούς χειρισμούς στο θέμα των Μνημονίων την περίοδο που ήταν Υπουργός Οικονομικών, και τότε ουσιαστικά ξεκίνησε ο γολγοθάς της χώρας.
Με τον τρόπο αυτό η Νέα Δημοκρατία προσπαθεί να διαγράψει εντέχνως τις δικές της ευθύνες κατά την περίοδο 2004-2009, που τότε ξεκίνησε και γιγαντώθηκε η κατάρρευση της οικονομίας. Από την άλλη καρπώνεται την πτώση του ΠαΣοΚ σε μεγάλο βαθμό και προσπαθεί να εξιλεώσει τυχόν ευθύνες δικών της προσώπων, αλλά και να παρέχει πολιτικό αντάλλαγμα στον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος χρωστάει χάρη πλέον στην Νέα Δημοκρατία για τη στήριξη της.
Από την πλευρά του ο ΣυΡιζΑ έχει προχωρήσει σε μια διαδικασία ενάντια στο πολιτικό προσωπικό που έχει μισήσει ο Ελληνικός λαός λόγω Μνημονίων. Κίνησε μεν τη διαδικασία για τον κ. Βενιζέλο, όμως το γεγονός που δεν αποδέχθηκε την πρόταση των υπολοίπων αντιμνημονιακών κομμάτων σημαίνει ότι δεν θέλησε να προχωρήσει σε μια βαθύτατη ανατροπή της πολιτικής λογικής και δημιούργησε αμφιβολίες στον κόσμο όπως αν έρθει στην κυβέρνηση ο ΣύΡιζΑ θα ακολουθήσει ακριβώς τα ίδια βήματα και κανένας δεν θα παραπεμφθεί και εν συνεχεία να τιμωρηθεί; Μεγάλη κουβέντα θα ανοίξει και βέβαια, από αυτή την κουβέντα δεν θα είναι κερδισμένη η Κουμουνδούρου.
Ένα άλλο θέμα που έχει ανοίξει και προκαλεί έντονο προβληματισμένο είναι η διαφορά μεταξύ πολιτικών και ποινικών ευθυνών. Γιατί αυτοί που είναι πολιτικά πρόσωπα να μην πληρώνουν με το ίδιο τίμημα με έναν πολίτη που διαπράττει μια ανάλογη πράξη; Επειδή είναι πολιτικός πρέπει να διαφεύγει των κακουργηματικών ενεργειών, όπως κακής διαχείρισης, κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος, κακής πολιτικής σε θέματα ασφάλειας της χώρας ή διαχείρισης κρίσεων. Μόνο αστείο μπορεί να ακούγεται ότι ένας πολιτικός πρέπει να αποποιείται των πολιτικών ευθυνών. Και αυτό θα πρέπει να γίνει σε όλο το φάσμα της πολιτικής ζωής.
