Είναι απαραίτητο να μειωθούν οι βασικοί μισθοί για να αρχίσει η ανάπτυξη στην Ελλάδα τι μας διδάσκει η οικονομία και η ιστορία;

Κατ αρχήν πως γίνεται η ανάπτυξη. Πρέπει να δημιουργηθούν παραγωγικές εργασίες οι οποίες να παράγουν αγαθά για το κοινωνικό σύνολο και να τα εξάγουν ώστε να υπάρχει συνάλλαγμα για την αγορά αγαθών στα οποία η χώρα δεν έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα να τα παράγει . Δηλαδή αύξηση της βιομηχανικής και αγροτικής παραγωγής και των έργων υποδομής τα οποία διευκολύνουν το εμπόριο της εξαγωγές τουρισμό και την χωροταξική επέκταση των βιομηχανιών και βιοτεχνιών . Ο πλούτος που δημιουργούν αυτές οι δραστηριότητες απογειώνει την οικοδομική δραστηριότητα δηλαδή την οικοδόμηση σπιτιών και γραφείων . Είναι η διαδικασία ανάπτυξης ανεξαρτήτως κοινωνικού συστήματος .

Ο κλασικός τρόπος που επιτυγχάνεται η ανάπτυξη είναι τα φθηνά ημερομίσθια . Η εκβιομηχάνιση της Μεγάλης Βρετανίας μετά την βιομηχανική επανάσταση έγινε χάρις στο άφθονο και φθηνό εργατικό που ήταν διαθέσιμο από τους κολίγους των αγροτικών περιοχών που έγιναν βιομηχανικοί εργάτες . Η εκβιομηχάνιση της Σοβιετικής Ένωσης από το κομμουνιστικό κόμμα και τον Στάλιν έγινε από το άφθονο και πάμφθηνο εργατικό προσωπικό από τους δουλοπάροικους αγρότες που έγιναν Βιομηχανικοί εργάτες και αυτοί και οι Βρετανοί ζούσαν σε άθλιες συνθήκες.

Η ανάπτυξη την Ηνωμένων πολιτειών της Αμερικής (ΗΠΑ ) έγινε από τα εκατομμύρια των εξαθλιωμένων μεταναστών από την Ευρώπη με πολύ χαμηλούς μισθούς και καθόλου εργατικά δικαιώματα . Και τώρα η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται σε γιγάντια κλίμακα στην Κίνα η οποία μιμείται την Ταϊβάν την Ν.Κορέα και τις άλλες τίγρεις της Ασίας οι οποίες έτσι ξεκίνησαν αλλά σήμερα ευρίσκονται σε άλλο επίπεδο . Έτσι αναπτύχθηκε η Ελλάδα το τέλος της δεκαετίας του 50 και όλη την δεκαετία του 60 .

Τα τελευταία χρόνια έκανε την εμφάνιση του ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης στην Φινλανδία . Η χώρα αυτή έφθασε στην πτώχευση μετά την πτώση των χωρών του υπαρκτού σοσιαλισμού επειδή η οικονομία της ήταν συνδεδεμένη με την Σοβιετική Ένωση , δεν έγινε όμως σε αυτή ότι έγινε στην Πολωνία Τσεχία Ρουμανία κ.λ.π Επειδή είχε τρομερή παιδεία και πολύ καλά Πανεπιστήμια ανέπτυξε τεχνολογία και με αυτόν τον τρόπο απόφυγε την χρεοκοπία και πέτυχε αρκετά υψηλούς μισθούς και πολύ καλό βιοτικό επίπεδο . Το ίδιο μοντέλο ακολουθεί η Δανία και το Ισραήλ για να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητα τους και ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο .

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει και το ερώτημα που τίθεται είναι τι γίνεται με την Ελλάδα η οποία είναι οικονομικά καταστραμμένη και χωρίς παραγωγική βάση . Ευρίσκεται σε χειρότερη θέση από την Φινλανδία του 1990 και έχει επιπλέον διαλυμένα και διεφθαρμένα Πανεπιστήμια και διαλυμένη δημόσια διοίκηση μπορεί να ακολουθήσει τον δρόμο της Φινλανδίας;

Η απάντηση που δίνει η λογική είναι όχι και ο μόνος δρόμος που της απομένει είναι ο δρόμος της Κίνας με τα φθηνά ημερομίσθια επομένως νομοτελειακά οι βασικοί μισθοί θα μειωθούν και πολύ μάλιστα και όσον το γρηγορότερο τόσον το καλύτερο. Δεν νομίζω ότι θα είναι τόσο επώδυνο για τους Έλληνες να δημιουργηθούν φθηνές θέσεις εργασίας για τους χιλιάδες μετανάστες αλλά και ντόπιους χωρίς προσόντα οι οποίοι σήμερα λόγω της ανεργίας γίνονται «πρεζόνια» ασφαλώς πολύ προτιμότερο ,.

Οι χαμηλόμισθες θέσεις εργασίας θα δημιουργήσουνε χιλιάδες καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας που θα απαιτούν περισσότερα προσόντα σαν αυτούς που έχουμε κατά χιλιάδες άνεργους . Εκείνοι που αντιδρούν πάρα πολύ σε μια τέτοια προοπτική είναι οι χιλιάδες καλοπληρωμένοι του δημόσιου τομέα Διότι θα φαινόταν τεράστια η διαφορά του μισθού τους. Υπάρχει όμως μια άλλη λύση το δημόσιο να πληρώνει την διαφορά στις βιομηχανικές επιχειρήσεις ώστε σε αυτές να κοστίζει 200ευρώ και εργαζόμενος να παίρνει το σημερινό βασικό ημερομίσθιο ανάλυση του προτεινομένου συστήματος θα γίνει σε άλλο άρθρο.