Οι πρόσφατες αποφάσεις του Eurogroup που μας αφορούν είναι το επιστέγασμα των κατ’ ανάγκην σκληρών μέτρων της κυβερνητικής Τρόικας και φαίνεται ότι εκτονώνουν προσωρινά τη σκληρή πραγματικότητα, που βιώνουμε εδώ και τρία χρόνια. Ανεξάρτητα, πάντως, από τα επιμέρους μέτρα και την εξασφάλιση των δόσεων ‘σωτήριας’, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η καταρράκωση του κύρους και της αξιοπιστίας της χώρας, αλλά και των πολιτών της, προήλθε από δική μας υπαιτιότητα (φαύλος κύκλος αλλεπάλληλων δανεισμών για εξυπηρέτηση του ατέρμονος πελατειακού συστήματος και της καταναλωτικής μας βουλιμίας). Με τον ίδιο τρόπο, η τυχόν μελλοντική ‘διάσωσή’ μας -παρά τις όποιες αποφάσεις των εταίρων, περισσότερο ή λιγότερο θετικές στη ροή του χρόνου, ανάλογα με τις συγκυρίες- δεν θα προέλθει κυρίως από το εξωτερικό, αλλά και πάλι από μας τους ίδιους, εάν εν τω μεταξύ καταφέρουμε να αλλάξουμε την εφησυχασμένη νοοτροπία μας.

Πρέπει, επιτέλους, να στρωθούμε στη δουλειά και να ξαναβρούμε την εφευρετικότητά μας, που βρίσκεται εν υπνώσει από δάνεια δεκανίκια δεκαετιών! Πρέπει, επιτέλους, να παραγάγουμε ανταγωνιστικά προϊόντα για το λαό μας και παράλληλα να προωθήσουμε τις απαιτούμενες εξαγωγές, ώστε να ανακτήσουμε άμεσα το χαμένο έδαφος και να αναστρέψουμε τη δεινή μας θέση, ακόμη και τη μοιρολατρική ηττοπάθεια της πλειονότητας των αναξιοπαθούντων συμπολιτών, συνεργώντας στην εμπέδωση κλίματος θετικής ψυχολογίας σταδιακής ανάκαμψης και στην προοπτική εθνικής ανασυγκρότησης!

Σε μια εποχή γενικευμένης κρίσης και κατάπτωσης αξιών, όπου άλλοι λαοί με ταχύτερο βηματισμό προοδεύουν και ευημερούν, ας αναλογισθούμε μήπως ήρθε πια η ώρα να ξεπεράσουμε τα προπατορικά μας αμαρτήματα του ατομικισμού, που ισοπεδώνει κάθε έννοια αλληλεγγύης και συλλογικής δράσης, του κομματισμού, του τοπικισμού, του λαϊκισμού, του οχαδερφισμού, καθώς και τη γάγγραινα της φοροδιαφυγής, που ευθύνονται εν πολλοίς για το σημερινό μας κατάντημα.

Βρισκόμαστε σε μια εποχή Παγκοσμιοποίησης και Διεθνών Αγορών, όπου, λόγω της κρίσης, ακόμη και οι πιο μεγάλες βιομηχανικές χώρες πλήττονται από χρέη και σημαντική μείωση εξαγωγών (ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία, κ.α.). Στις μέρες μας, έχουν δυστυχώς εκλείψει οι μεγάλοι μεταπολεμικοί ηγέτες που έθεσαν τα θεμέλια της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (Αντενάουερ, Ντε Γκολ, κ.λπ.). Οι σημερινοί διάδοχοί τους, λόγω των συγκυριών, έχουν τελείως διαφορετική στόφα πολιτικού. Οι περισσότεροι εξ αυτών, μέσα στους δαιδαλώδεις μηχανισμούς του συστήματος,
καταλήγουν να είναι εντολοδόχοι διεκπεραιωτές ‘ελλειμματικών εξουσιών’ και να διαχειρίζονται κρίσεις και χρέη, τα οποία μεταδίδονται παγκοσμίως δίκην συγκοινωνούντων δοχείων…

Υπό αυτές τις συνθήκες είναι επιτακτική η ανάγκη ανάδυσης νέων πολιτικών προσώπων και δομών της πολιτείας. Οι νέοι ηγέτες που οραματιζόμαστε θα καταφέρνουν να διαπραγματεύονται και να συνθέτουν, χωρίς να έχουν αποκλειστικό γνώμονα την τυφλή και απαρέγκλιτη συμμόρφωση σε πάσης φύσεως επιταγές, οι οποίες -στο βωμό της
βιωσιμότητας χρεών- μπορεί να κάνουν το βίο αβίωτο πολιτών και λαών! Με το ήθος τους, όπως αυτό θα επιβεβαιώνεται από την καθημερινή πρακτική, θα μας παραδειγματίζουν για να φιλοτιμηθούμε και να αλλάξουμε νοοτροπία, ώστε η χώρα μας να πάψει πια να είναι ουραγός!

Οραματιζόμαστε μια αυριανή ηγεσία η οποία σύμφωνα με τις επιταγές των καιρών:

· Θα στοχεύσει σε προσεχή Αναθεωρητική Βουλή, που θα περιορίσει τον αριθμό των βουλευτών, το ύψος και των αποζημιώσεών τους και των αποδοχών των έμμισθων συνεργατών τους, καθώς και των υπέρμετρων προνομίων των υπαλλήλων της Βουλής.

· Θα καθορίσει το ασυμβίβαστο βουλευτικής θητείας και άσκησης άλλης επαγγελματικής δραστηριότητας.

· Θα θεσπίσει στο Διαδίκτυο διαφανή δημόσιο έλεγχο της περιουσιακής κατάστασης των δημοσίων λειτουργών.

· Θα περιορίσει δραστικά τις κομματικές χρηματοδοτήσεις και θα καθιερώσει εκλογικό νόμο απλής αναλογικής, παγιώνοντας, έτσι, την ανάδειξη πολυφωνίας αγαστών κυβερνητικών συνεργασιών και αλλάζοντας, δια παντός, τη φαύλη πελατειακή κομματική νοοτροπία, η οποία μας έχει τόσο ταλανίσει στο παρελθόν και μας έχει οδηγήσει στα σημερινά μας αδιέξοδα.

· Θα φορολογήσει όχι μόνο τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, αλλά και τα μεγάλα εισοδήματα, κατά τα πρότυπα της Γαλλίας του Φρανσουά Ολάντ, ώστε να εξοικονομηθούν οι απαιτούμενοι πόροι για την αναβάθμιση της Υγείας και της Παιδείας, που βρίσκονται σε μαρασμό και διάλυση.

Οι καιροί ου μενετοί! Αν οι εταίροι μας, μηδενός εξαιρουμένου, ξενυχτούν προκειμένου να αποφασίσουν για την τύχη μας και τη δική τους, μήπως ήγγικεν η ώρα όπου ο καθένας από εμάς, μηδενός εξαιρουμένου, θα αναθεωρήσει παλαιοκομματικές νοοτροπίες και διλήμματα, και θα συμβάλει έτσι καταλυτικά στις αυριανές προοπτικές της επιβίωσής μας;


Ο κ. Στάθης Καπογιαννόπουλος είναι Πολιτικός Μηχανικός, Συγγραφέας.