Παρακολουθώντας την μάχη «χαρακωμάτων» μεταξύ Υ.Υ&Κ.Α. και Φαρμακοποιών, με την ιδιότητα του Φορολογούμενου και Ασφαλισμένου Πολίτη, σπεύδω να δηλώσω αλληλέγγυος και προς τους δύο αντιμαχόμενους, με την εξής διευκρίνιση:
Δεν έχω καμμιά αντίρρηση, οι κάτοχοι αδείας φαρμακείου επιστήμονες να συνεχίσουν να διαθέτουν αποκλειστικά και μόνον αυτοί τα απαραίτητα σκευάσματα, όπως ορίζει ο νόμος και η επιστημονική τους κατάρτιση. Από την άλλη, θα πρέπει και οι εμπορευόμενοι τα φάρμακα να αποδεχθούν μερικά αυτονόητα όπως:
-Την απόλυτη ελευθερία σε όσους έχουν το επαγγελματικό δικαίωμα από την κατοχή του απαραίτητου τίτλου σπουδών να δραστηριοποιηθούν και αυτοί στον χώρο.
-Την διαφοροποίηση των τιμών των σκευασμάτων με ανάλογη αυξομείωση τους βάσει:
-Ύψους τιμής
-Κυκλοφοριακής ταχύτητας
-Μεριδίου αγοράς και συχνότητας προμηθείας
Όπωσδήποτε, για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο πρέπει να ισχύσουν τα ακόλουθα αυτονόητα:
-Συμβάσεις Αγοραστών-Πωλητών
-Απόρριψη απολύτων απόψεων και «κόκκινων» γραμμών
-Ουσιαστική αλλαγή του τρόπου σκέψης και εξοβελισμός του συντεχνιακού πνεύματος που διακατέχει τους φαρμακοποιούς κατόχους αδείας λειτουργίας Φαρμακείου.
Χωρίς αμφιβολία, οι συμπαθείς κ.κ. Αμπατζόγλου, Λουράντος, Θεοδοσιάδης, Ανεμοδουρά κ.ά. εκπρόσωποι των οικείων συλλόγων, οφείλουν να παραδεχθούν πως λογικές και πρακτικές διαφόρων γραφικών και συνάμα επικίνδυνων για την κοινή λογική ατόμων που αυτό-ανακηρύσσονται «προστάτες» και λαϊκοί «αγωνιστές», δεν είναι προς το συμφέρον τους. Εκτός και εάν επιθυμούν κατά βάση την απώλεια της μέχρι στιγμής συμπάθειας της Κοινής Γνώμης και ιδίως των δυστυχών πολιτών που δεν γνωρίζουν «τι τέξεται η επιούσα».
Αντιλαμβάνομαι πλήρως, τόσο την οικονομική στενότητα των κρατικών ταμείων όσο και την δυσμενή θέση εκατοντάδων φαρμακοποιών. Από την άλλη όμως, υπάρχουν μερικά εκατομμύρια ανέργων, χρεωμένων και κακοπληρωμένων πολιτών, η οργή των οποίων δεν γνωρίζει ούτε κόμματα και κυβερνήσεις αλλά ούτε και όρια. Αν πάλι, οι προαναφερόμενοι επιθυμούν την «αποκατάσταση» με επιστροφή στα πατροπαράδοτα («κλειστό» επάγγελμα, «μαϊμού» συνταγές κ.τ.λ), πολύ φοβούμαι πως το «ποτάμι» δεν γυρίζει πίσω……..