Από αυτογκόλ σε αυτογκόλ πάει ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών για την προεδρία των ΗΠΑ Μιτ Ρόμνεϊ. Καθώς οι αναλυτές και οι «κυνηγοί ψεμάτων» κάνουν φύλλο και φτερό την τρίτη και τελευταία τηλεμαχία Ρόμνεϊ – Μπαράκ Ομπάμα για την εξωτερική πολιτική, έγινε αντιληπτή μία μεγάλη γκάφα που την ώρα του debate πέρασε απαρατήρητη: μιλώντας για την Συρία, ο Ρόμνεϊ είπε ότι «είναι ο μοναδικός σύμμαχος του Ιράν στον αραβικό κόσμο» και ότι «είναι ο δρόμος τους (των Ιρανών) προς τη θάλασσα».
Το πρώτο είναι «μισή αλήθεια», αφού καλές σχέσεις το καθεστώς της Τεχεράνης έχει, μεταξύ άλλων, με ένα τμήμα του πολιτικού συστήματος του Λιβάνου (μέσω της οργάνωσης Χεζμπολάχ) και με το Ιράκ (μέσω των αράβων σιιτών που στηρίζουν την κυβέρνηση της Βαγδάτης), ενώ αν ξεφύγουμε από τον αραβικό κόσμο επίσης η Ρωσία, η Κίνα και η Βόρεια Κορέα είναι τουλάχιστον προνομιακοί συνομιλητές των Ιρανών μουλάδων.
Το δεύτερο όμως είναι καραμπινάτη γκάφα. Μια ματιά στον χάρτη αρκεί για να διαπιστώσει και ο πιο αγεωγράφητος ότι το Ιράν ήδη διαθέτει μία τεράστια ακτογραμμή, ενώ δεν είναι καθόλου συμπτωματικό που ο Περσικός Κόλπος λέγεται έτσι. Οσο για την «έξοδο στη θάλασσα μέσω Συρίας», ακόμη κι αν ο Ρόμνεϊ ήταν κακός μαθητής και ξέχασε να προσθέσει το «Μεσόγειος» δίπλα στη λέξη «θάλασσα» (όπως ίσως να τον είχαν δασκαλέψει οι σύμβουλοί του επί της εξωτερικής πολιτικής), πάλι ο χάρτης τον διαψεύδει: μέχρι τη Συρία και τη Μεσόγειο μεσολαβούν το Ιράκ και η ανατολική Τουρκία. Οσο για τα υπονοούμενα «συρο-ιρανικά σύνορα», τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει…