Από πολλές πλευρές και όχι άδικα, διατυπώνονται επιφυλάξεις ή και αντιρρήσεις για το νέο πρότυπο διανομής προνοιακών επιδομάτων, ιδιαίτερα αυτών που αφορούν τα προστατευόμενα ανήλικα μέλη της οικογένειας. Δεν έχει διευκρινισθεί μέχρις στιγμής ποιοι ακριβώς είναι οι δικαιούχοι αυτών των επιδομάτων, με την εξής έννοια: Σε πολλές συμβάσεις, συμπεριλαμβανομένου του Δημοσίου, τα επιδόματα τέκνων συνιστούν αναπόσπαστο τμήμα της συμφωνίας των κοινωνικών εταίρων. Ιδιαίτερα σε αρκετές κρατικές επιχειρήσεις αλλά και σε πολλές ισχυρές του ιδιωτικού τομέα καταβάλλονται, πλέον του 5% στις βασικές αποδοχές, ενισχύσεις για τροφεία σε παιδικούς σταθμούς, όταν δεν υφίσταται ίδια δομή φύλαξης παιδιών προσχολικής ηλικίας, ετήσια ποσά για παιδιά που σπουδάζουν, κ.τ.λ.
Με αυτές τις παραδοχές, μεγάλο μέρος των μισθωτών θα αποκλεισθεί από την παροχή δικαιώματος λήψης του κρατικού επιδόματος. Ιδιαίτερα όσοι έχουν περισσότερα από 2 παιδιά, είναι ενδεχόμενο να βρεθούν «εκτός παιδιάς» για μερικά Ευρώ περισσότερα από τα όρια που θεσπίζονται. Από την άλλη, «τυχεροί» θα βρεθούν όσοι, για λόγους που ίσως αντιλαμβάνεσθε, δεν διακρίνονται για την φορολογική τους ειλικρίνεια.Είναι λοιπόν ενδεχόμενο, εκατοντάδες ελευθεροεπαγγελματίες ή και ασχολούμενοι,όχι κατ’ανάγκην οι ίδιοι, με γεωργικές ασχολίες, να συγκροτήσουν το σώμα των «νέο-επιδοματούχων».
Ο συνυπολογισμός και άλλων στοιχείων προσδιορισμού του πραγματικού εισοδήματος, βάσει π.χ. τεκμηρίων (ακίνητη περιουσία, δαπάνες για εκπαίδευση, οικιακούς βοηθούς κ.λ.π) ή και άλλων μη υποχρεωτικά δηλούμενων,όπως οι ενισχύσεις από την Ε.Ε. (σε φάση λήξης, τουλάχιστον με βάση τα όσα έχουν εξαγγελθεί από τις Βρυξέλλες) οφείλει, για λόγους ισότητας και συνταγματικών δικαιωμάτων, να τεθεί ως απαραίτητος. Όσο αφορά στους οργανωμένους πολύτεκνους, η εκλογική δύναμη των οποίων αποτελεί ένα φόβητρο των πολιτικών δυνάμεων, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε, έστω και αν ενοχλεί, πως δικαιούνται πλήθος άλλων παροχών, προνομίων και λοιπών δικαιωμάτων, ανεξάρτητα από την δηλούμενη ή πραγματική οικονομική τους κατάσταση.
Περιληπτικά αναφέρουμε τις διευκολύνσεις π.χ. στην στρατιωτική θητεία, την προτίμηση στις μεταγραφές φοιτητών, τα μειωμένα κόμιστρα στα μέσα μεταφοράς, την στοργή της Εκκλησίας και πολλών κοινωνικών φορέων.την πρόταξη σε προσλήψεις ή την εξαίρεση από απολύσεις κ.τ.λ. Ένας απελθών υπουργός άρθρωσε πρόσφατα λόγο περί «πολυτεκνικών» λιμουζινών (ανέφερε και το σήμα της νέο-ελληνικής «γκλαμουριάς») και δεν είχε απολύτως άδικο. Μια καταγραφή των τύπων και της αξίας των Ι.Χ. αυτοκινήτων που προτιμούν οι «παραγωγικοί», τουλάχιστον κατ’οίκον, συμπατριώτες μας, μάλλον θα αποδείξει το μέτρο της παραπάνω «αμετροέπειας». Χωρίς αμφιβολία, το μεγαλύτερο τμήμα των πολυτεκνικών οικογενειών στη Ελλάδα (πάνω από 160.000 με περισσότερο από 2 ανήλικα προστατευόμενα μέλη), δικαιούται αρωγής από πλευράς της Πολιτείας.
Από την άλλη όμως πλευρά πώς να πεισθεί κανείς ότι π.χ. 600* οικογένειες συντηρούν περισσότερα από 6 –ανήλικα- παιδιά με εισόδημα μικρότερο από 5.000 Ευρώ ετησίως, όταν μόνον οι ανελαστικές στεγαστικές δαπάνες απορροφούν το σύνολο του εν λόγω ποσού;
*Υπουργείο Οικονομικών,Γ.Γ.Π.Σ,Στατιστικά Φορολογίας Οικ.Έτους 2010.
