ΡΩΜΗ
Μία ανατριχιαστική και ανιστόρητη «μόδα» έχει ενσκύψει τα τελευταία χρόνια στην Ιταλία. Ολοένα και αυξάνονται οι νοσταλγοί του Μπενίτο Μουσολίνι, σχεδόν 70 χρόνια μετά το θάνατό του, που εντάσσουν στο lifestyle τους εικόνες και σύμβολα του φασισμού.
Χιλιάδες μπλουζάκια με τη στάμπα του «ντούτσε», ημερολόγια αφιερωμένα στη ζωή του, καθώς και φωτογραφικά άλμπουμ και λοιπά «αναμνηστικά» πωλούνται καθημερινά στη γειτονική μας χώρα, ειδικά σε γηραιότερους Ιταλούς που δεν έχουν ξεχάσει τον Μουσολίνι και φροντίζουν να τον μνημονεύουν σε κάθε τους κουβέντα.
«Γεννήθηκα την εποχή που ο Μουσολίνι ήταν στην εξουσία, οπότε κι έβαλε ψωμί στο τραπέζι κάθε ιταλικού σπιτιού», εξομολογείται ο 78χρονος Πασκουάλε Μορέτι, βγάζοντας το ημερολόγιο του 2012 με τη φωτογραφία του Ντούτσε στο εξώφυλλο και προσθέτοντας πως «δεν μπορώ να προδώσω την κουλτούρα μου».
«Σήμερα πουλάμε πολλά περισσότερα αντίτυπα, απ’ ότι πριν από δέκα χρόνια», σημειώνει ο Ρενάτο Τσίρτσι, επικεφαλής της εκδοτικής εταιρείας Gamma 3000 που κατασκευάζει τα εν λόγω ημερολόγια. «Δεν πίστευα πως θα πουλούσαν τόσο πολύ, αλλά πλέον βλέπω πως τα αγοράζουν μέχρι και άτομα νεαρής ηλικίας», καταλήγει ο εκδότης.
Τάσεις νοσταλγίας του Μουσολίνι παρουσιάζει και η πολιτική σκηνή της χώρας, με κάποια μέλη του κόμματος «Λαός της Ελευθερίας» του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι να δηλώνουν ανοικτά οπαδοί του. Ο γερουσιαστής Μαρτσέλο Ντελ‘Ούτρι, στενός φίλος και συνεργάτης του Καβαλιέρε, έχει επανειλημμένα εκφραστεί με θαυμασμό για την «πολιτική παρακαταθήκη» του Ντούτσε, ο οποίος άφησε την μεταπολεμική Ιταλία σε ερείπια και εκτελέστηκε με συνοπτικές διαδικασίες από τους Ιταλούς παρτιζάνους στις 28 Απριλίου 1944 μαζί με την ερωμένμη του, Κλαρέτα Πετάτσι και άλλους 16 ομοϊδεάτες του. Αλλά και ο ίδιος ο Μπερλουσκόνι έχει ισχυριστεί δημοσίως ότι η δικτατορία του Μουσολίνι δεν ήταν πολύ βίαιη.
Το περασμένο καλοκαίρι ο δήμαρχος του Aφιλε, ενός χωριού στα νοτιοανατολικά της Ρώμης, αποκάλυψε ένα μνημείο αφιερωμένο στον Ροντόλφο Γκρατσιάνι, στρατηγό του Μουσολίνι στην Αφρική, που κατηγορήθηκε για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και πήρε το παρατσούκλι «Χασάπης της Αιθιοπίας». Η κατασκευή του μνημείου, που βρίσκεται στον ψηλότερο λόφο του χωριού και στην κορυφή του κυματίζει η ιταλική σημαία, πάνω από μια επιγραφή που γράφει «Τιμή και Πατρίδα, χρηματοδοτήθηκε με δημόσιο χρήμα.
Βέβαια, ο δήμαρχος του Αφιλε, Ετορε Βίρι, αρχικά είπε πως η προτομή είναι δωρεά ενός πολίτη, αλλά στην πορεία παραδέχθηκε ότι ο εν λόγω πολίτης ήταν… ο ίδιος, εξοργίζοντας τους πολιτικούς του αντιπάλους όχι μόνο επειδή δαπάνησε 128.000 ευρώ από το δημόσιο χρήμα, αλλά κυρίως με τις τιμές που αποδίδονται στον Γκρατσιάνι. Ειδικά όταν πρόκειται για ένα χωριό που έχει κατηγορηθεί ανοικτά από τα ιταλικά ΜΜΕ ως φιλοφασιστικών πεποιθήσεων, αφού η φωτογραφία του Μουσολίνι βρίσκεται κολλημένη πάνω σε πολλά μπουκάλια του κρασιού στα τοπικά μπαρ.
