Και δυο λόγια για την κομμουνιστική Αριστερά. Με αφορμή το αίμα αθώων αγωνιστών που χύθηκε τον Δεκέμβρη του 1944. Οταν ο Ουίστον Τσόρτσιλ τηλεγραφούσε, διατάσσοντας τον επικυρίαρχο Σκόμπι «βαράτε σαν να βρίσκεστε σε κατεχόμενη χώρα». Τουτέστιν τσακίστε τους χωρίς έλεος και δισταγμό. Τα ιστορικά συμπεράσματα εκ του αποτελέσματος είναι άκρως θλιβερά. Και για την ηγεσία του ΚΚΕ εντελώς αντικομματικά και αυτοκαταστροφικά.
Γιατί πρώτο, όπως αποδείχτηκε στην πορεία, οι σοβιετικοί σύντροφοι με την παρέα του Στάλιν σφύριζαν αδιάφορα. Που πάει να πει ότι με τον επερχόμενο Εμφύλιο του Νίκου Ζαχαριάδη καμιά πενηνταριά χιλιάδες αντάρτες που πήραν τα βουνά είχαν μετατραπεί σε «σφαχτάρια». Γιατί δεύτερο με την ουδετερότητα που ακολούθησε ο Ζαχαριάδης στην διένεξη του Στάλιν με τον Τίτο, ήταν σαν απαγόρευε κάθε βοήθεια από την Γιουγκοσλαβία. Γιατί τρίτο η εμφυλιοπολεμική σύγκρουση κατέληξε να μοιάζει με καουμπόικη ταινία «ένας εναντίον όλων». Γιατί τέταρτο η Βρετανία και στην συνέχεια η Αμερική είχαν αποφασίσει πάση θυσία να διατηρηθεί εν Ελλάδι η δική τους επικυριαρχία. Και επομένως, πέμπτο, η κατάληξη της ήττας με όλες τις τραγικές συνέπειες που ακολούθησαν είχε προαναγγελθεί πολύ πριν από την τελική αναμέτρηση.
Με απλά λόγια. Και όσοι αν αυτό ακούγεται εξωφρενικό. Και η ηγεσία του Σιάντου αλλά και του Ζαχαριάδη έπραξαν, αντικειμενικά, ότι συνέφερε τον Τσόρτσιλ και τον βασιλιά. Δηλαδή ενώ φαινομενικά ακολούθησαν επαναστατική τακτική. Και ενώ στα λόγια και στις ηρωικές πράξεις έμοιαζαν σαν αντίγραφα από ταινίες του Μπολσεβίκικου «Οκτώβρη», στην πραγματικότητα λειτούργησαν σαν τα καλύτερα χαρτιά της Βρετανικής αυτοκρατορίας. Απίστευτο κι όμως αληθινό. Και με ποταμούς αίματος πληρωμένο μέχρι τον τελευταίο αθώο νεκρό.
Ετσι οι βρετανοί εγκέφαλοι ξεμπρόστιασαν κάθε ίχνος αριστερού, ακόμα και δημοκρατικού στοιχείου. Ετσι θεμελίωσαν την εξουσία τους. Και έτσι ξεμπέρδεψαν με την Αριστερά και κάθε παρεμφερή ιδεολογία. Αν τώρα σ αυτό προσθέσει κάποιος και την αποχή των κομμουνιστών από τις εκλογές, ε τότε ένα το συμπέρασμα και είναι τραγικό: Ζαχαριάδης και Τσόρτσιλ σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Ο ένας έκοβε ο άλλος έραβε. Θέλετε το καλύτερο και πιο ανατριχιαστικό; Ο Τσόρτσιλ έτριβε τα χέρια του με τις επιλογές του Ζαχαριάδη. Σαν να έλεγε «προχώρα στον Εμφύλιο να σε ξεκάνω μια ώρα αρχύτερα»
Που πάει να πει. Σαν δίδαγμα για κάθε στιγμή. Επαναστάτης και πολιτικός χωρίς νιονιό μετατρέπεται σε οργανέτο των εχθρών. Γιατί όταν διακηρύσσεις την Λαϊκή εξουσία και ο κοσμάκης καταλήγει στην αφαγία και την πείνα τότε χωρίς κανένα οχυρό, στρώνεις τον δρόμο προς κάθε Μνημόνιο αντιλαϊκό. Συντροφάκι μου ουκ εν τω πολλώ το ευ το ποθητό!
