Η «δημοκρατία» της μεταπολίτευσης, όπως τουλάχιστον έχει εκπέσει επί των ημερών μας, είναι γεμάτη από παραδείγματα «πλέριας» επικράτησης των δικαιωμάτων ,όχι του όλου, αλλά ενός σημαντικού πλήν μειοψηφικού τμήματος της κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων και των λευκών, των γαλάζιων αλλά και των γκρίζων «κολλάρων».
Για να γίνουμε σαφέστεροι, αναφερόμαστε στις συνεχείς αμετροεπείς και συχνά μεγίστης ιταμότητας πράξεις και πρακτικές εναντίον της κοινής λογικής και της ηθικής τάξεως των πραγμάτων. Κτισίματα καθηγητών Α.Ε.Ι, απαγορεύσεις «aste due» εισόδου στον χώρο εργασίας όσων επιθυμούν ή έχουν πιεστική ανάγκη του γλίσχρου ημερομισθίου ή μισθού, προπηλακισμοί αντιθέτων και συχνά «εκ του σύνεγγυς» βίαιες αιματηρές ή αφεψηματικές επαφές κ.τ.λ.
Οι «ηγέτες» του εργατικού(;) κινήματος, συνηγορούμενοι από γνωστούς και μη εξαιρετέους κατ’επάγγελμα «προστάτες» του, οραματιζόμενοι ενδεχομένως μια εγχώρια λαϊκο-δημοκρατική Ελλάδα, αγνώστου τύπου και μέλλοντος, στην οποία κυρίαρχη και καθοριστική θα είναι η ιδιότητα του κρατικού ή κρατικοποιημένου υπαλλήλου και στην οποία θα φορολογείται ο πλούτος υπέρ του λαού.
Φυσικά, τα όποια έσοδα (αν υπάρξουν…) θα κατευθύνονται κατά βάση στην αποκατάσταση των μισθών και των συντάξεων σκληρά εργαζομένων και απομάχων της εργασίας τύπου «οδηγός ανελκυστήρα σε παιδότοπο» ή «συνταξιούχος «Ολυμπιακής» ετών 40 (με ανήλικο τέκνο)». Όπως αντιλαμβάνεσθε, για τους «άλλους», θα το δούμε στην πορεία της «επανάστασης». Εξάλλου, διάφορες «μέθοδες» της κεφαλαιοκρατίας, όπως «αξιολόγηση», δοκιμασίες π.χ. διδακτικής επάρκειας (με χάπια ή μη….), απομάκρυνση λόγω π.χ. καταχρήσεως, κλοπής ή ασέλγειας κ.τ.λ. θα απαγορευθούν ως μη συμβατές με το πνεύμα της «Νέας Εποχής».
Βδελυροί εκφραστές της «ντόπιας και ξένης αντίδρασης», με επιστημονική και αποδεδειγμένα προοδευτική δράση και απόψεις, σε διεθνές επίπεδο, επίσης θα υποχρεωθούν να δηλώσουν όπως στην Κίνα επί εποχής της κας Μαο, πως παρασύρθηκαν, έσφαλαν και δεν προτίθενται να αμφισβητήσουν την επιστημονική αυθεντία του κάθε γραφέα β΄ ή συντηρητή υδραυλικού κάθε Α.Ε.Ι. που συμμετέχει «δημοκρατικά» στην εκλογή του Συμβουλίου Διοίκησης. Επίσης, έμπιστα στελέχη του κάθε ρεύματος της όποιας συνιστώσας, θα διασπαρούν κατάλληλα σε τρόπο ώστε να αποκαλύπτουν, καταγγέλουν, εμποδίζουν και γενικά δρουν ενάντια στον εσωτερικό και εξωτερικό εχθρό του «λαού».
Τώρα ποιος είναι ακριβώς ο «λαός», αυτό θα διευκρινισθεί εν καιρώ. Επειδή το παρελθόν μου με έμαθε πως η διεκδίκηση έπεται του παραγομένου ,κατά βάση ποιοτικού και αποδεκτού, αποτελέσματος, σε κάθε επίπεδο και τομέα, απορώ μήπως έχω χάσει κάποια «επεισόδια» του serial, και έχω χάσει την διάλεξη με θέμα «Λούφα και Απειλή».
