Παρακολουθώντας προ ημερών τον κ.Σαλμά, να επαίρεται για την επίτευξη (;) του «στόχου» της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης στο όριο των περίπου 2,9 δις, πληροφορήθηκα, με την ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Ε.Ο.Φ, για τα ανάλογα μεγέθη που δίνει σαν πεπραγμένα.
Έχουμε λοιπόν και λέμε:
Όντως, η συνολική δαπάνη, τόσο σε όγκο και αξία όσο και σε μέσες τιμές, είναι μειωμένη. Συγκεκριμένα, τα ποσά ανέρχονται σε 5,6 δις σε αξία και σε 445 εκ. μοναδοποιημένες «δόσεις» για το σύνολο των πωλήσεων, ενώ η μέση τιμή υποχώρησε κατά -4,65% ανά δόση.
Πλην όμως, μολονότι οι κρατικές δομές περίθαλψης εμφανίζουν να «ξοδεύουν» λιγότερα σκευάσματα, παρόλη την αύξηση της προσέλευσης ασθενών, το συνολικό κόστος για αυτές αυξήθηκε κατά 153,5 εκ. Η αιτία γι’αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι άλλη από την μεταβολή της μέσης αξίας ανά δόση κατά 2,65 Ευρώ ή κατά 19,53 %.
Για όσους σκέπτονται-ενδεχομένως σωστά- η διαφορά είναι 900 περίπου «παλαιές» δραχμές. Σημειωτέον πως, από τον Μάιο του περασμένου χρόνου, οι τιμές των φαρμάκων υπέστησαν μείωση στο συντριπτικό τους σύνολο, στοιχείο που πρέπει να μελετηθεί ιδιαίτερα.
Το διάστημα Ιαν-Μαϊου, όπου οι τιμές των φαρμάκων βασίζονταν σε παλαιότερο δελτίο τιμών και πάλι τα νοσοκομεία εμφάνιζαν αύξηση της μέσης αξίας κατά 14,25%, ήτοι ακριβότερα κατά 1,92 Ευρώ (ή 655 δρχ).
Αναλυτικά, στο σύνολο του 11μήνου, ενώ οι πωλήσεις στην εκτός του Ε.Σ.Υ. αγορά, υπολογισμένες σε λιανικές τιμές, μειώθηκαν σε ποσοστό -15,25% σε αξία και -5,92% σε όγκο (μέση λιανική τιμή 2011-12: -9,92%), οι «επιβλέποντες» τα κρατικά νοσηλευτήρια πραγματοποιούσαν συνεχή «ρεκόρ» υπερβάσεων (ή κάτι άλλο συμβαίνει), ουσιαστικά λόγω της αυξημένης τιμής των φαρμάκων.
Έχοντας ως δεδομένη και την μείωση των τιμών, σε όποια κλίμακα αυτή έχει όντως επιπτώσεις, κυρίως σκευασμάτων υψηλού κόστους, αδυνατώ να κατανοήσω τους λόγους του φαινομένου, παρατηρώντας το «άλμα» μεταξύ των περιόδων Ιανουαρίου-Μαϊου και Ιουνίου-Νοεμβρίου.
Υποπτεύομαι και ταυτόχρονα φοβούμαι πως, αρκετοί «διοικητές» των νοσοκομείων, αποδεικνύονται «λίγοι», στο βαθμό που τα στοιχεία, σε συνολικό επίπεδο, είναι όντως ακριβή.
Η εντιμότητα και τα τυπικά προσόντα (μη εξαιρουμένης και της πολιτικής ταυτότητας),είναι προφανές πως δεν αρκούν για να «κολυμπήσεις στα βαθειά νερά» του Ε.Σ.Υ.
Η κυβερνητική εξαγγελία για συνεχή αξιολόγηση των διοικήσεων σε κρατικούς φορείς, μεταξύ των οποίων και τα νοσοκομεία, ακούγεται πολύ ενδιαφέρουσα και συνεπώς απαραίτητη. Αρκεί να συνοδευθεί και από τις κατάλληλες αλλαγές.
Πιστεύω ο Υπουργός Υγείας να έχει ήδη ζητήσει εξηγήσεις από τους αρμοδίους διοικητές Υγειονομικών Περιφερειών, μέσω της λεπτομερούς αναφοράς ανά μονάδα ευθύνης τους. Η σύγκριση των «αγορών» φαρμάκων με τα στοιχεία «πωλήσεων» της ιστοσελίδας του Ε.Ο.Φ, εάν είναι του ίδιου μεγέθους, τότε κάτι πήγε «πολύ στραβά».