Δεν είναι λίγα τα στελέχη που εκφράζουν το αριστερό ρεύμα μέσα στο κόμμα. Και μάλιστα σε συνδυασμό με τις συνιστώσες που έχουν ένα αρκετά μεγάλο αριθμό στελεχών μπορούν να διαμορφώσουν μια διαφορετική αντίληψη σε σχέση με την ιδεολογική κατεύθυνση του κόμματος. Το αριστερό ρεύμα το επισκιάζει η ισχυρή προσωπικότητα του κ. Αλέξη Τσίπρα. Διαφορετικά, οι συνισταμένες θα ήταν διαφορετικές σε σημείο οι διαρροές σε νέους κομματικούς σχηματισμούς να είναι μεγάλες. Το ρεύμα φάνηκε και στην τελευταία συνδιάσκεψη του κόμματος που παρά την συνοχή του δημιούργησε ιδιαίτερη αίσθηση. Σήμερα, μπορεί αυτό το ρεύμα μόνο να γίνεται αναφορά σε σχόλια και παραπολιτικά, αύριο όμως μπορεί να αποτελεί μια πραγματικότητα που να ανατρέψει την υφιστάμενη κατάσταση.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που κατακρίνουν τα ψήγματα νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ακολουθούν πολλά από τα κορυφαία στελέχη του ΣυΡιζΑ. Παράλληλα, μεγάλοι τριγμοί αναμένεται να υπάρξουν όταν τεθούν επί τάπητος οι χειρισμοί για τα Εθνικά θέματα και τη λαθρομετανάστευση. Πολλά από τα στελέχη δεν αποδέχονται γνώμες, οι οποίες κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί. Όταν έρθει η ώρα το κόμμα να πάρει σοβαρή θέση τότε θα υπάρξουν και οι ανάλογες αντιδράσεις και σε πολλές περιπτώσεις θα ανατραπούν αυτά που σήμερα αναφέρονται που θεωρώ ότι θα τείνουν σε σοβαρό επίπεδο προς τον συντηρητισμό.
Είναι βέβαιο ότι τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης θα αλλάξουν τον εκλογικό νόμο κατά το δοκούν. Όπως δείχνουν τα πράγματα η συνεργασία κομμάτων θα ευνοείται κατά 50 και πλέον βουλευτικές έδρες. Αυτό σημαίνει πως ο ΣυΡιζα, ακόμη και παραπάνω ποσοστό να πάρει από τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης, δεν θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση γιατί ο εκλογικός νόμος θα είναι άκρως αναλογικός αλλά θα πριμοδοτεί την συνεργασία των κομμάτων με τέτοιο τρόπο που ο σημερινός πριμοδοτεί το πρώτο κόμμα. Αυτό μπορεί να γίνει αν τεθεί θέμα βιώσιμων κυβερνήσεων λόγω της ύπαρξης πολυκομματικής βουλής.
Ο ΣυΡιζΑ ιδεολογικά δεν μπορεί να συνεργαστεί με κανένα κόμμα αφού ακόμη και με τους Ανεξάρτητους Έλληνες υπάρχουν σοβαρές ιδεολογικές διαφορές σε Εθνικά θέματα. Είναι λογικό η συγκυβέρνηση να προσπαθήσει να διατηρήσει τη δυναμική της και μετά τις επόμενες εκλογές εφευρίσκοντας θεσμικό πλαίσιο, το οποίο θα μπορέσει να την κρατήσει στη διακυβέρνηση της χώρας. Ο ΣυΡιζΑ σαν σχηματισμός που δεν μπορεί να βρει συμμάχους στη Βουλή δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί σε τυχόν συμμαχίες.
Τρίτο θέμα είναι το πολιτικό κενό που κοντεύει να δημιουργηθεί για το ΣυΡιζΑ στο μέτωπο των οικονομικών. Αν η κυβέρνηση καταφέρει να αλλάξει το κλίμα στην οικονομία και την κοινωνία, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά ότι παρά τα προβλήματα και τις ζημιές, η οικονομική της πολιτική πέτυχε, τότε δημιουργείται σοβαρότατο ιδεολογικό και πολιτικό κενό για το κόμμα γιατί πάρα πολύ απλά η γενικότερη πολιτική του βασίστηκε στο αδιέξοδο του Μνημονίου και των μέτρων της κυβέρνησης. Μετά πρέπει να πείσει ότι μπορεί να αποτελέσει έναν φερέγγυο συνομιλητή των Ευρωπαίων, να διατηρήσει την οικονομική σταθερότητα, να κρατήσει τη χώρα εντός Ευρώ και να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις απέναντι στους δανειστές.
Από την άλλη οφείλει να πραγματοποιήσει αυτά που υποσχέθηκε παρά το γεγονός ότι συνεπάγονται με έξοδο μας από την Ευρωπαϊκή πορεία. Γιατί πολύ απλά αν δούνε οι Έλληνες ότι αλλάζει το κλίμα και γίνεται θετικό, θα δεχθούνε να υποστηρίξουν ένα κόμμα που πρέσβευε διαφορετικό δρόμο. Άρα το πολιτικό κενό που θα δημιουργηθεί θα είναι χαώδες και θα κινδυνεύσει να βρεθεί προ εκπλήξεων. Όλα αυτά προϋποθέτουν βέβαια να πετύχει στην πολιτική του ο κ. Αντώνης Σαμαράς. Αν δεν πετύχει τότε ο ΣυΡιζΑ θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές με πάνω από 48% και κανένας εκλογικός νόμος δεν θα γλιτώσει τα κόμματα της συγκυβέρνησης που θα καταποντιστούν χωρίς κανένα εμπόδιο. Άρα τα πράγματα δεν είναι και τόσο εύκολα για τον κ. Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος έχει μια δυναμική που προέρχεται από τον ενθουσιασμό, την αγανάκτηση και την οργή σε πολλές περιπτώσεις του εκλογικού σώματος.
