Η Μπαρτσελόνα κι η Ρεάλ Μαδρίτης έχουν δέκα παίκτες στην κορυφαία 11άδα του 2012 όπως την ψήφισαν τα μέλη της διεθνούς ένωσης επαγγελματιών ποδοσφαιριστών FIFPro. Η κατάκτηση του Euro 2012 από την Ισπανία επιτρέπει κάποια… υπερβολή στην «ποσόστωση» υπέρ των Ισπανών, ωστόσο το να προέρχονται οι δέκα από τις δύο «αιώνιες» αντιπάλους της Πριμέρα Ντιβισιόν και ο ενδέκατος ο κολομβιανός επιθετικός Ρανταμέλ Φαλκάο από την Ατλέτικο Μαδρίτης είναι σαφές καμπανάκι για την αξιοπιστία της σχετικής επιλογής των κορυφαίων…

Η πρώτη – πρώτη απορία που δημιουργείται σε κάποιον ο οποίος παρακολουθεί έστω και επιδερμικά τα ποδοσφαιρικά τεκτενόμενα, είναι «πού είναι ο Πίρλο»; Και αν από την τριάδα των επιθετικών που απαρτίζουν οι Λιονέλ Μέσι, Κριστιάνο Ρονάλντο και Ρανταμέλ Φαλκάο ουδείς θα ήταν δίκαιο να απουσιάσει για χάρη του πρωταθλητή Ευρώπης με την Τσέλσι Ντιντιέ Ντρογκμπά, ή για χάρη του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς, δεν ισχύει το ίδιο και για τους μέσους.

Ο αναγεννημένος Αντρέα Πίρλο οδήγησε τη Γιουβέντους στην κατάκτηση του αήττητου πρωταθλήματος Ιταλίας ενώ πήρε απ’ το χέρι την «Σκουάντρα Ατζούρα» και την οδήγησε ως τον τελικό του Euro 2012 (αναδείχθηκε MVP σε τρία απ’ τα έξι ματς της διοργάνωσης). Το γεγονός ότι 45.000 ψήφοι δεν μπόρεσαν να «χωρέσουν» τον Πίρλο στην 11άδα προκαλεί κάποιες απορίες για τη… δημοκρατία!

Και δεν φτάνουμε καν στο σημείο να συζητήσουμε αν ο ντεφορμέ Ντάνιελ Αλβες της Μπαρτσελόνα είχε καλύτερη χρονιά απ’ τον Λούκας Πίστσεκ της Μπορούσια Ντόρτμουντ, τον Στεφάν Λίχτσταϊνερ της Γιουβέντους και τον Ντάριο Σρνα της Σαχτάρ Ντόνετσκ. Πολύ δε περισσότερο για τον βραζιλιάνο ακραίο αμυντικό της Ρεάλ Μαδρίτης Μαρσέλο, ο οποίος επιλέχθηκε αντί του πρωταθλητή Ευρώπης με την Τσέλσι Ασλεϊ Κόουλ που έκανε απίθανη χρονιά!

Ούτε καν για τον Τζέραρντ Πικέ, ο οποίος δεν αποτελούσε πρώτη επιλογή του κ. Πεπ Γκουαρδιόλα ούτε όταν είχε τραυματιστεί ο Κάρλες Πουγιόλ και οι καλύτερες στιγμές το 2012 του αφορούσαν τη… σχέση του με την κολομβιανή σταρ του πενταγράμμου Σακίρα.

Είναι προφανές ότι το ποδόσφαιρο μονοπωλεί ένας στενός κύκλος πλούσιων κλαμπ, ωστόσο η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ Μαδρίτης που σημειωτέον αποκλείστηκαν πέρυσι στα ημιτελικά του κορυφαίου διασυλλογικού θεσμού από Τσέλσι και Μπάγερν Μονάχου αντίστοιχα, δεν είναι οι μοναδικές ομάδες άξιες αναφοράς!

Πριν από κάποια χρόνια ο πρώην πρόεδρος της Μπαρτσελόνα κ. Ζοάν Λαπόρτα είχε δηλώσει ότι «η Μπαρτσελόνα χρειάζεται μία αντίπαλο σαν τη Ρεάλ» θέλοντας να δείξει ότι η αντιπαλότητα του «clasico» τρέφει τους εμπλεκόμενους συλλόγους. Αν προστεθούν στην εξίσωση η διαμάχη Μέσι – Κριστιάνο Ρονάλντο, αλλά και ο εκρηκτικός κ. Ζοζέ Μουρίνιο, τότε μπορεί εύκολα κανείς να καταλάβει ότι ακόμη κι οι πρωταγωνιστές του αθλήματος που επέλεξαν τους 11 κορυφαίους ποδοσφαιστές της χρονιάς έπεσαν θύμα της «μόδας» και της «εύκολης» λύσης! Αλλωστε το όνομα του Πικέ είναι πιο γνωστό απ’ αυτό του Ματ Χούμελς της Ντόρτμουντ, ή του Τιάγκο Σίλβα της Μίλαν και μετέπειτα της Παρί Σεν Ζερμέν.

Αν στην απονομή της «Χρυσής Μπάλας» υπήρξαν κάποιες ενστάσεις κυρίως το 2010 όπου απουσίασε απ’ την τριάδα ο πρωταθλητής Ιταλίας και Ευρώπης με την Ιντερ και φιναλίστ στο Μουντιάλ με την Ολλανδία Γουέσλεϊ Σνάιντερ και εκτοπίστηκε στη δεύτερη θέση ο πρωταθλητής κόσμου με την Ισπανία Τσάβι, η αξιοπιστία της «κορυφαίας 11άδας» έχει δεχτεί ακόμη μεγαλύτερο πλήγμα με την επιδεικτική άγνοια ποδοσφαιριστών άλλων ομάδων πλην της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ…

Βέβαια οι βραβεύσεις και οι επιλογές των κορυφαίων είναι πάντα υποκειμενικές, εξ ου και οι συζητήσεις που προκαλούν τα αποτελέσματά τους!