Σε κανένα απολύτως δεν αρέσει το «ξεβόλεμα» από τις κατεστημένες συνήθειες και τρόπο ζωής του παρελθόντος. Όλοι θεωρούν πως αυτοί, τουλάχιστον, πρέπει να εξαιρεθούν από τον γενικό κανόνα του ελέγχου των πραγματικών αναγκών ενίσχυσης του εισοδήματός τους ή, στην πλέον αυθάδη εκδοχή, να αυξηθούν τα ποσά που τους χορηγούνται, με την «κλασσική» αναφορά του «δικαιώματος».

Το ασφυκτικό πλαίσιο των περικοπών στο σύνολο των κρατικών δαπανών, προκειμένου να επιτευχθούν τα όσα οι δανειστές μας απαιτούν, δεν ήταν δυνατόν να εξαιρέσει τις δαπάνες για την Κοινωνική Πρόνοια.Ωστόσο, υπάρχει η εξής παρατήρηση, όπως τεκμαίρεται εκ του αποτελέσματος των ελέγχων:

Χιλιάδες συντάξεις, επιδόματα, βοηθήματα, ενισχύσεις υπήρξαν αντικείμενο μικρο-πολιτικής και ψηφοθηρικής τακτικής. Ως εκ θαύματος, τυφλοί ανέβλεψαν, κινητικά ανάπηροι διέφυγαν ταχύτατα και «ζώντες» εξαφανίστηκαν. Και όλα αυτά μόνον με μια απλή απογραφική διαδικασία που πραγματοποίησαν οι «αμείλικτοι ντόπιοι ξενόδουλοι μερκελιστές».

Με απλά λόγια, για τους επικριτές της τακτοποίησης των δημοσίων πραγμάτων, απλώς δι’ εφαρμογής του Νόμου, τίποτε δεν έπρεπε να γίνει.Το θέμα θα είχε λυθεί, με ένα μαγικό τρόπο, δια της φορολογίας των «εχόντων». Υποπτεύομαι ότι η «εκκίνηση» θα ήταν στην γραμμή των 20.000 Ευρώ/ετησίως, όπως είχε δηλωθεί δια στόματος γνωστών και μη εξαιρετέων προσώπων. Με αυτόν τον τρόπο, και κανέναν δεν θα «πειράζαμε» και θα είχαμε και χιλιάδες προσλήψεις στο Δημόσιο και οι π.χ. πρωτοκολλητές στις Δ.Ο.Υ. θα ελάμβαναν τα ύψους διδάσκοντος Α.Ε.Ι. επιμίσθια λόγω συμβολής τους στα δημόσια έσοδα κ.τ.λ.

Επειδή όμως η «χώρα των θαυμάτων» υπάρχει μόνον στο παραμύθι , εκτός από τα μυαλά ορισμένων «προστατών» ημών των μικρονόων, νεο-φιλελεύθερων, «λακέδων των μονοπωλίων» κ.ά. ακόμη και την τελευταία στιγμή, η «ανωτέρα βία» προσγειώνει τους αιθεροβάμονες.

Συνεπώς, αυτό που πρέπει να συμφωνηθεί είναι η συνέχιση των προνοιακών δράσεων, είτε σε είδος είτε σε χρήμα, με βάση τεκμηριωμένες ανάγκες και υπαρκτούς αποδέκτες. Σε αντίθετη περίπτωση, θα ανακαλύψουμε και στο μέλλον τυφλούς δικαιούχους επιδομάτων απόλυτης αναπηρίας να οδηγούν «4Χ4» μεγάλου κυβισμού, αποκτηθέν ένεκα «πολυτεκνικού» δικαιώματος μειωμένου Ε.Φ.Κ. και τελών κυκλοφορίας, απηλλαχθέντος τεκμηρίου.

Σε ό,τι σχετίζεται με τα «πολυτεκνικά» επιδόματα, η ταυτοποίηση πρέπει να βασισθεί σε ένα απλούστατο συνδυασμό κριτηρίων:

1. Α.Μ.Κ.Α. κάθε ανηλίκου/σπουδάζοντος τέκνου

2. Πιστοποίηση φοίτησης στην 9ετή εκπαίδευση για τις ηλικίες 6-15, ανανεούμενη ανά 3μηνο

3. Διασταύρωση στοιχείων, ειδικά για ανήλικες μητέρες. Το τελευταίο προς αποκλεισμό ενδεχόμενης υιοθεσίας, διατηρουμένου του στοιχείου της μητρότητας..

Με όλα αυτά, και η Κοινωνία ικανοποιείται, σε μεγάλο βαθμό και η Πολιτική αντιμετωπίζει τους επικριτές της. Επιπροσθέτως, στο μέλλον να είναι δυνατή και η αύξηση των ενισχύσεων, μειουμένων των «δήθεν» δικαιούχων.