Εκτός από την ιδιοφυή του δημιουργικότητα στην ζωγραφική, υπήρξε ιδιαίτερα προικισμένος στοχαστής και ερευνητής της ανθρώπινης κοινωνικής και πολιτικής εξέλιξης. Μία από τις επισημάνσεις του αφορά την τεράστια χρονική καθυστέρηση της πλειοψηφίας της κοινωνίας, στο να κατανοήσει και να αφομοιώσει τις τεκτενόμενες εξελίξεις της εποχής, σε πολιτικό , καλλιτεχνικό, επιστημονικό και κοινωνικό επίπεδο.
Η συντριπτική πλειοψηφία κατανοεί αποσπασματικά και σταδιακά, μόνο ενα μικρό μέρος των κορυφαίων επιτεύξεων σε κάθε δεδομένη χρονική στιγμή , με αποτέλεσμα την αντίληψη της πλειοψηφίας να βρίσκεται σε παρελθούσες εικόνες και αντιλήψεις της πραγματικότητας.
Αν εξαιρέσουμε την μειοψηφία των δημιουργών της εποχής και τον περιορισμένο αριθμό αυτών που τους κατανοούν και ακολουθούν άμεσα τις εξελίξεις, η πλειοψηφία ανάλογα με το πολιτισμικό, διανοητικό,εκπαιδευτικό της επίπεδο, αντιλαμβάνεται τα τεκταινόμενα με παρελθούσες προσλαμβάνουσες κατανοητές σε αυτήν, παραστάσεις , ένοιες και όρους. Αυτό γίνεται ξεκάθαρα ορατό, στην Ελληνική πολιτική σκηνή σήμερα, με τις καθηλώσεις και αγκυλώσεις των κομμάτων και των ψηφοφόρων τους σε ιδέες,απόψεις και αντιλήψεις που ελάχιστη σχέση έχουν με την τρέχουσα πραγματικότητα.
Σε μια σύντομη και ολίγον ελαφρά την καρδία,ρίχνοντας μια ματιά, στην σύγχρονη πολιτική μας σκηνή, φυσικό είναι να αρχίσουμε με το κόμμα της μεγαλύτερης χρονικής απόκλισης, από το σήμερα, που επιβεβαιώνεται απο το προσονύμιο «ιστορικό» ΚΚΕ, όπου η χρονική καθυστέρηση μοιάζει να ξεκινά από τις εποχές της βιομηχανικής επανάστασης και η συνθηματολογία και τα τσιτάτα του,δεν έχουν διαφορόποιηθεί και πολύ από τις αρχές του εικοστού αιώνα. Η Χ.Α. αυτοτοποθετεί εαυτόν στον προπολεμικό εθνικισμό με ολίγον τσαρικό αντισιωνισμό και υφέρπουσα φιλοναζιστική συνθηματολογία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ καλύπτει την μεγαλύτερη χρονικά περίοδο, με κάθε συνιστώσα σε διαφορετικό χρονικό ορίζοντα, από την κομμούνα των Παρισίων,και από τον Μπακούνιν και την Λούξεμπουργκ, φτάνει εως τον Γκράμσι και τον Τσάβες. Οι Α.Ε. αυτοπροσδιορίζονται στα συνομωσιολογικά μοντέλλα του εωσφωρικού τραπεζικού παγκοσμιοποιημένου εφιάλτη, θεωρίες και αντιλήψεις της περασμένης εικοσαετίας.
Η ΔΗΜΑΡ στην πρώτη επαφή της με την πραγματικότητα, συνειδειτοποιεί οτι πρέπει να απαλλαγεί κάπως από τις αναχρονιστικές της αριστερίστικες ιδεοληψίες, αλλά μετά κατάλαβε ότι δεν θα έχει πλέον λόγο ύπαρξης.
Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να απαρνηθεί το ανεύθυνο και ένοχο παρελθόν του και να μεταμορφωθεί σε υπεύθυνο και τίμιο πολιτικό φορέα, αλλά αυτό δεν είναι τόσο εύκολο, χωρίς να χάσει την πλειοψηφία των κακομαθημενων ψηφοφόρων του, που ζουν στίς αναπολήσεις του αμαρτωλού τους παρελθόντος.
Η ΝΔ διχασμένη και αυτή από τον παλαιοκοματισμό της που παλεύει άγρια,ενάντια σε πιο σύγχρονες τάσεις και με την αβεβαιότητα των τσιτάτων των διαφορετικών φιλελεύθερων σχολών ,που δεν έπεισαν σε βάθος χρόνου , για την απόλυτη τους εφαρμοσιμότητα, ενω ανήκουν ήδη σε παρελθόντα χρόνο, κάνει τον σταυρό της ,να της βγούν τα νούμερα και να ευσταθούν κάπως στην πράξη,οι θεωρίες της αγοράς.
Το κύριο χαρακτηριστικό πάντως, όλων των σημερινών κομμάτων, όσον αφορά τον χρόνο απόκρισης και αντίδρασης, στα ερεθίσματα της εποχής,είναι ένας σημαντικός βαθμός χρονικής ανακολουθίας, για τον οποίο φέρει την κύρια ευθύνη, φυσικά το εκλογικό σώμα. Εμείς ο ένδοξος, ηρωικός, σοφός, και όλα τα εις «..ος», λαός.
